Τα πάνω κάτω φέρνει ο Σαμαράς

«Μετά από έξι μήνες η Νέα Δημοκρατία δεν θα θυμίζει σε τίποτα τη Νέα Δημοκρατία του Κώστα Καραμανλή», υποστηρίζουν με υπερβολικό ενθουσιασμό στενοί συνεργάτες του νέου αρχηγού. Και η αλήθεια είναι ότι ελάχιστοι ψηφοφόροι θέλουν να θυμούνται τη Νέα Δημοκρατία των τελευταίων τριών -τουλάχιστον- χρόνων.

Με τις πρώτες κινήσεις του ο κ. Σαμαράς έδειξε πως το εννοούσε όταν στις επινίκιες δηλώσεις του υπογράμμιζε ότι «παίρνει σφουγγάρι και σβήνει όσα συνέβησαν την προεκλογική περίοδο», φροντίζοντας παράλληλα να καθιστά σαφές σε κάθε ευκαιρία (συνομιλία) ότι ισχύει επακριβώς η προειδοποίησή του ότι δεν θα ανεχθεί οποιαδήποτε προσπάθεια υπονόμευσης της παράταξης.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ένας από τους πρώτους βουλευτές με τους οποίους συνομίλησε τηλεφωνικά αμέσως μετά την εκλογή του ήταν ο Γ. Γιακουμάτος, σφοδρός πολέμιός του και φανατικός υποστηρικτής της Ντόρας Μπακογιάννη. Επίσης, ζήτησε και συνάντησε αρκετούς ακόμη βουλευτές από το «αντίπαλο στρατόπεδο», όπως τον Β. Μεϊμαράκη, τον Χρ. Μαρκογιαννάκη και τον Γ. Κοντογιάννη, ενώ άλλοι (π.χ. Αθ. Νάκος) πέρασαν από τη Ρηγίλλης με δική τους πρωτοβουλία.

Οι κινήσεις του αυτές προκάλεσαν ικανοποίηση στη βάση της παράταξης, που μετά την εκλογή του δείχνει να ανακτά την αισιοδοξία της. Τα μηνύματα που φθάνουν στη Ρηγίλλης από ολόκληρη την επικράτεια είναι κάτι περισσότερο από ενθαρρυντικά. Πάντως, αυτές οι κινήσεις καλής θέλησης σε καμιά περίπτωση δεν αναιρούν την απόφασή του να τα «αλλάξει όλα», ανταποκρινόμενος στο αίτημα των περίπου 800.000 πολιτών που προσήλθαν στις κάλπες την περασμένη Κυριακή.

Ο κ. Σαμαράς εγκαταστάθηκε τη Δευτέρα στη Ρηγίλλης και την επομένη διόρισε διευθυντή του γραφείου του τον καθηγητή Κ. Αρβανιτόπουλο, με αναπληρωτή τον Θ. Δραβίλλα (στενό συνεργάτη κατά τη θητεία του στο υπουργείο Πολιτισμού). Την Τετάρτη όρισε εκπρόσωπο Τύπου τον Π. Παναγιωτόπουλο και κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους τους Μ. Κεφαλογιάννη, Κ. Μαρκόπουλο και Κ. Τζαβάρα. Τις προσεχείς εβδομάδες θα προχωρήσει σε αναδιοργάνωση των γραμματειών του κόμματος, χωρίς να διευκρινίζεται από τη Ρηγίλλης αν οι επικεφαλής τους θα ασκούν καθήκοντα «σκιώδους υπουργού» ή θα συγκροτηθεί «σκιώδης» κυβέρνηση κατά τα πρότυπα των πρώτων χρόνων της θητείας του Κ. Καραμανλή. Στελέχη πρώτης γραμμής θα τοποθετηθούν στις γραμματείες Πολιτικού Σχεδιασμού και Οργανωτικού, που τα τελευταία χρόνια είχαν υποβαθμισθεί και αποδιοργανωθεί λόγω της τακτικής του Λ. Ζαγορίτη να ασκεί ασφυκτικό έλεγχο στα κομματικά όργανα. Σε καίριες κομματικές θέσεις θα τοποθετηθούν νέα και άφθαρτα πρόσωπα απ’ όλες τις τάσεις, που σημαίνει ότι τα περισσότερα στελέχη που διατέλεσαν υπουργοί την περίοδο Καραμανλή δεν έχουν τύχη, με εξαίρεση ίσως τους Κ. Χατζηδάκη, Ν. Δένδια και έναν-δυο ακόμη, που το όνομά τους δεν ενεπλάκη σε σκάνδαλα και είχαν και επιτυχημένη θητεία.

Για τη θέση του γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας ακούγεται το όνομα του Κ. Τασούλα, η εκλογή του οποίου προβλέπεται να γίνει σύντομα. Υπενθυμίζεται ότι η θητεία του σημερινού γραμματέα Γ. Τραγάκη έληξε τον Σεπτέμβριο, αλλά ανανεώθηκε προφορικά μέχρι την εκλογή νέου αρχηγού. Ο κ. Τραγάκης επιθυμούσε να παραμείνει, αλλά από τη Ρηγίλλης τού κατέστησαν σαφές ότι «αλλάζουν όλα».

Αντίθετα, στη θέση του θα παραμείνει μέχρι το Συνέδριο του Μαρτίου ο Λ. Ζαγορίτης. Σύμφωνα με το Καταστατικό, ο γενικός γραμματέας εκλέγεται από την Κεντρική Επιτροπή, η πλειοψηφία της οποίας δεν είναι του κλίματος της νέας ηγεσίας. Έτσι, ο κ. Σαμαράς δεν θα θελήσει να «ρισκάρει» ένα αρνητικό αποτέλεσμα, είτε με τη μορφή μιας οριακής εκλογής του προσώπου που θα προτείνει, είτε με τη μορφή ενός μεγάλου αριθμού λευκών ψηφοδελτίων. Θα προτιμήσει να πάει στο Συνέδριο και να εκλέξει Κεντρική Επιτροπή με εντελώς διαφορετική σύνθεση, η οποία θα κληθεί με τη σειρά της να επιλέξει τον νέο γενικό γραμματέα.

Ερωτηματικό παραμένει ποιος ακριβώς ρόλος θα ανατεθεί στον Δ. Αβραμόπουλο, που συνετέλεσε τα μέγιστα στην εκλογή του κ. Σαμαρά. Και οι δύο πλευρές τηρούν απόλυτη σιωπή, αλλά τα σενάρια δίνουν και παίρνουν. Θέση αντιπροέδρου δεν προβλέπεται από το Καταστατικό, εκτός κι αν αυτό αλλάξει στο Συνέδριο. Οι σχετικές φήμες κάνουν λόγο και για επιτελικό ρόλο στη «σκιώδη» κυβέρνηση. Άγνωστο παραμένει επίσης πώς θα ενταχθούν στο νέο σκηνικό τόσο η Ντ. Μπακογιάννη όσο και κορυφαία στελέχη όπως ο Β. Μεϊμαράκης, ο Άρ. Σπηλιωτόπουλος, ο Γ. Παπαθανασίου κ.ά. Περισσότερη τύχη έχει ο κ. Σπηλιωτόπουλος, που παρά το γεγονός ότι στήριξε την κ. Μπακογιάννη, τηρεί στενές σχέσεις με τον νέο αρχηγό, ενώ η συνεργασία με τον κ. Μεϊμαράκη στην παρούσα φάση δείχνει αδύνατη. Μηδαμινές πιθανότητες έχει ο κ. Παπαθανασίου, ο οποίος συνεχίζει να βρίσκεται στο κλίμα της προεκλογικής περιόδου. Κατηγορεί ανοιχτά τον κ. Σαμαρά και προφητεύει σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς επί των ημερών του για τη Νέα Δημοκρατία. Όλα αυτά, εννοείται, έχουν φθάσει και στη Ρηγίλλης.

Πώς σκοπεύει να αντιπολιτευθεί

Παράλληλα με τις οργανωτικές αλλαγές, ο Αντ. Σαμαράς προετοιμάζεται για την πρώτη σύγκρουση με τον πρωθυπουργό, κάτι που θα γίνει στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό. Η οικονομία αποτελεί προνομιακό πεδίο για τον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας και στη Βουλή δεν θα περιορισθεί στο να καταγγείλει την κυβερνητική πολιτική, αλλά θα παρουσιάσει συνολική πλατφόρμα θέσεων και προτάσεων για την έξοδο της χώρας από την οικονομική κρίση. Ήδη έδωσε ένα πρώτο δείγμα, καταγγέλλοντας την κυβέρνηση για «φορομπηχτική» πολιτική, ενώ διαφώνησε με το «πάγωμα» των μισθών, παίρνοντας αποστάσεις και από την πολιτική Καραμανλή.

Το άλλο πεδίο όπου ο κ. Σαμαράς θα τηρήσει σθεναρή στάση και αν χρειαστεί θα συγκρουστεί με τον κ. Παπανδρέου, είναι τα εθνικά θέματα. Προειδοποιητική βολή αποτελούσε η ανακοίνωση της Ρηγίλλης με την οποία κατηγορούσε την ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών ότι «διολισθαίνει» σε διμερή διάλογο τόσο στα Ελληνοτουρκικά όσο και στο Σκοπιανό. Με άλλα λόγια, δεν πρόκειται να συναινέσει σε καμιά υποχώρηση-υπαναχώρηση από τις λεγόμενες «κόκκινες γραμμές» που είχαν τεθεί από την κυβέρνηση Καραμανλή, τις οποίες τις θεωρεί αρκετά γενναιόδωρες.

Εξάλλου, σε μια προσπάθεια να ανακτήσει η παράταξη το ηθικό πλεονέκτημα που είχε μέχρι το 2004, θα καταθέσει πακέτο προτάσεων σε ζητήματα διαφάνειας στην πολιτική και στη δημόσια ζωή. Στο πλαίσιο αυτό δεν πρόκειται να τοποθετήσει σε κομματικά πόστα στελέχη που τα προηγούμενα χρόνια το όνομά τους ενεπλάκη σε υποθέσεις σκανδάλων, όπως π.χ. οι Γ. Βουλγαράκης, Μιχ. Λιάπης, Αρ. Παυλίδης, Π. Δούκας, Θ. Ρουσόπουλος κ.ά.

Πρώτο τεστ για τον κ. Σαμαρά, σε εσωκομματικό επίπεδο, θα αποτελέσει το Συνέδριο του Μαρτίου, οπότε θα έχει περάσει η περίοδος χάριτος και θα έχει κάτσει η σκόνη από τις πρώτες αποφάσεις σε κομματικό και πολιτικό επίπεδο. Από την αποδοχή που θα έχουν τόσο οι πολιτικές του θέσεις όσο και οι επιλογές του σε πρόσωπα (για την Κεντρική Επιτροπή, τον γραμματέα, το Πολιτικό Συμβούλιο) θα φανεί ο βαθμός επιρροής του στην οργανωμένη βάση του κόμματος. Πολλά βεβαίως θα εξαρτηθούν και από τη στάση που θα τηρήσει η εσωκομματική αντιπολίτευση, αν φυσικά θα υφίσταται και θα λειτουργεί συγκροτημένα εκείνη τη χρονική περίοδο.

Το επόμενο τεστ, με ευρύτερη πολιτική σημασία, θα είναι οι εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση τον Νοέμβριο του 2010, πλην όμως απέχουμε από αυτές σχεδόν έναν χρόνο, στη διάρκεια του οποίου θα μεσολαβήσουν πολλά και σε διαφορετικά επίπεδα. Κι άλλωστε οι εκλογές για νομάρχες και δημάρχους δεν κρίνουν κυβερνήσεις, πολύ περισσότερο δε αρχηγούς κομμάτων που βρίσκονται στην αντιπολίτευση.