Επικαιρότητα
1
Η πρόσφατη επίσκεψη του Προέδρου Ομπάμα στην Κίνα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί επιτυχής. Οι κινέζοι ηγέτες είπαν πολλά «όχι» στις απαιτήσεις των ΗΠΑ σε πολλά από τα θέματα που συζητήθηκαν. Για το Ιράν και τις κυρώσεις εναντίον του, ο Πρόεδρος της Κίνας Χου Ζιντάο δεν υιοθέτησε την πρόταση του Ομπάμα για την επιβολή κυρώσεων, και για το νόμισμα της Κίνας, δηλαδή την υπερτίμηση του γουάν, οι Κινέζοι απέρριψαν την ιδέα της υπερτίμησης, προφανώς για να μην πληγεί το εξαγωγικό τους εμπόριο. Επίσης η Κίνα δεν επέτρεψε την ανάμειξη των ΗΠΑ στη διαμόρφωση του καθεστώτος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μέσα στο κράτος τους. Και ειδικότερα καθόσον αφορά την εσωτερική κατάσταση στο Θιβέτ και τις μεθόδους που εφαρμόζει η Κίνα εναντίον των οπαδών του Δαλάι Λάμα. Έτσι, η Κίνα απέδειξε ότι είναι σε θέση να αντιστέκεται στις πιέσεις από την άλλοτε μοναδική υπερδύναμη. Οι κινέζοι ηγέτες άρχισαν πλέον να βλέπουν τις ΗΠΑ σαν ένα κράτος με μεγάλη βέβαια δύναμη, αλλά κυρίως μόνο στον στρατιωτικό τομέα, ενώ τη δική τους δύναμη τη στηρίζουν στον πολιτικό και στον οικονομικό τομέα. Στους τομείς δηλαδή εκείνους στους οποίους οι ΗΠΑ υστερούν πλέον. Έχουν υποστεί τρομερή καθίζηση στο πολιτικό και το οικονομικό επίπεδο. Παρά το γεγονός της «γκρίζας» επιτυχίας του ταξιδιού του Ομπάμα, υπήρξαν αντιπαραθέσεις αλλά και ευθυγραμμίσεις σε ορισμένα θέματα που συζητήθηκαν. Έλειψαν όμως οι αντιπαραθέσεις που είχαν σημειωθεί κατά την επίσκεψη των Προέδρων Μπιλ Κλίντον και Τζορτζ Μπους. Ο Ομπάμα δεν έφυγε βέβαια από την Κίνα με άδεια χέρια. Οι αμερικανοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι έμειναν ευχαριστημένοι γιατί στο κοινό ανακοινωθέν υπήρξε ταύτιση απόψεων των δύο χωρών στα θέματα που απασχολούν τις μεταξύ τους οικονομικές σχέσεις. Και υποστηρίζουν ότι πέτυχαν αυτό που επεδίωκαν, δηλαδή να ομαλοποιηθούν οι κανόνες που διέπουν τις οικονομικές (εμπορικές) σχέσεις τους και κυρίως την προστατευτική πολιτική που ασκούν οι ΗΠΑ υπέρ των δικών τους προϊόντων και εις βάρος των εισαγόμενων κινεζικών προϊόντων. Οι κινέζοι ηγέτες έμειναν ανένδοτοι στο θέμα της νομισματικής πολιτικής, καθώς δεν θέλουν επ’ ουδενί λόγω να δημιουργήσουν κατάσταση που να ευνοεί τις εξαγωγές των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο ελεύθερος ανταγωνισμός που εισήγαγαν οι ΗΠΑ άρχισε να λειτουργεί σαν μπούμερανγκ εναντίον τους, γιατί δεν είχαν υπολογίσει την αλματώδη εξέλιξη της κινεζικής οικονομίας.
2Ο υπουργός Άμυνας της Γαλλίας και στενός συνεργάτης του Προέδρου Νικολά Σαρκοζί, Ερβέ Μορέν, βρέθηκε για λίγο την περασμένη εβδομάδα στην Αθήνα. Πριν από την επίσκεψή του έδωσε συνέντευξη στην «Καθημερινή» που δημοσιεύθηκε την περασμένη Κυριακή. Το κύριο θέμα της συνέντευξης ήταν η προστασία των συνόρων της ΕΕ και η πολιτική ασφάλειας και άμυνας της Ευρώπης. Ο γάλλος υπουργός αναγνώρισε ότι η προστασία των συνόρων αποτελεί πολύ σημαντική πλευρά της ευρωπαϊκής ασφάλειας. Γεγονός είναι ότι η προστασία των συνόρων και γενικά η πολιτική άμυνας είναι θέματα που ενδιαφέρουν και τη χώρα μας σε πολύ μεγάλο βαθμό. Οι γάλλοι ηγέτες υποστηρίζουν ότι η διεύρυνση της ΕΕ δεν μπορεί να είναι χωρίς όρια και τρέφουν τη φιλοδοξία για τη δημιουργία μιας ισχυρής Ευρώπης με αυτοτελή άμυνα, πράγμα που θα της επιτρέψει να ανταποκριθεί στην ευθύνη της προστασίας των συνόρων της. Σημειώνουμε ότι η Ελλάδα, η Γαλλία και η Βρετανία είναι οι μοναδικές ευρωπαϊκές χώρες που διαθέτουν σημαντικά ποσά για την άμυνά τους. Και τούτο γιατί στην ΕΕ δεν υπάρχει κοινή πολιτική άμυνας, ούτε προστασία των συνόρων της. Και επομένως τα «ακριτικά» κράτη είναι υποχρεωμένα να ασχολούνται με την άμυνά τους και την προστασία των συνόρων τους, και μάλιστα όταν περιβάλλονται από κράτη εχθρικά, όπως έχουμε την ατυχία να συμβαίνει με τη χώρα μας. Αντί γι’ αυτό, βλέπουμε στον ελληνικό προϋπολογισμό του 2010 σημαντικό περιορισμό των αμυντικών μας δαπανών. Εάν συντονίσουμε τις ενέργειές μας με τη Γαλλία, ασφαλώς θα μπορούσαμε να πετύχουμε μια κοινή αμυντική πολιτική που θα έδινε στην ΕΕ τη δυνατότητα να αποκτήσει πρωταγωνιστικό ρόλο στα διεθνή δρώμενα και να παύσει να είναι ουραγός.