ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΔΕΝ ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ ΓΙΑ ΛΟΓΙΣΤΗΣ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Αυτό που επείγει να σχηματίσει η κυβέρνηση είναι συγκροτημένη, κατανοητή και με προοπτική πολιτική πρόταση. Πέραν των οικονομικών μέτρων, τα οποία όλοι έχουν αντιληφθεί ότι είναι αναγκαίο να ληφθούν διότι η οικονομία είναι σε αδιέξοδο, χρειάζεται και η άσκηση ευρύτερης πολιτικής που να δημιουργεί στον κόσμο την αίσθηση και τη βεβαιότητα ότι κάτι γίνεται, κάτι υπάρχει.
Τα πρόσκαιρα, τα αναγκαία, τα από τις συνθήκες επιβαλλόμενα σε καμιά περίπτωση και πουθενά στον κόσμο δεν συνιστούν πολιτική, αλλά απλή διαχείριση περισσότερο ή λιγότερο δυσάρεστη. Επίσης, τα όποια σκληρά οικονομικά μέτρα θα πρέπει να εντάσσονται σε ένα πλαίσιο ανάπτυξης, ανάτασης και πνοής, όχι μόνο εξυγίανσης της οικονομίας και εξυπηρέτησης του χρέους. Σε διαφορετική περίπτωση θα ταυτίζονται με αγγαρεία, θα είναι επαχθή, με αποτέλεσμα να αντιμετωπιστούν από τους πολίτες ως εχθρικά. Και αυτό θα σημαίνει αποτυχία τους στην πράξη και ουσιαστική κατάργησή τους.
Το λέμε αυτό επειδή απουσιάζει προς το παρόν, αν εξαιρέσει κανείς τις διακηρύξεις των πρώτων ημερών, η αναγγελία συγκροτημένης πολιτικής με στόχους και οράματα. «Κάνω αυτά κι αυτά διότι θέλω να φθάσουμε εκεί», με τρόπο κατανοητό και σαφή. Θα είναι κρίμα να την πάθει και αυτή η κυβέρνηση όπως οι κυβερνήσεις Σημίτη, που ελλείψει προγράμματος και στόχων βάφτιζαν στόχο το αυτονόητο και όραμα τη λογιστική τακτοποίηση των πραγμάτων. Η περίφημη ΟΝΕ (Οικονομική και Νομισματική Ένωση) δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η μέθοδος που υιοθέτησαν οι χώρες μέλη για να συνεννοούνται. Δεν ήταν εθνικός στόχος ούτε τρομερό κατόρθωμα. Παρά το γεγονός αυτό, οι πολίτες έδωσαν και χρόνο και ευκαιρίες στις κυβερνήσεις Σημίτη περιμένοντας να δουν το κυρίως έργο, μετά τα διαφημιστικά και τα «επίκαιρα». Δεν το είδαν ποτέ. Αντιθέτως υπέστησαν (και στο πορτοφόλι τους) το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου, την εξαπάτηση των υπερτιμημένων μετοχών και την επίθεση στο Ασφαλιστικό από το νομοσχέδιο Γιαννίτση. Και κάπου εκεί τέλειωσαν και οι ευκαιρίες και οι αναμονές. Κατάλαβαν ότι δεν έχουν να περιμένουν καμιά ψυχική και υλική ανάταση και σταδιακά μετακινήθηκαν προς τη Νέα Δημοκρατία. Στην περίπτωση της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου, είναι αρκετά νωρίς για απογοήτευση, αλλά πρέπει όσο πιο γρήγορα γίνεται να αρθρωθεί και να παρουσιαστεί ένα ολοκληρωμένο σχέδιο στον ελληνικό λαό για του πού πάμε ως χώρα, ποιοι είναι οι χειροπιαστοί στόχοι και τι θέλουμε να πετύχουμε σε ένα βάθος χρόνου τριών τεσσάρων ετών. Ο πολίτης συμμετέχει όταν τον κάνεις συμμέτοχο, όταν του εξηγείς τις σκέψεις, το σχέδιο, τις φιλοδοξίες. Αλλιώς νιώθει και είναι αποκομμένος, με αποτέλεσμα να αναζητεί αλλού «συντροφιά» τόσο στην καθημερινότητά του όσο και στο επερχόμενο (ανασφαλές και άγνωστο) μέλλον.
Προϋπόθεση για να πετύχει σε αυτό το εγχείρημα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι να απομακρυνθεί σταθερά από την καθημερινή παραφιλολογία των οικονομικών μέτρων, όσο κι αν αυτή είναι «χρήσιμη» για να κρατάει τον κόσμο μαζεμένο λόγω φόβου. Αν συνεχιστεί για πολύ, η αντίδραση των πολιτών θα κινηθεί από την αδιαφορία ως τη γελοιοποίηση της συγκεκριμένης θεματολογίας, κι ας κινδυνεύει πραγματικά η οικονομία. Ναι, είναι κάτι που μας απασχολεί ως χώρα, είναι σοβαρό, αλλά φτάνει με την αναπαραγωγή της κρίσης στα δελτία ειδήσεων και στις τηλεοπτικές συζητήσεις. Υπάρχουν κι άλλα πράγματα όπου πρέπει να δηλώσει παρούσα η κυβέρνηση κι αυτά έχουν να κάνουν με την Παιδεία, την Υγεία, τον Πολιτισμό, το Περιβάλλον. Αν δεν τα αναδείξει η κυβέρνηση, ποιος θα το κάνει; Επίσης, σε λίγο καιρό θα γίνει πολύ κουραστική και πολιτικά άχρηστη η διαρκής αναφορά της ανικανότητας και των ευθυνών της προηγούμενης κυβέρνησης για το σημερινό χάλι. Εντάξει, απέτυχε η ΝΔ και γιʼ αυτό έχασε με 10 ποσοστιαίες μονάδες διαφορά από το ΠΑΣΟΚ. Ο κόσμος είναι που ψήφισε έτσι, άρα το ξέρει.
Η επανάληψη και η ανακύκλωση των ευθυνών δημιουργεί δυσφορία και ερωτήματα για το τι γίνεται τώρα. Η ευθύνη της χώρας ανατέθηκε στο ΠΑΣΟΚ και τον Γιώργο Παπανδρέου, έτσι έπειτα από ένα εύλογο χρονικό διάστημα είναι από εκεί όπου περιμένει ο κόσμος να δει άλλες μέρες. Καλύτερες και με προοπτική. Εκεί είναι οι εξετάσεις που θα δώσει το ΠΑΣΟΚ, όχι στο πόσο επικοινωνιακός είναι ο κ. Παπακωνσταντίνου ή πόσο οι τραπεζίτες υπονομεύουν (και το κάνουν, αλλά ας το αντιμετωπίσει συγκρουσιακά, μόνο κερδισμένο θα βγει από αυτό!) την κυρία Κατσέλη.
Ο νέος χρόνος θα φέρει και νέα δεδομένα. Καλή χρονιά σε όλους!