Κλειδί του Ασφαλιστικού η πάταξη της εισφοροδιαφυγής

Ο κ. Λοβέρδος, καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου, γνωρίζει πληρέστερα παντός άλλου ότι η μεγαλύτερη κατάκτηση της μεταπολεμικής Ευρώπης, και βεβαίως και της μικρής Ελλάδας, είναι η θέσπιση και διαμόρφωση του Κράτους Κοινωνικής Πρόνοιας, μέσω του οποίου προωθήθηκε η κοινωνική αλληλεγγύη και η κοινωνική συνοχή των ευρωπαϊκών κοινωνιών.

Ακριβώς η μεγάλη αυτή κοινωνική κατάκτηση με τη διείσδυση στην πολιτική πρακτική το τελευταίο τέταρτο του 20ού αιώνα του άκρατου και άκριτου νεοφιλελευθερισμού και την επίδραση, ακόμη και στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, υπερεθνικών ιδιωτικών κέντρων οικονομικής ισχύος, τείνει να οδηγηθεί σε χρεοκοπία!

Ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και ο γνώστης του θέματος υφυπουργός του δεν είναι δυνατόν ν’ αγνοούν ότι ο τεράστιος πλούτος που δημιουργήθηκε στη μεταπολεμική Ελλάδα στηρίχθηκε, και μόνο, στα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, τα οποία παρέμεναν μέχρι προ ολίγων ετών δεσμευμένα στην Τράπεζα της Ελλάδος με μηδαμινό επιτόκιο και με τα οποία χρηματοδοτήθηκε η οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας μετά το 1945 μέχρι και σήμερα.

Τον αμύθητο αυτό πλούτο -τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος είναι ενδεικτικά- διαγούμισαν οι «εκλεκτές» 343 οικογένειες, είτε με τη δημιουργία θνησιγενών βιομηχανικών μονάδων είτε, και το κυριότερο, με τη «λαθραία» εξαγωγή αυτών των δανεισμένων κεφαλαίων των ασφαλιστικών ταμείων στον «ελβετικό παράδεισο»!

Γεγονός πάντως παραμένει ότι από τον αμύθητο αυτό πλούτο στα ασφαλιστικά ταμεία ουδέ το ελάχιστο αποδόθηκε για την αντιμετώπιση του ασφαλιστικού προβλήματος.

Οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις, συντηρητικής κατεύθυνσης ή «σοσιαλιστικής» απόχρωσης και νυν «νεο-σοσιαλιστικής», τήρησαν την τακτική της στρουθοκαμήλου σε αγαστή σύμπνοια με τις «εκλεκτές» 343 οικογένειες, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και τα μέλη των «πολιτικών δυναστειών» και επισείοντας το «σκιάχτρο» χρεοκοπίας του ασφαλιστικού συστήματος, μετακυλίουν και πάλι τα βάρη στους ώμους των ασφαλιστικών ταμείων και εν κατακλείδι στους ασφαλισμένους, με απώτερο στόχο την εκμηδένιση του Κράτους Κοινωνικής Πρόνοιας!

Η «ηγεσία» της εργατικής τάξης (ΓΣΕΕ κ.λπ.), με εξαίρεση το ΠΑΜΕ, περί άλλα τυρβάζει και αρνείται πεισματικά να θέσει τον δάκτυλο εις τον τύπον των ήλων, παραμένει δέσμια των κομματικών της εξαρτήσεων και των βλέψεων των «ηγετών» της για πολιτική σταδιοδρομία στο «νεο-σοσιαλιστικό» στρατόπεδο.

Μάλιστα, ένας των «θεωρητικών» του «σοσιαλιστικού μετασχηματισμού» ανάγει τη λύση του οξύτατου αυτού κοινωνικού προβλήματος, κατά παράβλεψη των αιτίων που το δημιούργησαν, στο επίπεδο του «εθελοντισμού και της κοινωνικής φιλανθρωπίας»!

Ειδικότερα υποστηρίζεται:

• «Ο εθελοντισμός μπορεί να εξελιχθεί σε προνομιακό εταίρο του Κοινωνικού Κράτους, αρκεί βέβαια ο επιτελικός σχεδιασμός και η βασική ευθύνη για την άσκηση της κοινωνικής πολιτικής να παραμείνουν στο κράτος.

Τα δίκτυα αυτά θα έχουν κοινά χαρακτηριστικά με τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών, με τη διαφορά ότι θα απευθύνονται στα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα και, γενικότερα, σε όσους έχουν ανάγκη κοινωνικής προστασίας, συμπεριλαμβανομένων των αλλοδαπών».

Ευτυχώς, που ο «θεωρητικός» του «σοσιαλιστικού μετασχηματισμού» δεν εισηγείται την ανάθεση αντιμετώπισης του ασφαλιστικού προβλήματος, κατά τον συρμό των ημερών, σε κάποια Μη Κυβερνητική Οργάνωση (ΜΚΟ)!

Είναι άραγε συμπτωματικό ότι τόσο ο κ. Λοβέρδος όσο και το σύνολο των αρμόδιων κυβερνητικών παραγόντων μετέρχονται «αιδήμονα σιωπή» και στην αναφορά ακόμη του θέματος της τεράστιας εισφοροδιαφυγής στον χώρο των οικονομικών μεταναστών από την πλευρά τυχάρπαστων επιχειρηματιών που εκμεταλλεύονται ανηλεώς το αλλοδαπό στοιχείο, χωρίς την καταβολή των νόμιμων ασφαλιστικών εισφορών στα Ταμεία και, κυρίως, στο ΙΚΑ;

Έχει υπολογισθεί ότι η εισφοροδιαφυγή αυτή, αν εισπραττόταν, θα επέλυε σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα των ελλειμμάτων των ασφαλιστικών ταμείων.

Η διακομματική εύνοια, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, στο τυχάρπαστο αυτό κεφάλαιο, όχι μόνο δημιουργεί στρεβλώσεις στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, αλλά ταυτοχρόνως διαρρηγνύει τη συνοχή της κοινωνίας, επιβραβεύει τη φοροδιαφυγή και συντελεί στην κρατική διαφθορά (πολεοδομίες, εφορίες κ.λπ.).

Η στελέχωση του κρατικού μηχανισμού στον τομέα της κυβερνητικής δραστηριότητας (γενικοί γραμματείς κ.λπ.) και δη στον χώρο της κοινωνικής ασφάλισης δυστυχώς δεν διαφαίνεται ότι θα αποκολληθεί από την αρχή που ο Ζαν Πολ Σαρτρ προσδιόρισε με την περιώνυμη φράση «ζητείται σκύλος νοήμων, αλλά να μη γαβγίζει», αλλά και από την αντίστοιχη του bricolage (= μαστορέματα, κόλλημα μπρικιών)!

Ο κ. Λοβέρδος, «ποτέραν των οδών τράπηται», του «νοήμονα σκύλου, που δεν γαβγίζει» ή του γαλλότροπου bricolage; Ίδωμεν.