ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΟΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΘΗΚΗ

Η μοναξιά κι η έρημος
είναι δύο αδέλφια
η μία πιάνει τόν χορό
κι άλλη βαρεί τά ντέφια.

Καί μέσα στήν παράκρουση
καί στήν αβελτηρία
γράφουνε στά παπούτσια τους
τής χώρας τήν πορεία.

Έτσι τό κληροδότημα
η μοναξιά τό θλίβει
ενώ η έρημος παντού
μάς σκίζει καί μάς στύβει.

Οι δύο κορίτσια τού Μαζόχ
τού Σάντ, δέ, συνεταίροι
τά πάθη τους μπερδεύουνε
γιατί έτσι τίς συμφέρει.

Κόρες τής κλωνοποίησης
ξένων φροντιστηρίων
αρέσκονται ν’ αρμέγουνε
τό φώς ισχνών κηρίων.

Τό σκότος πού επικρατεί
γι’ αυτούς είναι λιακάδα
κι η χώρα όπου κατοικούν
ίσως νά ‘ν’ η Ελλάδα.

Η μοναξιά κι η έρημος
συγκεκριμένοι γόνοι
η μία κάνει τή χαζή
κι η άλλη τό παγώνι.

Οι λέξεις έχουνε γι’ αυτές
ασήμαντη ιστορία,
αρκούνται στό σαλιάρισμα
πάνω σέ θεωρεία.

Η μοναξιά κι η έρημος
ποτέ τους δέν καυλώνουν
φτάνουνε, δέ, στόν οργασμό
όταν ψευτομαλώνουν.

Είναι καί νά τίς χαίρεσαι
καθώς πολυλογούνε
μιλώντας μ’ απαρέμφατα
πού δέν κατανοούνε.
Αυτά καί άλλα πού ποιούν
αρέσουνε στά πλήθη
καί οδηγούν τόν όχλο τους
εις τά δικά των ήθη.

Βλέπεις οσαύτως συνετούς
πολίτες νά χαζεύουν
καί μές σέ κάλπες κάλπικες
αλλήλους, δέ, νά ψέγουν.

Η μοναξιά κι η έρημος
παίζουν κι εργολαβία
καί όταν ερωτοτροπούν
μετέρχονται τήν βία.

Καθότι τό ερωτικό
τό πάθος σάν φουντώσει
αρχομανία λέγεται
κι αυτή θά σέ σκοτώσει.

Αρρωστημένες γενικώς
αυτές οι δύο πόρνες
τρέχουνε ασυλλόγιστα
μέ ουρλιαχτά καί κόρνες.

Γίνεται κόσμου χαλασμός
γίνεται υστερία
μ’ αυτές ορμούν ολόγυμνες
σβήνοντας Ιστορία.

Γιατί νά γράψουν δέν μπορούν
αλλά εμάς τούς «ξένους»
εις τ’ αχαμνά –άν έχουνε–
μάς έχουνε γραμμένους.
…………………………………..
…………………………………..
Η μοναξιά κι η έρημος είναι δύο
λανθάνουσες κυρίες πού όποιος τίς
πιστέψει ή τίς ερωτευθεί, οπωσδήποτε
θά γίνει πολιτικός,
φτάνει νά έχει τό τζάκι αναμμένο.