Μεταναστευτική πολιτική

Τους αναφέρω: έμπρακτη αναγνώριση της κυριαρχίας της γερμανικής γλώσσας και των αξιών του σύγχρονου γερμανικού πολιτισμού, ειδικά για όσους επιδιώκουν να αποκτήσουν τη γερμανική υπηκοότητα. Όπως προκύπτει από δηλώσεις της καγκελαρίας (εφημερίδες 25.11.09), η κυβέρνηση πρόκειται να εισαγάγει τη θέσπιση ενός μοντέλου πολιτιστικής ενσωμάτωσης των μεταναστών, παρόμοιου με εκείνο που έχει υιοθετήσει ήδη η Γαλλία, με πρωτοβουλία του Νικολά Σαρκοζί. Ήδη, από πέρυσι, οι αλλοδαποί που επιθυμούν να παραμείνουν στη Γερμανία είναι υποχρεωμένοι να υποβληθούν σε ένα τεστ «γνώσεων και δεξιοτήτων».
«Όποιος θέλει να μείνει και να εργαστεί στη χώρα μας για μεγάλο χρονικό διάστημα θα πρέπει να πει το μεγάλο ναι», δήλωσε η εκπρόσωπος, προσθέτοντας ότι «αυτό περιλαμβάνει την αναγνώριση της κυριαρχίας της γλώσσας, αλλά και τη διάθεση συμμετοχής στις κοινωνικές δραστηριότητες». Παράλληλα, υπογράμμισε πως οι αλλοδαποί οφείλουν να αναγνωρίσουν ορισμένες αξίες, όπως είναι η ελευθερία έκφρασης και η ισότιμη αντιμετώπιση των γυναικών – κάτι που αφορά πρωτίστως τους μουσουλμάνους μετανάστες.
Αυτή ήταν η είδηση. Πάμε τώρα στις κρίσεις και στις παρατηρήσεις:
– Καλά, όπως είναι αυτονόητο, δεν πάμε να συγκρίνουμε την πολιτική ενός ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥ κράτους με το βαλκανικό δικό μας.
Εντούτοις, δεδομένου ότι από το 1990 και μετά έγινε και η Ελλάδα χώρα ΥΠΟΔΟΧΗΣ μεταναστών, είμαστε αναγκασμένοι να συζητάμε το θέμα, παρότι πολλές πλευρές το αποφεύγουν.
– Πρώτον και κύριον: αναγκαία διευκρίνιση, οι Γερμανοί αναφέρονται σε ΝΟΜΙΜΟΥΣ μετανάστες, ΛΑΘΡΑΙΟΣ, αν υπάρχει, είναι περαστικός και είναι αυτονόητο ότι δεν περιλαμβάνεται στα εξαγγελθέντα μέτρα (σε αντίθεση με τα συμβαίνοντα εδώ, που κανείς δεν γνωρίζει πόσοι είναι οι νόμιμοι μετανάστες και πόσοι οι λαθρομετανάστες).
– Όταν χώρες με μακροχρόνια εισδοχή μεταναστών, όπως η Γαλλία, που αναγκάστηκε να δεχθεί
εκατομμύρια μετανάστες από τις πρώην αποικίες της στο Μαγκρέμπ, ή όπως η Γερμανία, που υποδέχθηκε μετανάστες κυρίως από τις μεσογειακές χώρες
(Ελλάδα, Ιταλία, Γιουγκοσλαβία, Τουρκία) και οι οποίοι συνέτειναν τα μέγιστα στο μεταπολεμικό «γερμανικό θαύμα» (την οικονομική της ανασυγκρότηση),
παραδέχονται ότι δεν ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΑΝ τους μετανάστες (λόγω διαφορετικής κουλτούρας προφανώς) και χαράσσουν ΝΕΑ πολιτική.
– Πώς είναι δυνατόν να «εξαγγέλλεται» στη χώρα μας με τη μέγιστη ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ ότι θα νομιμοποιηθούν όλα τα παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν
εδώ και ότι θα δοθεί δικαίωμα ψήφου στους μακροχρόνια διαβιούντες στις δημοτικές εκλογές, χωρίς
να έχει μετρήσει κανείς σοβαρά τις συνέπειες τέτοιων μεταβολών; Κατ’ αρχάς, εδώ οι ίδιες οι αρχές δεν γνωρίζουν το ΣΥΝΟΛΟ του αριθμού των μεταναστών και των λαθρομεταναστών, δεν γνωρίζουν ποιοι είναι νόμιμοι (και συνεισφέρουν μερικώς στα ασφαλιστικά ταμεία, συν τοις άλλοις) και ποιοι είναι ΠΑΡΑΝΟΜΑ στη χώρα, με πλαστά χαρτιά και χωρίς έλεγχο (τους λόγους και τις αιτίες της μετανάστευσης-μετακίνησης πληθυσμών δεν θα αναπτύξω εδώ, για ποιο λόγο δηλαδή είναι αναγκασμένοι αυτοί οι άνθρωποι να εγκαταλείπουν τις εστίες τους: φτώχεια, πείνα, ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις κ.λπ.)
– Όσοι παραγνωρίζουν τις εθνικές, γλωσσικές,
πολιτιστικές, θρησκευτικές διαφορές ανάμεσα στα
έθνη και τους λαούς είναι υπέρ της (άχρωμης και
άγευστης) «ομογενοποίησης», είναι βαθιά νυχτωμένοι, βγάζουν αυθαίρετα συμπεράσματα. Όσοι θεωρούν ότι ο άνθρωπος αρκείται στον ρόλο του καταναλωτή, ότι η πρόταση της παγκοσμιοποίησης για κατανάλωση, πλαστικό και «λάιφ-στάιλ» (και επικυριαρχία, βεβαίως, βεβαίως) είναι μοντέλο-πρότυπο για
οποιαδήποτε κοινωνία σφάλλουν (και το γνωρίζουν). Κάθε κοινωνία, κάθε λαός, κάθε έθνος έχει τη δική του πορεία. Και όπως ΣΕΒΕΤΑΙ τις πορείες των άλλων, απαιτεί να τον ΣΕΒΑΣΤΟΥΝ και οι άλλοι.
– Έτσι λοιπόν και εδώ, σε αυτό το «Οικόπεδο και Αποικία», έχουμε μια μακρά πορεία, μια ιστορική διαδρομή, έναν κοινό πολιτισμό, κοινή γλώσσα και κοινή θρησκεία (ακόμη και όσοι είμαστε άθεοι είμαστε ορθόδοξοι, για όσους καταλαβαίνουν…), το δε σημερινό (μίζερο) κράτος μας προέκυψε από πολύ αίμα, πολλούς αγώνες, πολλές θυσίες, για να νομίζει ο ΚΑΘΕΝΑΣ ότι ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΜΟΙΡΑΣΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΡΩΤΗΣΕΙ.
– Άλλο λοιπόν τα εργασιακά δικαιώματα των νόμιμων μεταναστών (αυτονόητα είμαστε υπέρ) και άλλο η μαζική νομιμοποίηση χθεσινών αφιχθέντων στον ελλαδικό χώρο. Αφήστε την «αντιρατσιστική» φλυαρία και δείτε το πρόβλημα στην ουσία.
– Και για να μην παίζουμε με ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΤΩΝ
ΑΛΛΩΝ, βάλτε νόμους και προϋποθέσεις τώρα,
να γνωρίζουν και οι μετανάστες τι πρέπει να κάνουν αν έχουν σκοπό να παραμείνουν στη χώρα μας. Προστατεύστε τα εξ ανατολών σύνορα, μαζί με τη FRONTEX, αποτρέψτε τους ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ να κατακλυσθεί η χώρα από λαθρομετανάστες μουσουλμάνους…
– Επίσης, το έχω ξαναγράψει, δεν ηχεί ευχάριστα στα αυτιά κάποιων, αλλά θα το ξαναγράψω: Τα παιδιά των νόμιμων μεταναστών που έχουν ΓΕΝΝΗΘΕΙ και ΔΙΑΜΕΝΟΥΝ εδώ (ας βάλει η Πολιτεία πόσα χρόνια) πάνε στο ελληνικό σχολείο, δεν μπορεί να μην έχουν ΠΑΤΡΙΔΑ, και αυτή είναι η Ελλάδα.