Και τώρα τι θα κάνει η Ντόρα;
Τα φώτα της παράστασης χαμήλωσαν και τώρα η κ. Μπακογιάννη πρέπει να αντιμετωπίσει τη μοναξιά του παρασκηνίου.
Μεσούσης της προεκλογικής περιόδου ο Βαγγέλης Βενιζέλος είχε «προτρέψει» με δηλώσεις του τον ηττημένο της Νέας Δημοκρατίας να ακολουθήσει το παράδειγμά του. Δηλαδή, πρώτον να αποδεχθεί το αποτέλεσμα και δεύτερον να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα.
Με τη δήλωσή της τη νύχτα των εκλογών η κ. Μπακογιάννη έσπευσε να αναγνωρίσει την ήττα της. Αν τώρα θα αποδεχθεί και τη νίκη του κ. Σαμαρά, μένει να φανεί σε βάθος χρόνου. Το βέβαιο είναι ότι η Νέα Δημοκρατία δεν είναι ΠΑΣΟΚ και η Ντόρα δεν είναι Βενιζέλος. Είναι επομένως πολύ νωρίς να προβλέψει κανείς τι στάση θα τηρήσει τους επόμενους μήνες, πόσω μάλλον που, λόγω της σιγουριάς ότι θα νικήσει, δεν είχε χαράξει τους βασικούς άξονες της στρατηγικής της ύστερα από μια ενδεχόμενη ήττα. Προς το παρόν χρειάζεται χρόνο για να ξεπεράσει το σοκ.
Περιθώρια πάντως για μεγάλες κινήσεις που θα την επαναφέρουν σύντομα στον «αφρό» δεν έχει. Ο νέος αρχηγός έχει απεριόριστο χρόνο να ξεδιπλώσει τη στρατηγική του και με δεδομένη τη λαϊκή απήχηση που έχει, οποιαδήποτε κίνηση αμφισβήτησης στον ορατό ορίζοντα θα ήταν εκ των προτέρων καταδικασμένη. Παράγοντες του κόμματος υποστηρίζουν ότι η κ. Μπακογιάννη, παρά τον ισχυρό (αν και βαθιά πληγωμένο) εγωισμό που διαθέτει, θα συμβιβαστεί με τη νέα κατάσταση. Δεν πρόκειται να υπονομεύσει τον κ. Σαμαρά, αλλά δεν θα δώσει και «κλάδο ελαίας» στον αιώνιο αντίπαλό της. Το πιθανότερο είναι ότι δεν θα δεχτεί να αναλάβει κανέναν κομματικό ρόλο, διεκδικώντας το δικαίωμα να εκφράζει τις απόψεις της σε κρίσιμα ζητήματα. Άλλα στελέχη υποστηρίζουν ότι «η Ντόρα δεν θα αντέξει για πολύ υπό τις διαταγές του Σαμαρά» και πως αργά ή γρήγορα θα κάνει τη «μοιραία κίνηση», που είναι μία και μόνη, η αποχώρηση από την πολιτική, όπως έκανε ο πατέρας της. Περίπτωση να κάνει κόμμα θα είναι αδιανόητη γιατί θα έμεναν στην πολιτική ιστορία ως η οικογένεια που έχει στο DNA της τις αποστασίες.
Φεύγουν για Σαμαρά
Στο μεταξύ, όπως συνέβη και στην περίπτωση του κ. Βενιζέλου στο ΠΑΣΟΚ, οι βουλευτές που στήριξαν την υποψηφιότητά της (Κεδίκογλου, Νάκος, Ντινόπουλος κ.ά.) «ρίχνουν άγκυρες» προς την πλευρά του κ. Σαμαρά, ενώ άλλους (Γιακουμάτο, Μαρκογιαννάκη, Κοντογιάννη κ.λπ.) τους προσεγγίζει ο ίδιος ο νέος αρχηγός. Φυσικό επακόλουθο είναι η λεγόμενη «Μητσοτακική ομάδα» να… αποψιλωθεί, και θα εξαρτηθεί από τις κινήσεις (αποφάσεις) του νέου αρχηγού αν στην πορεία θα αποδυναμωθεί πλήρως ή θα… αναγεννηθεί από τις στάχτες της.
Πριν αποφασίσει πώς θα κινηθεί μετά την ήττα της, η κ. Μπακογιάννη οφείλει να μελετήσει τα γεγονότα του τελευταίου διμήνου και να καταλήξει σε συγκεκριμένα συμπεράσματα ως προς το τι έφταιξε που έχασε. Κομματικά στελέχη, μεταξύ αυτών και υποστηρικτές της, αλλά και πολιτικοί αναλυτές διαπιστώνουν λάθη τακτικής και στρατηγικής.
= Ήταν κατηγορηματικά αντίθετη στην πρόταση η εκλογή του νέου αρχηγού να γίνει από τη βάση της παράταξης, δίνοντας, όχι άδικα, την εντύπωση ότι φοβάται τη βούληση των απλών ψηφοφόρων και προτιμά τη σιγουριά του Συνεδρίου, όπου μέσω των μηχανισμών της θα μπορούσε να πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Όταν στη συνέχεια αναγκάστηκε να συμφωνήσει, είχε ήδη χάσει το παιχνίδι των εντυπώσεων.
= Επέλεξε να υπερασπιστεί τις πολιτικές της κυβέρνησης Καραμανλή, υποχρεωμένη εκ των πραγμάτων να το κάνει καθώς ήταν στενή συνεργάτις του. Ωστόσο οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας που ήταν απογοητευμένοι και οργισμένοι με την κυβέρνηση Καραμανλή, βρήκαν την ευκαιρία να εκτονώσουν την οργή τους στις εσωκομματικές εκλογές.
= Η εμμονή της να ανακυκλώνει γεγονότα του παρελθόντος, όπως αυτά του 1993, και να αναμοχλεύει «παλαιά πάθη» ενόχλησε τον κόσμο της παράταξης που ήταν ήδη αρκετά «πληγωμένος» μετά τη βαριά ήττα στις εθνικές εκλογές.
= Στην προεκλογική της εκστρατεία η κ. Μπακογιάννη στην ουσία απευθυνόταν σε πολίτες που βρίσκονταν εκτός Νέας Δημοκρατίας, προτάσσοντας το επιχείρημα της διεύρυνσης προς τον λεγόμενο κεντρώο χώρο. Στις εκλογές της Κυριακής ωστόσο ψήφισαν ψηφοφόροι της παράταξης. Επιπλέονν στις ομιλίες της απευθυνόταν στους οπαδούς χωρίς συναίσθημα, γι’ αυτό και απ’ όλες τις συγκεντρώσεις έλειψε ο απαραίτητος ενθουσιασμός.
= Αρχικά η κ. Μπακογιάννη μπήκε στην κούρσα με αρκετή υπεροψία και σιγουριά για την πρωτιά, κάτι που αρκετοί εξέλαβαν ως δείγμα αλαζονείας. Στην πορεία, όταν αντιλήφθηκε ότι το παιχνίδι πήγαινε να χαθεί, άλλαξε τακτική και ανέβασε τους τόνους έναντι του αντιπάλου της. Αλλαγή που εκτιμήθηκε ως κίνηση πανικού και αντανάκλαση του κλίματος ηττοπάθειας που είχε αρχίσει να διαμορφώνεται στο επιτελείο της.
= Στο πρόσωπό της οι ψηφοφόροι, μετά και το πάθημά τους με τον Κ. Καραμανλή, αποφάσισαν να θέσουν τέρμα στην οικογενειοκρατία και στα «τζάκια» στην πολιτική.
= Σημαντικό ρόλο στην επιλογή των πολιτών διαδραμάτισαν τόσο η «εμπλοκή» της στο σκάνδαλο της Ζήμενς όσο και οι θέσεις της στα εθνικά θέματα (ειδικά στη Βορ. Ελλάδα).
= Τέλος, «εισέπραξε» το αντιμητσοτακικό μένος που διαπερνά τη Νέα Δημοκρατία τα τελευταία 25 χρόνια.