Η «ΔΥΝΑΜΗ» ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΦΟΒΙΖΕΙ…
Όσο για τα εθνικά μας θέματα; Εκτιμά πως, αν και πρέπει να γίνεται διάκριση της ευθύνης που έχει η Πολιτεία για αυτά τα θέματα, η Εκκλησία πάντοτε διαδραμάτιζε ρόλο.
Κρίσιμες οι επισημάνσεις του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Ιγνατίου σε συνέντευξη που παραχώρησε στο «Π» με αφορμή τον διάλογο εφ’ όλης της ύλης που έχει ανοίξει μεταξύ Εκκλησίας και κυβέρνησης, αλλά και τις ποικιλόμορφες επιθέσεις που δέχεται σήμερα η Εκκλησία.
Με αφορμή την επικείμενη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για την απομάκρυνση των συμβόλων της πίστεως από τους δημόσιους χώρους, σχολεία κ.λπ. και τη συζήτηση που έχει προκληθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ο κ. Ιγνάτιος αναρωτιέται εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να έχει λόγο για τέτοιου είδους θέματα.
Όσο για τις σχέσεις Εκκλησίας και πολιτικών, δεν διστάζει να τις χαρακτηρίσει υποκριτικές.
// Έχετε την αίσθηση ότι γίνεται συντονισμένη προσπάθεια περιθωριοποίησης της Εκκλησίας;
Δεν γνωρίζω εάν είναι συντονισμένη. Είναι βέβαιο όμως ότι πλέον υπάρχει συζήτηση για την παρουσία της Εκκλησίας στον δημόσιο βίο.
// Ποιους εξυπηρετεί και γιατί μεθοδεύεται;
– Ζούμε σε μια μεταβατική περίοδο, όπου, όπως φαίνεται, αυτό που θεωρείται «δύναμη» της Εκκλησίας, δηλαδή η δυνατότητά της να επηρεάζει τον λαό, κάποιους θα φοβίζει.
// Η κοινωνία αρχίζει να βλέπει την Εκκλησία με καχυποψία. Υπάρχουν τρόποι αναστροφής του κλίματος;
– Δυστυχώς, ζούμε σε μια εποχή γενικότερης καχυποψίας, κάτι που πληγώνει την ψυχή των ανθρώπων, γι’ αυτό επιδρά και στις σχέσεις τους με την Εκκλησία. Η απάντηση της Εκκλησίας είναι το ποιμαντικό και πνευματικό της έργο.
// Ακούγεται εδώ και δεκαετίες η πρόθεση των πολιτικών για διαχωρισμό Εκκλησίας – κράτους. Κανένας έως τώρα δεν το έκανε. Με τα μέτρα που σταδιακά λαμβάνονται θεωρείτε ότι αποδυναμώνεται η Εκκλησία;
– Πρέπει να σημειώσουμε ότι σήμερα ουσιαστικά κανείς δεν μιλάει για χωρισμό κράτους και Εκκλησίας. Σίγουρα όμως συζητούμε για διαμόρφωση σχέσεων. Εάν αυτό πραγματοποιηθεί έπειτα από ειλικρινή διάλογο, είναι δυνατόν όχι μόνο να μην αποδυναμωθεί η Εκκλησία, αλλά να ενδυναμωθεί περισσότερο.
// Σε μια εποχή επικοινωνιακής πολιτικής, μήπως η Εκκλησία κρατάει χαμηλούς τόνους στις επιθέσεις που δέχεται;
– Η Εκκλησία όταν δέχεται επιθέσεις αντιμετωπίζει τα πράγματα με μεγαλύτερο δυναμισμό. Αυτό θα συμβεί σε κάθε περίπτωση.
// Έχει, τελικά, προνόμια η Εκκλησία;
– Προνόμιο της Εκκλησίας είναι η αγάπη του λαού της. Αυτή είναι και η μεγάλη της περιουσία.
// Η Ιερά Σύνοδος αντέδρασε στην προτιθέμενη από πλευράς κυβερνήσεως αλλαγή του τρόπου πρόσληψης του προσωπικού των Μητροπόλεων. Τι πιστεύετε ότι θα εξυπηρετήσει αυτή η αλλαγή;
– Δεν γνωρίζω το θέμα ακριβώς. Εξάλλου είναι ελάχιστα τα πρόσωπα που εργάζονται στην Εκκλησία ως λαϊκά μέλη και όλοι κατανοούν την ιδιαιτερότητα αυτής της εργασίας.
// Τι απαντάτε σε όσους επισημαίνουν την ανάγκη αύξησης της φορολογίας της Εκκλησίας σε καιρούς οικονομικά δύσκολους;
– Είναι γεγονός ότι την ελάχιστη περιουσία που μας απέμεινε από αυτήν που έχει ήδη πάρει το κράτος, (δηλαδή το 95%) με δεδομένο ότι από το 5% που απέμεινε το 4 % είναι δεσμευμένο πάλι από το κράτος, το 1% δηλαδή της περιουσίας το έχουμε διαχειρισθεί με τρόπο που ούτε χρεώσαμε ούτε δανείσαμε την Εκκλησία. Άρα από τα νοικοκυρεμένα και πάλι θα προσφέρουμε, αρκεί αυτό να μην είναι εις βάρος του κοινωνικού έργου που προσφέρει η Εκκλησία.
// Μήπως ο παρεμβατικός λόγος της Εκκλησίας είναι τέτοιος, που φοβίζει τους πολιτικούς;
– Ο ρόλος της Εκκλησίας στον τόπο μας υπήρξε πάντοτε ενοχλητικός και θα πρέπει να παραμείνει μακριά από κάθε εξουσία, και μάλιστα πολιτική.
// Εκτιμάτε πως η κοινωνία έχει τέτοια ευαίσθητα αντανακλαστικά για να αντιδράσει;
– Η κοινωνία μας, και ιδιαίτερα στην ελληνική επαρχία, γνωρίζει πολύ καλά το έργο της Εκκλησίας γιατί διασώζονται οι προσωπικές σχέσεις, με αποτέλεσμα να μην παρασύρεται από προπαγανδιστικές εικόνες που θέλουν την αποδυνάμωση της Εκκλησίας στον λαό.
// Πιστεύετε ότι ο λόγος της Εκκλησίας είναι σύγχρονος και ουσιαστικά παρεμβατικός στα καυτά ζητήματα της καθημερινότητας του πολίτη;
– Ο λόγος της Εκκλησίας παραμένει διαχρονικά αυθεντικός και είναι λόγος σωτήριος για την ψυχή των ανθρώπων.
// Η Εκκλησία μπορεί και πρέπει να έχει λόγο, και μάλιστα να τον εκφράζει δημόσια, για ζητήματα εθνικής σημασίας;
– Στην Ελλάδα η Εκκλησία πάντοτε διαδραμάτιζε ιδιαίτερο ρόλο και στα εθνικά θέματα. Αυτό όμως πρέπει να γίνεται πάντοτε αναγνωρίζοντας και διατείνοντας την ευθύνη που έχει σήμερα η Πολιτεία για αυτά τα θέματα.
// Είσθε αισιόδοξος για την έκβαση του διαλόγου με την Πολιτεία;
– Θέλω να πιστεύω πως όλοι συνειδητοποιούν ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία παραμένει η ενοποιός δύναμη του ελληνικού λαού, από την οποία ο λαός μας αντλεί το κουράγιο και την αισιοδοξία να εγγυάται την ελευθερία και τη δημοκρατία, προκειμένου να τις απολαμβάνουν σήμερα και οι μειονότητες και κάθε μειονοτικός που είναι κοντά μας
Πιστεύω λοιπόν ότι ένας ειλικρινής διάλογος με την Πολιτεία σε κλίμα εμπιστοσύνης και αμοιβαιότητας είναι δυνατόν να επιφέρει θετικά αποτελέσματα και για τις δύο πλευρές.