Βυζάντιον

Χρόνο με τον χρόνο μού μιλάει όλο και πιο άσχημα, προφανώς από μίσος, επειδή αδυνατεί να με ξεφορτωθεί όχι τόσο για λόγους οικονομικούς όσο για συναισθηματικούς. Σήμερα είναι αξιολύπητος. Απομεινάρι εορταστικής κραιπάλης, ένα λυγισμένο καλάμι που το πότισαν αλκοόλ, που δηλητηριάζεται από τοξικό φαγητό το οποίο δεν μπορεί καν να απολαύσει λόγω τύψεων. Θεέ μου, τι γράφω! Πόσο γελοιοποιούμαι όταν πάω να δώσω μία ελαφρώς κινηματογραφική χροιά στη γραφή… Σας υπόσχομαι ότι αυτήν τη χρονιά θα γίνω τόσο φαιδρός που θα καταντήσω απολαυστικός και, πριν τελειώσει ο χρόνος, θα είμαι για λύπηση. Χρόνια πολλά! Χαρούμενο 2010!

Κανονικά δεν έπρεπε να σας πω τίποτα. Ξέρετε τι πρόκειται να ακολουθήσει αυτήν τη χρονιά. Το χειρότερο είναι μπροστά μας, αλλά αν επιβιώσουμε, έχουμε λόγο να περιμένουμε το καλύτερο. Μόνο που κρατήστε ως βεβαιότητα ότι στο τέλος της χρονιάς η πατρίδα μας δεν θα είναι όπως την ξέρουμε. Κατά τη γνώμη μου, θα είναι καλύτερη. Θα έχει υποστεί τα απαραίτητα σοκ, θα έχει βγάλει τα άντερά της σε δρόμους και τηλεοπτικές οθόνες, και έχει πολλές πιθανότητες να είναι μία αξιοπρεπής χώρα που αποφασίζει, επιτέλους, να εγκαταλείψει τα Βαλκάνια και να εγκατασταθεί στη Δυτική Ευρώπη. Επίσης πρέπει να σας πω ότι, για λόγους που αγνοώ, εξακολουθώ να τοποθετώ όλες μου τις μάρκες στον Γιώργο και στον Παμπούκη. Και ένας συνομιλητής τους μου εκμυστηρεύεται ότι δεν μπορούν πλέον να κάνουν αλλιώς. Θα προσπαθήσουν να εκσυγχρονίσουν ένα κράτος που καταρρέει. Παρακάτω θα σας μεταφέρω μερικές από τις ιδέες που υπάρχουν. Πρώτα, όμως, θέλω να σας πω για την κοινωνία που αγριεύει και εκτρέπεται πλέον σε μία περίεργη ηθική ανθρωποφαγίας. Τι περίεργη; Φασιστική θα την έλεγα. Και σπεύδω να εξηγηθώ.
•••
Τις τελευταίες ημέρες περιδιαβαίνω σε δημοφιλή ιστολόγια ή ξεφυλλίζω εφημερίδες που δημοσιεύουν αμοιβές δημοσιογράφων της ΕΡΤ. Θα συμφωνήσω και εγώ πως πρόκειται για μεγάλα ποσά. Αν με σοκάρουν; Όχι βέβαια. Πρώτον, επειδή είμαι κυνικός και δεν με σοκάρει πλέον τίποτα. Δεύτερον, επειδή αν αντιστοιχίσεις τα ποσά με πρόσωπα, διαπιστώνεις ότι, όλως τυχαίως, πρόκειται για τα πρόσωπα που ταυτοχρόνως φέρνουν στη δημόσια τηλεόραση τα μεγαλύτερα έσοδα. Τι έχουμε εδώ; Δύο επιλογές. Αν η δημόσια τηλεόραση θέλει τηλεθεάσεις και έσοδα αντίστοιχα του ιδιωτικού τομέα θα πρέπει να πληρώσει χρήματα της αγοράς. Αν αποφασίσουμε ότι δεν καίγεται για ποιοτικό πρόγραμμα και υψηλές τηλεθεάσεις, τότε ας μαζευτούμε όλοι μαζί και ας ρίξουμε στην πυρά όχι αυτούς που παίρνουν τα χρήματα, αλλά αυτούς που τους τα έδωσαν κατά παρέκκλιση της στρατηγικής που έχουμε αποφασίσει. Όμως εγώ νόμιζα ότι η ΕΡΤ είχε μπει στο παιχνίδι του ανταγωνισμού. Υποθέτω ότι τώρα θα αποχωρήσει, έτσι δεν είναι; Ας κάνει ό,τι θέλει. Εμένα αυτό που με τρελαίνει είναι η φασιστική ανθρωποφαγία, η διαπόμπευση (και η στοχοποίηση) καλών επαγγελματιών που έβγαλαν λεφτά γυρίζοντας πίσω πολύ περισσότερα από αυτά που εισέπραξαν. Έχεις πρόβλημα, ε; Και λες ότι τους πληρώνεις εσύ, εντάξει; Ωραία, μαλάκα. Σε πληροφορώ ότι και αυτούς που διαπομπεύουν τους τηλεοπτικούς αστέρες πάλι εσύ τους πληρώνεις. Μέσω των αφεντικών τους που παίρνουν δημόσια έργα, κάνουν μεγάλες δουλειές, «νταβατζιλίκια» και εκβιασμούς. Με την ίδια λογική διαβάζω σε μπλογκ επιστολές «αγανακτισμένων αναγνωστών» που έχουν κάτσει επάνω στο αυγό του φιδιού και θέλουν να μας τραβήξουν εκεί κάτω, στο χώμα. Κάποιος αναρωτιέται γιατί να είναι δημόσιος υπάλληλος με χαμηλό μισθό και ο άλλος στην ΕΡΤ να παίρνει τα χιλιάρικα. Γιατί, ρε κομπλεξικέ, τα φέρνει πίσω και μόνο λίγοι μπορούν να κάνουν την ίδια δουλειά. Δεν καταλαβαίνεις ότι το κόμπλεξ σου θέλει να μας φέρει όλους προς τα κάτω; Να μην πάρουμε, λοιπόν, τον καλό μάνατζερ στο Δημόσιο, επειδή θέλει λεφτά. Να βάλουμε το ανθρωπάκι, το επιρρεπές στη λαμογιά, να κονομήσουμε όλοι από δίπλα. Μισούμε την επιτυχία. Και αυτό είναι πρόβλημα.
•••
Το άλλο που διαβάζω τώρα τελευταία και με τρελαίνει είναι η ιστορία με τους υπολογιστές που υποτίθεται ότι θα έστελνε το «Πρώτο Θέμα» σε υπουργούς, με αρκετούς εξ αυτών να φέρονται ως πρόθυμοι αποδέκτες του δώρου. Μπούρδες! Αν είχαμε πολιτικό κόσμο που είναι τόσο μα τόσο λιγούρης, τότε το παιχνίδι έχει τελειώσει, δεν υπάρχει ελπίδα. Κατά πάσα πιθανότητα δεν υπάρχει θέμα. Ένα αστείο έκανε η εφημερίδα με αποδέκτες τα κοριτσάκια που στελεχώνουν τα υπουργικά γραφεία. Και καλά έκανε, έβγαλε θέμα από το πουθενά. Εσείς τι στο διάολο κάθεστε και χτυπιέστε ουρλιάζοντας ότι έχουμε υπουργούς που τα πιάνουν και σε είδος; Έχετε καταλάβει ότι στο τέλος θα εμφανιστούν ελεγκτές ήθους και πατριωτισμού από το πουθενά; Έχετε συνειδητοποιήσει ότι κάποια στιγμή ο γείτονάς σας θα σας καρφώνει ως εχθρό της πατρίδας και η καταγγελία θα γίνεται θέμα στα εμετικά site που χρησιμοποιούν την ανωνυμία του blogspot; Δεν το έχετε καταλάβει. Καλύτερα να καταγγείλετε τη στήλη, να έχετε ήσυχη τη συνείδησή σας.
•••
Θα τα αλλάξουν αυτά ο Γιώργος με τον Παμπούκη; Ακόμα δεν ξέρω αν η αλλαγή έρχεται από τη βάση ή από μία εμπνευσμένη ηγεσία. Διότι αν οι νοοτροπίες αλλάζουν από τη βάση, η ελπίδα θα συνοδεύσει μερικές ακόμα γενιές στον τάφο τους. Και τέλος πάντων έχουμε πιο πιεστικά θέματα για να λύσουμε, όπως το να βρούμε λεφτά. Πώς; Έρχεται το μεγαλύτερο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων που έγινε ποτέ. Θυμάστε αυτά που έλεγε το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά; Ξεχάστε τα. Σε κάτι κλειστά γεύματα εργασίας στο Λονδίνο θα ανακαλούν εκείνα τα χαριτωμένα για τον ΟΤΕ και θα κυλιούνται κάτω από τα γέλια, πριν ανάψουν το πούρο μετά το φαγητό. Τι θα πουληθεί; Όλα. Τουλάχιστον αυτό θα πούμε προς τα έξω, θα δηλώσουμε ότι κάνουμε ένα γενναιόδωρο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων. Το πρόβλημά μας είναι ότι ενώ θα βγάλουμε και τράπεζες στο σφυρί, δεν υπάρχει το κατάλληλο κλίμα διεθνώς. Πάντως αν συγχωνεύσεις την Αγροτική με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, φτιάχνεις κάτι σε πακέτο που μπορεί να προσελκύσει ενδιαφερόμενους. Εξ όσων μαθαίνω, κάποιες βολιδοσκοπήσεις έγιναν στο Λονδίνο (όπου ο Παπακωνσταντίνου είναι συμπαθής), ενώ μου λένε ότι με αυτές τις δουλειές προσπαθούν να αποσπάσουν την εύνοια των εταιρειών που κάνουν μελέτες και μας ανεβοκατεβάζουν ως οικονομία. Τους αναθέτεις, ας πούμε, την πώληση μίας τράπεζας, και μετά θα το σκεφθούν αρκετά πριν σε υποβαθμίσουν. Με την ευκαιρία του νέου έτους, λοιπόν, σας καλώ να θεωρήσετε βεβαία την πώληση σεβαστού ποσοστού του ΟΤΕ, στους Γερμανούς φυσικά. Ταυτοχρόνως θα σπρωχτεί και ο ΟΠΑΠ, που, για ορισμένους, είναι καλύτερο κομμάτι από τον ΟΤΕ. Η συγκυρία θεωρείται ευνοϊκή καθώς στην Ευρώπη τείνει τελικά να επικρατήσει η άποψη που επιτρέπει στις χώρες να καθορίσουν μονοπωλιακό περιβάλλον τζόγου. Επίσης αν το διεθνές περιβάλλον του real estate ήταν κάπως καλύτερο, θα αρχίζαμε να μετράμε βραχονησίδες προς πώληση. Θα τα κάνουμε στο μέλλον…
•••
Και τώρα το χειρότερο. Ο εφιάλτης του εκδότη, η αμηχανία του υλατζή, η αφορμή για να κάνουμε πιο έντονη την ηλεκτρονική μας επικοινωνία. Ναι, υποστηρίζω με τη μεγαλύτερη θέρμη το νομοσχέδιο για την απόδοση ιθαγένειας στα παιδιά των μεταναστών. Το έχω πει πολλές φορές και διαπιστώνω ότι και άλλοι εκλεκτοί συνάδελφοι ασπάζονται την άποψή μου.