Κερδίζει χρόνο ο ΣΥΝ

Στον κυκεώνα των οργανωτικών θεμάτων, που για τον μη μυημένο στον λαβύρινθο των τάσεων και των συνιστωσών θυμίζουν… κινέζικα, βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ΣΥΝ εν όψει της πανελλαδικής οργανωτικής συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ που θα (;) γίνει στα τέλη του μήνα. Το
–ήδη γνωστό– ζητούμενο είναι εάν ο ΣΥΡΙΖΑ θα μετεξελιχθεί σε ενιαίο στην ουσία κόμμα, όπως προτείνουν διάφορες συνιστώσες της συμμαχίας, ή θα διατηρηθεί ως πολιτική συμμαχία στην οποία τα κόμματα που συμμετέχουν ή οι διάφορες κινήσεις θα διατηρούν την αυτονομία τους.
Οι μέχρι τώρα συζητήσεις δεν έχουν οδηγήσει σε γεφύρωση των διαφορετικών απόψεων και σήμερα η Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του ΣΥΝ ολοκληρώνει τη συνεδρίασή της για το θέμα και θα καταλήξει στην τελική πρόταση της Κουμουνδούρου, η οποία αύριο θα τεθεί υπ’
όψιν των συμμάχων στον ΣΥΡΙΖΑ.
Η άποψη που κυριαρχεί στην ηγεσία του ΣΥΝ είναι ότι δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για μετεξέλιξη του
ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα –με τον ένα ή τον άλλο τρόπο– και ως εκ τούτου θα προταθεί η συνέχιση της λειτουργίας του ΣΥΝ με τη σημερινή του μορφή, έστω και με μικρές παραλλαγές στη λειτουργία του. Μάλιστα η Ανανεωτική Πτέρυγα υπογραμμίζει ότι δεν θέτει σε καμία περίπτωση σε αμφισβήτηση την αυτοτέλεια του ΣΥΝ και διαμηνύει ότι είναι κάθετα αντίθετη σε κάθε σενάριο που θα οδηγεί στη «ρευστοποίηση του κόμματος» μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ.
Με την ουσία της άποψης της Ανανεωτικής Πτέρυγας συντάσσεται και ο Α. Τσίπρας, μολονότι λέει ότι πρέπει να ανοίξει η συζήτηση για τη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα δημοκρατικό και πολυτασικό φορέα. Επειδή ξέρει πολύ καλά ότι κάθε συζήτηση για μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ το πιθανότερο είναι να οδηγήσει σε σοβαρές αναταραχές στο εσωτερικό του ΣΥΝ, τάσσεται με την άποψη να συνεχίσει με μικρές παραλλαγές η λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ με το σημερινό καθεστώς. Έτσι ο ΣΥΝ αναμένεται να επαναφέρει στην αυριανή συνεδρίαση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ την «πρόταση Φλαμπουράρη», σύμφωνα με την οποία τα μέλη των κομμάτων και των κινήσεων που μετέχουν στη συμμαχία είναι αυτοδίκαια και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ. Με την πρόταση αυτή ο ΣΥΝ επιχειρεί να απαντήσει στην ολοένα και αυξανόμενη πίεση διαφόρων κινήσεων να μετεξελιχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο –ουσιαστικά– κόμμα, θέση που προωθεί και ο Α. Αλαβάνος ο οποίος δημόσια δήλωσε ότι στο εξής πρέπει να τον αναφέρουν ως «απλό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ».
Στις υπόλοιπες –εκτός ΣΥΝ– συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ βασικό σημείο «ζύμωσης» είναι η λεγόμενη πρόταση «Μπανιά – Σαπουνά». Με βάση αυτήν προτείνεται η θέσπιση της έννοιας του μέλους του ΣΥΡΙΖΑ μέσω της δημιουργίας «μητρώου μελών», ενώ προβλέπεται ότι οι τοπικές, νομαρχιακές και κλαδικές επιτροπές του ΣΥΡΙΖΑ είναι τα «βασικά κύτταρά» του και τα μέλη τους ψηφίζουν τη Γραμματεία τους και τους αντιπροσώπους στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη η οποία ορίζεται ως κυρίαρχο όργανο. Το κεντρικό όργανο (Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή) θα προκύπτει από εκλογή με ποσόστωση των εκπροσώπων των συνιστωσών και των ανένταχτων, ενώ και η Κεντρική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ θα εκλέγεται από την Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή με την ίδια λογική της ποσόστωσης. Οι δε αποφάσεις των οργάνων επιδιώκεται να λαμβάνονται με συναίνεση και όταν αυτό δεν είναι εφικτό με πλειοψηφία των 2/3.
Βέβαια όλα αυτά φαντάζουν πολυτέλεια και μακρινή προοπτική αφού στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν καταλήξει ακόμα στο ποιοι και μέσα από ποιες διαδικασίες θα πάρουν μέρος στην επικείμενη –στα τέλη Νοεμβρίου– πανελλαδική συνδιάσκεψη που θα συζητήσει τα θέματα της οργανωτικής του ανασυγκρότησης. Στελέχη συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ φοβούνται ότι η όλη διαδικασία θα είναι «χαλαρή» και διόλου δεσμευτική, με αποτέλεσμα να μην προκύψουν από αυτήν σοβαρές αποφάσεις. Το αποτέλεσμα θα ήταν η συνέχιση «εν τοις πράγμασι» της σημερινής κατάστασης στην οποία –όπως όλοι αναγνωρίζουν– μετεκλογικά κάνει «κουμάντο» ο ΣΥΝ, που δεν θα στεναχωριόταν και ιδιαίτερα εάν δεν άλλαζε κάτι στη σημερινή πραγματικότητα του ΣΥΡΙΖΑ.