Δύο «όμοιες» διαφορετικές περιπτώσεις…

Κύριε Διευθυντά,
Στο φύλλο 889 ανέγνωσα άρθρο του κ. Φιλίππου Ταυρή με τίτλο «Κων. Μητσοτάκης – Αντώνης Σαμαράς». Δύο «»όμοιες» διαφορετικές περιπτώσεις» ή «επειδή η αναφορά σʼ ένα ιστορικό γεγονός δεν είναι ύβρις».Ομολογώ ότι έμεινα κατάπληκτος από όσα διάβασα, ιστορικά μεν αληθή, ομοιότητες καμία με την υποψήφια πρόεδρο της ΝΔ κ. Ντόρα Μπακογιάννη. Προς τι η άστοχη ιστορική αυτή αναδρομή; Και οι δύο ήταν αποστασίες σε διαφορετικές συνθήκες και για διαφορετικούς λόγους και η δεύτερη χρονικά αποστασία ήταν πολύ χειρότερη και άλλου χαρακτηρισμού αυτού που έδωσαν οι αντίπαλοί του. Η αναφορά σε ιστορικά γεγονότα βεβαίως δεν είναι ύβρις, αλλά υποχρέωσις για τις σωστές επιλογές μας. Απαγορεύεται η αλήθεια; Συνεπώς όταν αναφερόμαστε στον «Εφιάλτη» δεν είναι ύβρις και σε όλους τους ομοίους του. Όταν αναφερόμαστε στους Μεγάλους βεβαίως είναι μόνο έπαινος. Το έτος 1993 ήμουν υποψήφιος της ΝΔ στην Α΄ Θεσσαλονίκης και έχω και μνήμη και γνώση για το μέλλον. Ο λαός σʼ αυτές τις περιπτώσεις έχει μία μόνο μνήμη, τη μνησικακία κατά των αποστατών… Κατάπληκτος άκουσα από τον κ. Σαμαρά ότι τότε απεχώρησε από τον κ. Μητσοτάκη, όχι από τη Ν. Δημοκρατία. Μας δίδαξε τι θα πούμε σε περίπτωση εκλογής του; Ότι δεν αποχωρούμε από τη Νέα Δημοκρατία, αλλά από τον κ. Σαμαρά; Δηλαδή αν μελλοντικά πολιτευθεί η κόρη κάποιου πολιτικού, θα βαρύνεται με τα ίδια; Καθιερώνεται η οικογενειακή ευθύνη; Ο κ. Μητσοτάκης ελθών στη Νέα Δημοκρατία εξελέγη πρωθυπουργός με τη διεύρυνση προς το Κέντρο και δικαιώθηκε. Ο κ. Σουφλιάς επανελθών στη Νέα Δημοκρατία ως Μεσσίας έγινε πρωτοκλασάτος υπουργός και διεκδίκησε και την προεδρία της ΝΔ. Ο κ. Σαμαράς επανελθών έγινε υπουργός και διεκδικεί και την προεδρία της ΝΔ. Αν εκλεγεί, θα δικαιωθεί. Το παρελθόν εκάστου είναι μια λάμπα βαλμένη στην είσοδο του μέλλοντος… Όσον αφορά τους μηχανισμούς της
ΠΟΛΑΝ και ΚΕΠ τι έγιναν; Διαλύθηκαν ή επαναδραστηριοποιήθηκαν;
Πέτρος Προκοπίδης
Θεσσαλονίκη