Αν η κοινωνία δεν εκραγεί, φως δεν πρόκειται να βρει…

// Πολλοί άνθρωποι λένε πάμε στο «Τσαντίρι» για να δούμε με άλλο μάτι τις ειδήσεις. Έχετε συνειδητοποιήσει το πόσο επηρεάζετε την κοινωνία σε σχέση με την πολιτική και τους πολιτικούς μας; Μήπως γιʼ αυτό το «Τσαντίρι» είναι τόσο περιζήτητο;

«Εγώ δεν έχω αυτό στο κεφάλι μου. Πολλές φορές όμως χτίζει κανείς κάτι που στην αρχή μπορεί να μην το έχει υπολογίσει. Αυτό που μεταφέρω είναι η γνώμη της κοινωνίας. Αυτό που αισθάνεται, αυτό που βλέπει, αυτό που ακούει. Ουσιαστικά αυτό που κάνω είναι μετακομίσεις σκέψεων. Το ότι μπορεί μέσα από αυτήν την εκπομπή η κοινωνία να διατυπώνει τις δικές της σκέψεις είναι το σωστό. Το ότι εγώ επηρεάζω είναι το λάθος. Δεν επηρεάζω, αλλά επηρεάζομαι από την κοινωνία. Αυτός είναι ο σωστός δρόμος για ένα σατιρικό συγγραφέα. Ο σατιρικός συγγραφέας, όπου κι αν βρεθεί, παρατηρεί γύρω του την κοινωνία και μεταφέρει τις σκέψεις της».

// Γιατί αυτή η χώρα ολοένα κάνει βήματα προς τα πίσω; Γιατί κάνει συμβιβασμούς; Έχει φοβικά σύνδρομα;

«Για να τολμήσει ένας πολιτικός ένα βήμα θετικό και μπροστά πρέπει η κοινωνία να τον αναγνωρίζει ως απόλυτα ηθικό. Ως απόλυτα απαλλαγμένο από βάρη πολιτικά. Το ΠΑΣΟΚ σήμερα, που έχει καλούς υπουργούς και νέα πρόσωπα –και είναι γεγονός αυτό–, βλέπετε ότι δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί ακόμη στην κοινωνία ότι μπορεί να χαράξει νέες γραμμές. Η κοινωνία, ενώ είναι πρόθυμη, ενώ θέλει τις αλλαγές, δεν εμπιστεύεται ακόμη. Και όταν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη, δεν μπορεί να προχωρήσει η κοινωνία. Έχει καταργηθεί η σχέση εμπιστοσύνης. Και όταν καταργείται η σχέση εμπιστοσύνης ο καθένας κοιτάει πώς θα διασωθεί ο ίδιος. Ο πολίτης κοιτάει την τσέπη του. Να βάλει στην άκρη χρήματα για να αντιμετωπίσει τις καταστάσεις που θα τον βρουν. Γιατί με τον τρέχοντα μισθό δεν θα μπορέσει να τα βγάλει πέρα. Δεν θα μπορέσει να βγάλει πέρα την παραπαιδεία, την παρα-υγεία, τη φοροεπιδρομή από την παραοικονομία κάποιων. Τα πάντα έχουν ένα παρά, αν έχετε προσέξει. Είμαστε ο μόνος λαός που πληρώνουμε το δημόσιο και σαν δημόσιο και σαν ιδιωτικό! Είναι το πρώτο δημόσιο-ιδιωτικό σύστημα που υπάρχει! Δηλαδή δυο φορές πληρώνεται το ίδιο πράγμα. Όταν λοιπόν ο Έλληνας πληρώνει δυο φορές για ένα αγαθό –μια από τις κρατήσεις του και μια στον ιδιωτικό τομέα– για ποια εμπιστοσύνη μου μιλάτε; Είναι καταδικασμένο αυτό το σύστημα! Ως εκ τούτου, δεν είναι θέμα φοβικών συνδρόμων που ο Έλληνας κάνει πίσω…».

// Πιστεύετε ότι είμαστε κοντά στην πτώχευση και τη χρεοκοπία ή παίζονται χρηματοπιστωτικά παιχνίδια εις βάρος της Ελλάδας; Και ποιος φταίει που φτάσαμε ως εδώ;

«Ο λαός σε τι φταίει; Τα κοινοτικά κονδύλια πάρθηκαν όλα και μπήκαν σε τσέπες πολιτικών προσώπων. Το ΠΑΣΟΚ μοίρασε λεφτά σε πολλούς δικούς του. Αν ένα κόμμα έχει πολλούς ημέτερους, αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ. Η Νέα Δημοκρατία δεν πρόλαβε να φτιάξει πολλούς ημέτερους. Εξοντωτικά κοστολόγια σʼ όλα. Όλα τα έργα υπερκοστολογημένα. Και έτσι, αντί να φτιάξουν πενήντα έργα με τα ίδια χρήματα, έφτιαξαν πέντε. Παράλληλα, ένα απόθεμα που είχαν το ξόδεψαν στα πανηγύρια και στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τους Ολυμπιακούς Αγώνες θα τους πληρώσουμε ακριβά. Δεν ήμασταν έτοιμοι για τέτοια πανηγύρια».

// Φτιάχτηκε όμως η Αττική Οδός…

«Δεν λέω, μας την έφτιαξαν και αυτήν… Ξέρεις όμως τι είναι η Αττική Οδός; Πάντα πετάνε ένα κομμάτι ψωμί στον κόσμο, για να πάρουν το υπόλοιπο καρβέλι αυτοί. Ξοδέψαμε, σπαταλήσαμε ό,τι μας δόθηκε, χωρίς να δημιουργήσουμε καμία υποδομή. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε κάτω από μια βασανιστική πίεση για την αποδοχή τετελεσμένων. Πλέον δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Τα θέματα δεν επιλύονται πια. Εδώ φτάσαμε στην εποχή των τετελεσμένων. Γιʼ αυτό πιστεύω ότι η κοινωνική εξέγερση έρχεται. Και είναι λογικό. Και δεν θα είναι μακριά από το σήμερα. Γιατί όλος αυτός ο κόσμος που δεν εισέπραξε αυτά τα κονδύλια, που δεν είδε κάποια σοβαρή υποδομή, που δεν είδε να νικάται το θέμα της γραφειοκρατίας, που δεν είδε να λύνεται το θέμα της παιδείας, των νοσοκομείων, που δεν είδε τον ελληνικό πολιτισμό να βγαίνει μπροστά, τι θα κάνει; Όταν δεν δόθηκαν κίνητρα στους νέους ανθρώπους για δημιουργία και η νεολαία μαραζώνει σʼ ένα σύστημα των 500 ευρώ, τι περιμένεις;».

// Δεν σας φαίνεται λίγο «παρασιτικό» να παρακαλάς κατουρημένες ποδιές για μια θέση 500 ευρώ σε θέση «stage» στο Δημόσιο; Μήπως όσοι κοιτάνε αυτές τις θέσεις, τους αρέσει και η καλοπέραση και ουχί η δημιουργία;

«Αυτή η νεολαία βιάζεται να μπει μέσα στο σύστημα, να πάρει θέσεις για να εξασφαλίσει τι, Μαρία; Τα εξακόσια ευρώ; Αυτό δεν μου μοιάζει ως επιλογή καλοπέρασης, αλλά ως ανάγκη. Ο νέος ξέρει ότι με την ενέργειά του και τη δύναμή του μπορεί να φωταγωγήσει ολόκληρες περιοχές. Άρα για να επιλέγει τον δρόμο του Δημοσίου και μέσα από παραθυράκια, μέσα από ρουσφέτια και κομματικές εξαρτήσεις, δεν υπάρχει άλλη διαδρομή. Δεν βλέπεις την ανεργία; Η Ελλάδα είναι σαν ένα κτήμα που ό,τι σπέρνεις, μαραζώνει. Η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα πια. Έχει μόνο γέρικα δένδρα, τα οποία θα γίνουν καυσόξυλα του συστήματος… Αλλά δεν υπάρχει φαντασία. Ακόμη και το Δημόσιο θα μπορούσε να μπει μέτοχος σε νέες επιχειρήσεις. Θα προτιμούσα να μην έδινε το Δημόσιο συντάξεις και να έδινε προκαταβολές σε νέους ανθρώπους για να ανοίξουν τη δική τους επιχείρηση. Μακάρι να στήριζε τους νέους για μια πενταετία. Μέχρι να ορθοποδήσουν στις νέες τους δουλειές. Δεν μπορεί να παραχθεί το οτιδήποτε αν δεν στηριχτούν οι νέοι. Μόνο αυτοί μπορούν να αλλάξουν τη χώρα. Όλοι οι άλλοι –και είναι η φυσική ροή της ζωής– είναι κουρασμένοι και μαζί θα έλεγα απογοητευμένοι, απελπισμένοι, στενοχωρημένοι. Και κάποιοι βολεμένοι, που, αφού έκλεψαν τα πάντα, κοίταξαν να τα διασώσουν σε εταιρείες off-shore. Και αυτούς τους ανθρώπους δεν τους πιάνει το μάτι σου. Δεν φαίνονται».

// Τελικά, δεν μπορεί να σας κατατάξει κανείς σε κάποιο κόμμα. Όλοι αναρωτιούνται πού το πάτε… Με ποιο κόμμα είστε, κ. Λαζόπουλε;

«Δεν είμαι με κανένα κόμμα. Ο σατιρικός συγγραφέας είναι με την άποψη που διατυπώνεται κάθε φορά από την κοινωνία. Η κοινωνία έχει ένα καθαρό τρόπο για να βλέπει. Θα σας πω ένα παράδειγμα… Χθες ήρθε ένας άνθρωπος και μου είπε: “Είμαι δεξιός. Διαφωνώ εντελώς με όσα λες, αλλά ανασαίνω όταν σʼ ακούω. Γιατί διατυπώνεις μια άποψη”. Για να απαντήσω όμως στην ερώτησή σου… Δεν είμαι ακροδεξιός, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Τι πιστεύω; Σε μια πιο ανοιχτή κοινωνία. Ο ρατσισμός, ο φόβος, η βία, η ανασφάλεια δημιουργούν κοινωνίες άρρωστες. Και πολλοί είναι αυτοί που, ενώ δεν έχουν καμία πολιτική ιδεολογία να προτείνουν, προτείνουν ως ιδεολογία τον φόβο. Αλλά αλίμονο στις κοινωνίες που θα φοβηθούν και θα κλειδώσουν την πόρτα, τελείωσαν. Όταν ο άνθρωπος κλειδώσει την πόρτα του και πει “εμένα δεν με νοιάζει και τι έγινε”, τελείωσε αυτός, το σπίτι του και η κοινωνία».

// Από φόβο δεν μας βάζουν και τις κάμερες στο δρόμο; Αυτές οι κάμερες δεν είναι ένα σύγχρονο φακέλωμα; Στα διόδια, στις τράπεζες, στους δρόμους…

«Είμαι αντίθετος μʼ αυτήν την παρακολούθηση γενικώς. Πες ότι θες να πάρεις την γκόμενά σου και μέσα στην τρέλα του έρωτά σου να την πας μια βόλτα. Πρέπει να παίξεις στα βίντεο όλων των τραπεζών που βρίσκονται στην Πανεπιστημίου και στη Σταδίου; Είναι φοβερό. Είμαστε πρωταγωνιστές στην Alpha Bank, στην Eurobank… Κάθε μέρα παίζουμε σε ιδιωτικές τηλεοράσεις ανθρώπων που δεν γνωρίζουμε. Γιατί με το κινητό τι γίνεται; Ξέρουν πού είσαι από το σήμα σου. Σε παρακολουθούν παντού. Θυμάμαι μικρός μπορούσα να το σκάσω και δέκα τετράγωνα από το σπίτι μου και να μην ξέρει η μάνα μου πού είμαι. Αυτή τη στιγμή είναι δυνατόν η μάνα μου να μην ξέρει πού είμαι και να ξέρει η Vodafone; Δεν ξέρω τι εποχή είναι αυτή που έγινε μάνα μου η Vodafone! (γελάει)».

// Οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας με την εκλογή του Σαμαρά γύρισαν την πλάτη σʼ αυτό που λέμε τζάκια και οικογένειες. Εσείς πώς είδατε την εκλογή Σαμαρά;

«Δεν νομίζω ότι ψήφισαν ιδεολογίες και απόψεις. Εγώ πιστεύω ότι από την ώρα που ξηλώθηκε ο Καραμανλής ήταν βέβαιο ότι θα πέσει και ο Μητσοτάκης. Όταν ο κόσμος αποφασίζει να τιμωρήσει τον πιο συμπαθητικό και τον πιο ηθικό στη Νέα Δημοκρατία με δέκα μονάδες διαφορά από το ΠΑΣΟΚ, ε, δεν νομίζω να άφηνε τον Μητσοτάκη να προχωρήσει ως πιο ηθικός… Εννοώ την Ντόρα. Νομίζω ότι η Ντόρα μπήκε στη σειρά της διαδοχής αγνοώντας ότι στις εκλογές η ιστορία διέγραφε και την ίδια. Απλά σʼ ένα χαρτί όταν διαγράφεις ονόματα παίρνεις το στυλό και πρώτα διαγράφεις το ένα και μετά το άλλο. Χρειάστηκε ένας μήνας και για να γίνει η διαγραφή. Ήταν σίγουρο για μένα ότι όταν έπεφτε ο Καραμανλής, έπεφτε και η Ντόρα. Θα μου πείτε ότι η Ντόρα θα έβγαινε αν η ψηφοφορία δεν πήγαινε προς τη βάση. Ναι, θα έβγαινε, αλλά ο κόσμος θα ξεσπούσε πολύ βίαια σε μια τέτοιου είδους επιβολή. Η Νέα Δημοκρατία θα πήγαινε και άλλες δεκαπέντε μονάδες κάτω. Οι νεοδημοκράτες ψήφισαν τον λιγότερο μπλεγμένο σʼ αυτήν την ιστορία. Ο λιγότερο μπλεγμένος ήταν ο Σαμαράς. Ο Καραμανλής όταν άνοιγε την πόρτα του στον Σαμαρά, είχε πάρει και την απόφασή του προς την έξοδο».

// Η Νέα Δημοκρατία ανασυντάσσεται. Την κυβέρνηση πώς τη βλέπετε;

«Χρονοτριβεί! Έχει καλά στελέχη, αλλά ακόμη δεν μου δίνει την αίσθηση ότι όλους αυτούς ο Παπανδρέου μπορεί να τους οδηγήσει κάπου. Νομίζω ότι έχει μια αδυναμία να δίνει το όλον. Και όταν ένας πρωθυπουργός δεν μπορεί να δει το όλον, κάποια στιγμή θα συγκρουστεί με την κοινωνία. Και αυτό δεν θα αργήσει να ʼρθει. Ο Παπανδρέου γνώριζε ότι θα πάγωνε τους μισθούς και ο κόσμος το ήξερε. Αλλά ο κόσμος ήξερε ότι η Νέα Δημοκρατίας είχε διαλυθεί και ότι ο Καραμανλής δεν μπορούσε να συνεχίσει. Προτιμούσε το πάγωμα των μισθών με τον Παπανδρέου και όχι με τον Καραμανλή. Ο Παπανδρέου δεν βγήκε γιατί υποσχέθηκε πράγματα που δεν μπορούν να γίνουν, αλλά γιατί η Νέα Δημοκρατία δεν μπορούσε να συνεχίσει. Ως εκ τούτου, ο Παπανδρέου θα εφαρμόσει την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας με κάποια κοινωνική ευαισθησία περισσότερη. Θα τρως τη σφαλιάρα και μετά ο Γιώργος θα σε χαϊδεύει και λίγο. Αυτό δεν κάναμε στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας; Αποδεχτήκαμε τον πόλεμο, αλλά στέλναμε γάζες. Αποδεχτήκαμε τη δολοφονία, αλλά στέλναμε βοήθεια. Είναι φοβερή σκέψη αυτή. Ξέρω ότι θα σκοτωθείς, αλλά αν επιζήσεις θα σου στείλω γάζα».

// Δεν μπορώ να μη σας ρωτήσω για την Αριστερά… Το ΚΚΕ γιατί συνεχίζει να είναι προκλητικό στον κόσμο του και ο ΣΥΡΙΖΑ γιατί επιδιώκει με την κόντρα Αλαβάνου – Τσίπρα τη διάλυσή του;

«Το ΚΚΕ είναι σταθερή παράμετρος του πολιτικού μας συστήματος. Το ΚΚΕ πρέπει να ανοίξει τις πόρτες του σε πιο μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας. Ο κόσμος ξέρει ότι είναι έντιμο κόμμα, αλλά δεν το επιβραβεύει με μεγαλύτερα ποσοστά. Η κ. Παπαρήγα μας λέει ότι αυτοί έχουν δίκιο. Μήπως πρέπει να αναρωτηθούν αν ο κόσμος έχει το περισσότερο; Είναι η ώρα να κάνουν το ερώτημα αυτό, από το να κλειδώνονται στον Περισσό και να επιβεβαιώνουν ο ένας τον άλλο, ότι αυτοί είναι οι σωστοί και όταν κάποιος τους αμφισβητεί να γίνεται εχθρός τους. Αυτοί οι περίοδοι τελείωσαν για την κοινωνία. Όσον αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, πιστεύω ότι ο Αλαβάνος μετάνιωσε φρικτά που διάλεξε τον Τσίπρα και προσπαθεί εκ των υστέρων να τον ξηλώσει από εκεί που τον τοποθέτησε. Είναι ένας αγώνας νεύρων. Και τα νεύρα παίρνουν πολιτικές διαστάσεις και ο καθένας στα νεύρα του προσθέτει ιδεολογία. Αλλά αλίμονο στα νεύρα που ντύνονται με ιδεολογικά ρούχα για να παραστήσουν κάτι άλλο. Ο Αλαβάνος έχει μετανιώσει και προχωρούν στη διάσπαση. Αν τώρα μετά τη διάσπαση καταλάβουν ποιες είναι οι ιδεολογικές τους διαφορές, ας τις γράψουν σʼ ένα χαρτί, να μας τις δώσουν, για να τις καταλάβουμε και εμείς. Είναι φοβερό αυτό που ζούμε. Είναι σαν να είμαστε σʼ ένα καράβι που βουλιάζει και ο Καραμανλής να λέει ότι εγώ σας είπα ότι θα βουλιάξει, ο Παπανδρέου κάθεται αμέριμνος καπετάνιος, σαν να μην τον έχουν ειδοποιήσει ότι το καράβι μπάζει νερά, το ΚΚΕ γκρινιάζει γιατί το καράβι χάνεται επειδή είναι στα αμπάρια ο λαός και ο ΣΥΡΙΖΑ συζητάει για το πού θα πάνε εκδρομή αν τελικά το καράβι δεν βουλιάξει… Είναι μια κατάσταση αδιανόητη και ο κόσμος είναι θυμωμένος. Κι είναι θυμωμένος με όλους. Γιατί όλο μιλάνε και δεν τους δίνει κανένας λύση. Τους έχουν κουράσει. Κανείς ωστόσο δεν μπορεί να δώσει λύση. Είναι ανίκανοι να δώσουν λύση. Αλλά, αντί να ομολογήσουν την ανικανότητά τους, καμώνονται τους έξυπνους. Είναι πολύ λίγοι για να αντιμετωπίσουν αυτήν την κρίση, γιʼ αυτό ανέλαβε και η Ε.Ε.».

// Είπατε στο «Τσαντίρι» ότι δεν υπάρχει λόγος μέσα σʼ αυτήν την κρίση να συντηρεί η Ελλάδα την ειρηνευτική δύναμη στο Αφγανιστάν και να συνεχίζει την τρελή κούρσα των εξοπλισμών. Γιατί και η Ευρώπη δεν μας βοηθά με μια επιβεβαίωση των συνόρων μας ως και δικών της συνόρων;

«Δεν επιτρέπεται μια χώρα να έχει τέτοιους εξοπλισμούς, αλλά κάποιους συμφέρει… Η Γαλλία και η Γερμανία συμφωνούν να μας δανείσουν τώρα με την κρίση. Γιατί; Γιατί αυτομάτως θα πάρουμε και τους εξοπλισμούς τους. Η Γερμανία, που της κάνουμε τη δύσκολη για τα υποβρύχια, τι κάνει τελευταία; Συνέχεια μας απειλεί και λέει ότι θα χρεοκοπήσουμε. Αν συμφωνήσουμε για τα υποβρύχια όμως, θα σταματήσουν τον πόλεμο. Αλλά ο χρεωμένος πάντα υφίσταται εκβιασμούς».

// Επειδή η πολιτική διαμορφώνεται και από τα ΜΜΕ… το τελευταίο διάστημα έχουν μπει στο χώρο των ΜΜΕ εφοπλιστές, επιχειρηματίες, βιομήχανοι, εργολάβοι του Δημόσιου, με αποτέλεσμα να ελέγχουν και την πολιτική ζωή του τόπου. Πώς μπορεί ένας πολιτικός να πει αλήθειες για τους νταβατζήδες της πολιτικής, όταν θα τον περιλάβουν από το πρωί μέχρι το βράδυ ολόκληρα τραστ και θα τον διαβάλλουν;

«Όταν οι άνθρωποι καταλάβουν ότι ο πολιτικός που τους απευθύνει το λόγο δεν είναι αληθινός, αλλά μέρος του σκηνικού, δέσμιος των ΜΜΕ, παριστάνουν ότι τον εκτιμάνε μήπως πάρουν και αυτοί τίποτα, αλλά στο σπίτι όταν κλείσουν οι πόρτες και η σκέψη είναι καθαρή ξέρουν πολύ καλά και αυτός τι είναι. Όταν λοιπόν αποκατασταθεί η σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτικού και ψηφοφόρου, θα αλλάξει και το τοπίο στα ΜΜΕ».

// Ο πολίτης θα ξυπνήσει; Θα σηκωθεί από τον καναπέ; Θα αγωνιστεί;

«Δεν είναι στον καναπέ ο πολίτης. Απόδειξη του ότι δεν είναι στον καναπέ είναι ότι έριξε τον Καραμανλή δέκα μονάδες κάτω χωρίς κανέναν ηθικό ενδοιασμό, έβαλε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία για να κάνει ο Παπανδρέου αυτά που υποσχέθηκε και αν δεν τα κάνει θα τον αποδομήσει και αυτόν πολύ γρήγορα σε χρόνο που δεν φαντάζεται, έπεσε η Ντόρα από εκεί που δεν τον περίμενε και ξεπετάχτηκε το μητσοτακαίικο, ήρθε από το πουθενά ο Σαμαράς, κουνιούνται τα θεμέλια του ΛΑΟΣ. Οι μεγάλες αλλαγές θα έρθουν στο ίδιο το σύστημα. Το σύστημα δεν μπορεί να κρατηθεί όρθιο, είναι ψεύτικο. Μέσα σʼ ένα χρόνο θα δούμε αλλαγές. Θα καταρρεύσει το οικοδόμημα. Ο Καραμανλής, το μητσοτακαίικο έπεσε. Έπεσαν οι δυο κολόνες. Αν νομίζει ότι μια κολόνα –ο Γιώργος Παπανδρέου– θα κρατήσει το σύστημα, τι να πω; Ο Καραμανλής δυστυχώς μας έδωσε την ελπίδα της διαφάνειας, της αλλαγής. Ότι η Ελλάδα θα ξεπεράσει τον ηθικό μαρασμό που είχε υποστεί. Εκεί πολύς κόσμος τον πίστεψε. Με όλα αυτά τα σκάνδαλα που έγιναν και με όλο αυτό το διασυρμό στενοχωρήθηκα. Στενοχωρήθηκα για την ελπίδα που τόκισε ο μέσος άνθρωπος στον Καραμανλή και απογοητεύτηκε».

// Νέα χρονιά μας έρχεται. Δεν θα φωτίσει κάποιο αστέρι και για εμάς;

«Όταν ζεις στο απόλυτο σκοτάδι, το φως αρχίζει και σχηματίζεται πρώτα στο μυαλό. Το φως πρώτα αποτυπώνεται στο νου, στο όνειρο, στην καρδιά, μετά γίνεται κίνηση και έκρηξη και μετά οδηγούνται οι κοινωνίες προς το φως. Αν η κοινωνία δεν εκραγεί, φως δεν πρόκειται να βρει!».