Τουρκικά στρατηγικά παίγνια

ΜΟΝΟΝ αφελείς δεν αντιλαμβάνονται ότι τα νέα τουρκικά μειδιάματα, που εμφανίζονται ως μεταλλαγμένα παράγωγα της τουρκικής πονηρίας, δεν αποτελούν παρά επικοινωνιακό ελιγμό και στρατηγικό παίγνιο. Διότι προσεγγίζει ο Δεκέμβριος. Και η γείτων πρέπει να εμφανίσει το ανάλογο πρόσωπο (και κατʼ ακρίβειαν προσωπείο) προκειμένου νʼ αποφύγει τα παρεπόμενα της απαράδεκτης συμπεριφοράς της. Που είναι ασύμβατη με τους ευρωπαϊκούς κανόνες και τις υποχρεώσεις που υπέχει ως υπό ένταξιν χώρα. Δυνάμει δηλαδή εταίρος, εάν ποτέ οι «27» ομοφωνήσουν ως προς μια τέτοια προοπτική.
Και η επιστολή Ερντογάν με την προσφορά-προτροπή προς Παπανδρέου «να συνεργασθούμε» και η αναφορά για την ανάγκη ομαλότητος στις σχέσεις της χώρας του με όμορα κράτη αποτελούν δείκτη των περιστασιακών αυτών επιλογών της Άγκυρας. Η οποία μέχρι και προ μερικών ακόμα ημερών ενεργούσε κατά τρόπον εξοργιστικώς προκλητικόν στο Αιγαίο. Ενώ δεν δείχνει ακόμη καμιά πραγματική διάθεση νʼ ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι οποίες απορρέουν από πρωτόκολλο που υπέγραψε η ίδια και με το οποίον επομένως έχει αυτοδεσμευθεί.
Μακάρι βεβαίως αντί ευκαιριακών ελιγμών να διαπιστωθεί μια ειλικρινής διαφοροποίηση της τουρκικής πολιτικής. Οπόταν και όλα μπορεί νʼ αλλάξουν. Μακάρι. Πλην η τουρκική πρακτική δεν συνηγορεί προς κάτι τέτοιο. Οψόμεθα…

Ίων