Εθνικός διάλογος: Με ποιους;

Η επιδίωξη της κυβέρνησης Παπανδρέου να οργανώσει «εθνικό διάλογο» με τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις κινείται στον χώρο της ουτοπίας. Συνομιλητές και συμμέτοχους από τις ηγεσίες των πολιτικών κομμάτων της αντιπολίτευσης, που θα αναλάβουν τη συνευθύνη των αποφάσεων, αποκλείεται να βρει η κρατούσα κατάσταση. Ήδη ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ έχουν δώσει δείγματα γραφής που ισοδυναμούν με άρνηση εφʼ όλης της ύλης. Ακόμα και στις θετικές κινήσεις της κυβέρνησης αναζητούν αδύνατα σημεία και προς τα κει κατευθύνουν τη δράση και την κριτική τους. Οπότε, καλόπιστους συνομιλητές από τον χώρο της Αριστεράς, πόσω μάλλον συμμέτοχους, η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν θα βρει.
•Απομένει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και η ρευστή μάζα που λέγεται ΛΑΟΣ. Όμως με δεδομένη τη στρατηγική Σαμαρά, που αποσκοπεί στην απορρόφηση του ΛΑΟΣ, η πολιτική της ΝΔ θα κινηθεί στα κοινωνικά ζητήματα στον χώρο του λαϊκισμού και στις εθνικές υποθέσεις στον χώρο του «πούρου» πατριωτισμού. Ήδη οι επιλογές του κ. Σαμαρά για τη στελέχωση των επιτελικών θέσεων του κομματικού μηχανισμού δείχνουν ξεκάθαρα προς την κατεύθυνση της λεγόμενης «λαϊκής Δεξιάς». Άλλωστε είναι αναγκασμένος ο αρχηγός της ΝΔ να το «παίξει» λαϊκή Δεξιά προκειμένου να αποψιλώσει την εκλογική βάση του ΛΑΟΣ.
•Ανάλογα εμπόδια θα συναντήσει ο «εθνικός διάλογος» και με τους κοινωνικούς φορείς, καθότι σʼ αυτούς μετέχουν κομματικές δυνάμεις, οπότε θα κινηθούν σύμφωνα με τη στάση των κομμάτων τους. Διά ταύτα, σοφό θα είναι η κυβέρνηση Παπανδρέου να στρέψει τον «εθνικό διάλογο» προς την κατεύθυνση του λαϊκού παράγοντα. Κάλλιστα μπορεί μέσω του διαδικτύου να παρουσιάσει την πλατφόρμα των προτάσεών της για όλα τα μεγάλα θέματα και να καλέσει τους πολίτες να καταθέσουν τη γνώμη τους και την πρότασή τους. Έτσι ο διάλογος θα αποκτήσει ουσία και περιεχόμενο.