Κλιματική αλλαγή: Στον δρόμο για την Κοπεγχάγη
Στις 7 Δεκεμβρίου αρχίζουν στην Κοπεγχάγη οι εργασίες της συνόδου του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή. Πρόκειται για εξαιρετικά σημαντική συνάντηση καθώς η παγκόσμια κοινότητα πρέπει να συνάψει μια νέα, νομικά δεσμευτική, συμφωνία για τη μετά το Κυότο περίοδο, δηλαδή για την περίοδο 2013-2020.
Η κλιματική αλλαγή αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση για την ανθρωπότητα, με σημαντικές περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις.
Για την αντιμετώπισή της απαιτείται δραστική μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, που την προκαλούν.
Οι αναπτυγμένες χώρες πρέπει να αναλάβουν το μεγαλύτερο βάρος των αναγκαίων μέτρων, λόγω των ιστορικών τους ευθυνών και των οικονομικών δυνατοτήτων που έχουν. Οι ταχύτατα αναδυόμενες οικονομίες (Ινδία, Βραζιλία, Ρωσία) οφείλουν επίσης να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο. Κυρίως όμως πρέπει να δεσμευθούν οι ΗΠΑ και η Κίνα, οι οποίες αποτελούν τους μεγαλύτερους ρυπαντές παγκοσμίως. Δυστυχώς όμως η πρόσφατη συνάντηση των ηγετών των δύο κρατών στο Πεκίνο δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έλαβε δύο σημαντικές αποφάσεις:
– Την εφαρμογή της δέσμης «Κλίμα-Ενέργεια» με την οποία μειώνονται οι εκπομπές της κατά 20% έως το 2020, με προοπτική να μειωθούν κατά 30%, εάν συμφωνήσουν και οι άλλες αναπτυγμένες χώρες.
– Την παροχή βοήθειας 100 δισ. ευρώ στις αναπτυσσόμενες χώρες για να μετριάσουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, επίσης μέχρι το 2020.
Με τις δεσμεύσεις αυτές η Ευρωπαϊκή Ένωση αποδεικνύει ότι συνεχίζει να ηγείται παγκοσμίως στις δράσεις καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής, την αντιμετώπιση της πρόκλησης για ασφαλή, βιώσιμη και ανταγωνιστική ενέργεια και τη σταδιακή μετατροπή της ευρωπαϊκής οικονομίας σε μια οικονομία χαμηλού άνθρακα.
Η Ελλάδα, στο πλαίσιο των διεθνών και ευρωπαϊκών της υποχρεώσεων, οφείλει να περιορίσει την αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στο +25% (με βάση το 1990 για ορισμένους ρύπους και το 1995 για άλλους) για το διάστημα 2008-2012. Αυτό αποτελεί μέχρι σήμερα τον εθνικό μας στόχο.
Το ΥΠΕΧΩΔΕ εφάρμοσε επιτυχώς την τελευταία πενταετία μια ολοκληρωμένη πολιτική για την επίτευξη του στόχου αυτού με απτά αποτελέσματα.
Σύμφωνα με Έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος του Νοεμβρίου 2008 (EEA Report No 5/2008), η Ελλάδα ήταν ένα από τα τέσσερα κράτη μέλη της ΕΕ (μαζί με Γαλλία, Σουηδία και Ην. Βασίλειο) που βρισκόταν ήδη μέσα στον στόχο που έχει θέσει το Πρωτόκολλο του Κυότο με τα μέτρα που εφαρμόζει και μάλιστα χωρίς να χρειαστεί να λάβει άλλα έκτακτα μέτρα.
Τα στοιχεία αυτά επιβεβαιώνονται και με την τελευταία Έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος του Νοεμβρίου 2009 (EEA Report No 9/2009).
Συγκεκριμένα οι εκπομπές της χώρας μας για το 2007 αντιστοιχούν σε αύξηση 22,4% σε σχέση με το έτος βάσης (1990). Βρίσκονται δηλαδή σταθερά κάτω από τον στόχο του Κυότο (+25%) και μάλιστα είναι χαμηλότερες από τις αντίστοιχες του προηγούμενου έτους (+24,6%).
Εάν ληφθεί υπ’ όψιν ότι οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες που πληρούν τα κριτήρια του Κυότο (Γαλλία, Σουηδία, Ην. Βασίλειο και Γερμανία) χρησιμοποιούν την πυρηνική ενέργεια, το μέγεθος της επιτυχίας για τη χώρα μας είναι τεράστιο.
Είναι φανερό ότι η πολιτική που χάραξε και ακολούθησε το ΥΠΕΧΩΔΕ αποδίδει καρπούς.
Έχουμε προετοιμάσει τη χώρα ώστε να παρουσιαστεί απολύτως έτοιμη στην Κοπεγχάγη.
Μάλιστα, σύμφωνα με έγκυρες μελέτες, η μείωση εκπομπών θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη για τη χώρα μας μακροπρόθεσμα, εάν εφαρμοζόταν το μέτρο της απόσυρσης των παλιών ρυπογόνων αυτοκινήτων, το οποίο θεσμοθέτησε η Νέα Δημοκρατία και καταργήθηκε, εντελώς αναιτιολόγητα, από τη σημερινή κυβέρνηση.
Επισημαίνεται όμως για μία ακόμα φορά ότι τα διαχειριστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής είναι σημαντικά, αλλά δεν αρκούν μόνον αυτά. Είναι επιτακτική η ανάγκη για αλλαγή της νοοτροπίας και του τρόπου ζωής όλων μας.
Ως πολίτες της Γης, πρέπει να αντιληφθούμε τα όριά της. Αρκετή υπεροψία έχουμε επιδείξει. Ας ελπίσουμε ότι οι ηγεσίες της παγκόσμιας κοινότητας θα αναλάβουν στην Κοπεγχάγη τις ιστορικές και πολιτικές τους ευθύνες για την αποκατάσταση του κλίματος.