Ανάκαμψη χωρίς παραγωγή δεν υπάρχει
Τρέχει ο Παπανδρέου στα φόρουμ, τρέχει ο Παπακωνσταντίνου στις διεθνείς τράπεζες προσπαθώντας να πείσει ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι, αλλά αλλιώς. Προσπαθεί να πείσει ότι υπάρχει λύση και οι φωστήρες του ελληνικού κράτους την έχουν στην τσέπη τους. Οι ξένοι όμως γνωρίζουν ότι χωρίς παραγωγή και εξαγωγές τίποτε δεν γίνεται. Οι εξαγωγές μας σήμερα είναι στο ύψος των εξαγωγών του Λουξεμβούργου, μιας χώρας ίσης σε έκταση με το Κερατσίνι. Αλλά ας υποθέσουμε ότι επείσθησαν οι αγορές προσωρινά. Μετά τι γίνεται; Ουδείς κυβερνητικός συζητά περί παραγωγής.
Σ’ αυτήν την κατ’ εξοχήν γεωργική χώρα ουδείς συζητά για το μεγαλύτερο εμπόδιο της γεωργικής μας παραγωγής που λέγεται GAΤT (General Agreement on Tariffs and Trade). Aν δεν αλλάξει πρώτα η GATT, δεν υπάρχει ελπίδα ανάπτυξης της γεωργικής μας παραγωγής σε επίπεδο που να μπορέσει να βοηθήσει στη βελτίωση του ισοζυγίου πληρωμών της χώρας. Διότι αυτήν την ώρα η μόνη παραγωγή της χώρας που μπορεί τάχιστα να μειώσει το ισοζύγιο πληρωμών είναι το αγροτικό προϊόν, αν καταφέρουν οι πολιτικοί μας φωστήρες να το κάνουν ανταγωνιστικό.
Στη δεκαετία του ’60, τότε που η βιομηχανία ανθούσε στη χώρα μας, κάποιος αρθρογράφος του εξωτερικού σχολίαζε σε άρθρο του την Ελλάδα και την Τουρκία, λέγοντας ότι η Τουρκία παρήγε τότε μόνο λάσπες, σκύλους και γάτες. Τώρα δυστυχώς, ύστερα από χρόνια, εμείς παράγουμε στην κυριολεξία λάσπες, σκύλους και γάτες, ενώ η Τουρκία ανήκει στους G-20. Δυστυχώς, τίποτε άλλο δεν μπορούμε να παραγάγουμε. Αυτή η συμφωνία GATT είναι η καταστροφή της ελληνικής γεωργικής παραγωγής. Δεν θα πω πολλά περί αυτού, διότι είναι κουραστικά. Θα πω μόνον ότι εφόσον υποχρεωνόμαστε να δαπανούμε κάθε χρόνο, δανειζόμενοι, δισεκατομμύρια για την εισαγωγή κρέατος, γάλακτος και πολλών άλλων αγροτικών προϊόντων, που ευκόλως θα μπορούσαμε να τα παράγουμε μόνοι μας, δεν υπάρχει σωτηρία και λύση στα οικονομικά μας. Εισάγουμε πετρέλαιο και αφήνουμε το δικό μας να «δροσίζεται» στο υπέδαφός μας, στέλνοντας ξανά τα δανεικά ευρώ μας στους Άραβες. Είμαι σίγουρος ότι εφόσον εγώ καταλαβαίνω τι συμβαίνει, οι πολιτικοί καταλαβαίνουν και γνωρίζουν πολύ περισσότερα, διότι αυτοί υπογράφουν τις βλαβερές για τη χώρα μας συμφωνίες. Δηλαδή δεν καταλαβαίνουν ότι το κέρδος για τη χώρα θα ήταν μεγαλύτερο αν ταΐζαμε τους κατοίκους και τους τουρίστες με ελληνικό κρέας ή τους ποτίζαμε με ελληνικό γάλα; Τίνος τα συμφέροντα εξυπηρετούν; Δεν γνωρίζουν ότι το ΧΡΕΟΣ που μας ξεφουρνίζουν καθημερινώς από τα ΜΜΕ για να μας εντυπωσιάζουν δεν είναι το μεγάλο πρόβλημα; Δεν γνωρίζουν ότι το πρόβλημα είναι το ισοζύγιο πληρωμών; Όσον αφορά το έλλειμμα, ποιο το πρόβλημα; Όλοι οι Ευρωπαίοι έχουν μεγάλο έλλειμμα. Αφού όλοι συμφωνήσανε στο Maastricht Treaty
Agreement και στο αντιαναπτυξιακό έλλειμμα του 3%, ήταν επόμενο οι μικρότερης παραγωγής χώρες να βρεθούν περισσότερο προβληματικές από αυτές της μεγάλης παραγωγής. Μέχρι στιγμής ακούς μόνο φόρους και τίποτε περί παραγωγής. Δεν μπορείς να τοποθετήσεις άτομα με knowhow θαλαμοφύλακα σε θέση διευθύνοντος συμβούλου της εταιρείας που λέγεται ΕΛΛΑΣ και να περιμένεις να δεις χαΐρι. Η κρίσιμη ΕΡΩΤΗΣΗ είναι τώρα: Εξαθλιώνοντας τον μέσο Έλληνα με τόσους φόρους, παλαιούς και νέους, και με άλυτο το μεταναστευτικό και το παραγωγικό, πραγματικά πιστεύει κάποιος σώφρων ότι υπάρχει φως στο βάθος του τούνελ;
Χρήστος Κουκουδέας