Στα χνάρια του Τζάκσον και του Γουίντερς

Αυτό που έλειπε μάλλον στον Ολυμπιακό, για να παίξει ο Παναγιώτης Γιαννάκης την τριγωνική επίθεση, της οποίας είναι θαυμαστής, ήταν ένας ευέλικτος πάουερ φόργουορντ. Διότι, ως γνωστόν, στην Ευρώπη είναι δύσκολο να παιχθεί το σύστημα με περιφερειακό παίκτη, που εφάρμοσε ο Φιλ Τζάκσον –αλλά ανακάλυψε ο Τεξ Γουίντερς– για πρώτη φορά στους Σικάγο Μπουλς, έχοντας την ευχέρεια να εναλλάσσει τον σμολ φόργουορντ και τον σούτινγκ γκαρντ, αφού ο μεν ήταν ο Σκότι Πίπεν και ο δε ο Μάικλ Τζόρνταν. Και, κατόπιν, τη θέση τους πήραν ο Σακίλ Οʼ Νιλ και ο Κόμπε Μπράιαντ. Ο Γιαννάκης βλέπει ότι μπορεί να παιχθεί με επιτυχία το σύστημα, αφού ο Λίνας Κλέιζα διαθέτει πνεύμα περιφερειακού και κορμί πόιντ γκαρντ, που μπορεί να διεμβολίζει την αντίπαλη ρακέτα παίζοντας με το μέτωπο. Από τη στιγμή που ο Μίλος Τεόντοσιτς έχει αποδείξει ότι μπορεί να έχει πολύ χρόνο συμμετοχής στον Ολυμπιακό και οι Σοφοκλής Σχορτσανίτης και Γιάννης Μπουρούσης θεωρούνται εξαιρετικοί πασέρ για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, ο Κλέιζα θα μπορεί να βρίσκει χώρους για να σκοράρει. Τούτο το σκηνικό επαναλήφθηκε αρκετές φορές στο παιχνίδι με την Εφές Πίλσεν και ο Κλέιζα πέτυχε τους… πιο εύκολους πόντους της καριέρας του, μένοντας, απλώς, μόνος με αυτά τα σχεδόν ποδοσφαιρικά τριγωνάκια που σκάρωσαν οι παίκτες του Γιαννάκη.