Περί κοτζαμπάσηδων

Επί τουρκοκρατίας είχαμε τους περίφημους κοτζαμπάσηδες, που ήταν ρωμιοί λακέδες των Τούρκων.
Η δουλειά τους υποτίθεται ότι ήταν να εισπράττουν φόρους, αλλά ως εκλεκτοί της εξουσίας επιδίδονταν με αλαζονεία και σε κάθε είδους αυθαιρεσίες και παρανομίες.
Μετά την απελευθέρωση, η νοοτροπία τους έμεινε και δυστυχώς, εκτός ολίγων εξαιρέσεων, πέρασε στους πολιτικούς μας.
Η Ελλάδα έγινε φέουδο, τσιφλίκι των τζακιών, των ολίγων και διαπλεκομένων που κυβέρνησαν τη χώρα σαν νεοκοτζαμπάσηδες.
Οικογενειοκρατία, βαρονίες, τσαμπουκάδες, ρουσφέτια, μίζες, κάθε είδους σκάνδαλα και παρανομίες που πάντοτε έμειναν ατιμώρητα. Η κατάληξη αυτής της νοοτροπίας, οικτρά.
Η χώρα, το φέουδο, να θεωρείται μία από τις πιο διεφθαρμένες χώρες και να βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.
Η EUROSTAT να ψάχνει για το ακριβές ποσοστό του δημοσίου χρέους!
Κανείς να μη γνωρίζει τον ακριβή αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων! Και για όλα αυτά κανείς υπεύθυνος!
Στο πλαίσιο αυτής της νοοτροπίας και η τελευταία δήλωση του τέως πρωθυπουργού: «Όποιος αμφισβητήσει τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο του κόμματος θα έχει να κάνει μαζί μου».
Οι καιροί ου μενετοί.
Οι πολιτικοί μας πρέπει να καταλάβουν ότι η εποχή των κοτζαμπάσηδων και των τζακιών έχει περάσει και οι ίδιοι θα πρέπει να αλλάξουν νοοτροπία.
Να γίνουν ρεαλιστές, σεμνοί, σοβαροί, χωρίς πολλά λόγια και να εργαστούν μεθοδικά και σκληρά, μήπως και αλλάξει η μοίρα αυτού του τόπου.
Αν. Β. Α.