Ο σοσιαλισμός αναγκαίος και επίκαιρος

Με αφορμή τις εκδηλώσεις για τη συμπλήρωση 20 χρόνων από την πτώση του τείχους του Βερολίνου, σύσσωμοι οι απολογητές του καπιταλιστικού συστήματος έστησαν αντικομμουνιστικές εκδηλώσεις για να αμαυρώσουν τη μεγάλη προσφορά του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε. Είναι οι ίδιοι που πριν από 20 χρόνια χαρακτήρισαν την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων ως «κοσμογονική αλλαγή», που χαιρέτισαν τον ερχομό μιας νέας εποχής ειρήνης, ασφάλειας και ευημερίας!
Η πείρα αυτά τα 20 χρόνια έχει αναποδογυρίσει αυτές τις διακηρύξεις. Είναι πελώριο ψέμα ότι η πτώση του τείχους ένωσε τους λαούς της Ευρώπης, ότι έφερε την ελευθερία. Η ελευθερία που έφερε είναι αυτή των ιμπεριαλιστών της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, των καπιταλιστών, να επιτίθενται από καλύτερες θέσεις στα εργατικά-λαϊκά συμφέροντα, να διεξάγουν άδικους πολέμους, να επιδίδονται στο δουλεμπόριο εκατομμυρίων ανθρώπων. Η οικονομική κρίση, η ανεργία, τα ναρκωτικά και η εγκληματικότητα, ο θάνατος εκατομμυρίων από τη δίψα και τις αρρώστιες είναι τα αποτελέσματα του καπιταλισμού, που θεός του είναι το κέρδος.
Επιβεβαιώθηκε ότι ο σοσιαλισμός που γνωρίσαμε ήταν ανώτερο σύστημα, υπερείχε του καπιταλισμού. Δικαιώματα των εργαζομένων, που εδώ είναι άπιαστο όνειρο, στον σοσιαλισμό λύθηκαν πριν από πολλές δεκαετίες. Ο σοσιαλισμός ανατράπηκε από τις ηγεσίες των ίδιων των ΚΚ, που εκφυλίστηκαν σε μια πορεία, αφού υιοθέτησαν τους νόμους της «ελεύθερης αγοράς». Αυτό το σοβαρότατο λάθος αποτέλεσε μια από τις βασικές αιτίες της ανατροπής.
Το δυτικό Βερολίνο ήταν η πόλη-μέτωπο του ψυχρού πολέμου που ξεκίνησε ο ιμπεριαλισμός. Ήταν «το παλούκι στο κρέας της Ανατολής», όπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά. Στις 10 Ιούλη 1961 ο δυτικογερμανικός Τύπος απαιτούσε κατά της Λαϊκής Γερμανίας «να χρησιμοποιηθούν όλα τα μέσα του ψυχρού πολέμου, του πολέμου των νεύρων και του πολέμου των πυροβολισμών… Γι’ αυτό, δεν χρειάζονται μόνο συμβατικές στρατιωτικές δυνάμεις και εξοπλισμοί, αλλά και η υπονόμευση, η θέρμανση της εσωτερικής αντίστασης, η δουλειά στην παρανομία, η αποσύνθεση της εξουσίας, το σαμποτάζ, η διατάραξη των συγκοινωνιών και της οικονομίας, η ανυπακοή, η ανταρσία…». Λίγες μέρες αργότερα ο δυτικογερμανός υπουργός Ερνστ Λέμερ έσπευδε στο δυτικό Βερολίνο για να κατευθύνει τη διεξαγωγή του ψυχολογικού πολέμου, ενώ τα τανκς του ΝΑΤΟ έμπαιναν στο ανατολικό Βερολίνο.
Τα σύνορα ανάμεσα στο δυτικό και στο ανατολικό Βερολίνο, που λίγοι γνωρίζουν ότι βρισκόταν ολόκληρο στο έδαφος της Λαϊκής Γερμανίας, έκλεισαν. Την ύψωση του τείχους την επέβαλε ο ιμπεριαλισμός.
Οι εργαζόμενοι πρέπει να προσπεράσουν τις αντικομμουνιστικές κραυγές, να συσπειρωθούν στο πλάι των κομμουνιστών και να αγωνιστούν για τα δικαιώματά τους.
Ο σοσιαλισμός είναι αναγκαίος και επίκαιρος. Καμία δύναμη δεν μπορεί να κλείσει τον δρόμο στο μέλλον της ανθρωπότητας.