Και στο… βάθος Καραμανλής και πάλι;
Με την πάροδο του χρόνου όμως, και ενώ οι εσωκομματικές διαδικασίες προχωρούσαν, όλο και περισσότεροι «έπαιζαν» το σενάριο περί επιστροφής του Κ. Καραμανλή, αν και ο ίδιος το απέρριπτε, σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις μετά… βδελυγμίας. Ωστόσο οι υποστηρικτές του συνέχισαν να το καλλιεργούν και μάλιστα όσο πλησιάζει ο χρόνος για την εκλογή νέου αρχηγού στη Νέα Δημοκρατία, τόσο περιπλέκεται η υπόθεση.
Σήμερα, και ενώ οι συνεδριακές διαβουλεύσεις συνεχίζονται, ελάχιστοι έχουν κατανοήσει ότι και η αποχώρηση του Δημήτρη Αβραμόπουλου από την κούρσα της διαδοχής δημιουργεί πιο ευνοϊκό έδαφος για την επιστροφή του τέως πλέον αρχηγού.
Οι υποστηρικτές της άποψης ότι η επιστροφή Καραμανλή στη Νέα Δημοκρατία αποτελεί «ιστορική αναγκαιότητα» διαβλέπουν ότι η αποχώρηση του Δημήτρη Αβραμόπουλου θα ενισχύσει τον έναν από τους δύο αντιπάλους, ωστόσο η γκρίνια, η αμφισβήτηση του νικητή αμέσως μετά την εκλογή από μια ισχυρή εσωκομματική αντιπολίτευση, και οι φυγόκεντρες τάσεις θα διαμορφώσουν εικόνα διχασμού. Μέσα από μια τέτοια κατάσταση λοιπόν είναι πολύ πιθανό να μπει στο τραπέζι η λύση της επιστροφής του «ηγέτη που τέθηκε άδικα στο περιθώριο», του Κ. Καραμανλή.
Το σενάριο είναι σε γνώση του τέως πρωθυπουργού, ο οποίος όμως δεν επιθυμεί να ασχοληθεί πια με τα κοινά. Ουδείς βέβαια γνωρίζει τι θα συμβεί σε μια περίοδο παρατεταμένης κρίσης, εάν δημιουργηθεί νέο ρεύμα υπέρ της επανόδου του.
Αυτή είναι μια υπαρκτή άποψη και είναι χαρακτηριστικό ότι ορισμένοι υποστηρικτές της τόνιζαν ότι θα τη… διατύπωναν ευθαρσώς και σε συναδέλφους τους, κατά τη διάρκεια του συνεδρίου που ξεκίνησε χθες και θα ολοκληρωθεί σήμερα. Για λόγους εντελώς αρχειακούς, υπέρ μιας επανόδου του Κ. Καραμανλή, αν υπάρξει πρόβλημα, ξιφουλκούν παλαιά ιστορικά στελέχη, καθώς και στελέχη του κομματικού μηχανισμού.
Αυτή όμως είναι η μία πλευρά του λόφου. Η άλλη αναφέρεται σʼ εκείνους που θεωρούν ότι θα ήταν τεραστίου μεγέθους πολιτική γκάφα εάν επείθετο ο Κ. Καραμανλής να επιστρέψει ως αρχηγός στο άμεσο ή στο απώτερο μέλλον. Θεωρούν ότι το μέγεθος της ήττας ήταν τέτοιο που η βάση του κόμματος δεν θα μπορούσε να το ξεπεράσει, ενώ ταυτόχρονα πιστεύουν ότι ο τέως πρωθυπουργός «δεν διδάχθηκε από τα λάθη του». Πιστεύουν, με απλά λόγια, ότι ούτε καν εκείνους που τον είχαν απομονώσει όλα αυτά τα χρόνια από τον απλό κόσμο, τους βουλευτές και τους υπουργούς, δεν τους έχει απομακρύνει από κοντά του και δεν δείχνει να έχει κάνει αυτοκριτική για τους συνεργάτες του.
Μπορεί άραγε να πείσει ο Καραμανλής ότι άλλαξε, ότι δεν θα αποφασίζει πλέον με ρυθμούς χελώνας, ότι έχει αποκτήσει επιτέλους τα ρεφλέξ που απαιτούνται, ότι αντιλαμβάνεται επακριβώς προς τα πού γέρνει η κοινωνία;
Τέτοια δείγματα δεν έχει δώσει ο Καραμανλής, τονίζουν, και μάλιστα τις απόψεις αυτές τις εκφράζουν και στελέχη που παλαιά ανήκαν στην καραμανλική πτέρυγα. Ταυτόχρονα πιστεύουν ότι στην περίπτωση που κερδίσει η Μπακογιάννη την προεδρία του κόμματος, τα πράγματα θα είναι ακόμη πιο δύσκολα για όσους επιθυμούν την επιστροφή Καραμανλή. Όχι τόσο διότι δεν θα τους δώσει την ευκαιρία να εκδηλώσουν τις αντιθέσεις τους στην πολιτική καθημερινότητα, όσο διότι μια επιστροφή Καραμανλή και μια πιθανή κόντρα με την Ντόρα θα επανέφερε το παλαιό χάσμα μεταξύ Καραμανλικών και Μητσοτακικών με όλα τα επακόλουθα…
Στο σενάριο αυτό σημασία έχει και το ποια θα είναι η τακτική των στελεχών του Καραμανλή απέναντι στην Μπακογιάννη και στον Σαμαρά. Εάν με προσεκτική ματιά και με αρχειακή διάθεση ψάξει κάποιος τόσο στα ηλεκτρονικά όσο και στα έντυπα μέσα ενημέρωσης, θα διαπιστώσει ότι με μεγάλη δυσκολία βγαίνει συμπέρασμα για το ποιον υποστηρίζει ο Καραμανλής. Στελέχη του πηγαίνουν στην Ντόρα, στελέχη του πηγαίνουν και στον Σαμαρά. Η μάχη θα δοθεί έως την τελευταία στιγμή και φυσικά τα σενάρια θα ξεκινήσουν να τρέχουν… αμέσως μετά…