ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ…

Η υπόθεση του Λιμανιού δεν είναι θέμα ενός υπουργού, που έχει ν’ αντιμετωπίσει εκτός των άλλων και τα εσωτερικά μαχαιρώματα… Είναι ευθύνη της κυβέρνησης όλης. Και του ίδιου του πρωθυπουργού. Από τη μια μεριά είναι τα προβλήματα που βάζουν οι λιμενεργάτες. Και από την άλλη έχεις να κάνεις με μια τεράστιας δύναμης χώρα, την Κίνα, που δεν μπορείς να τη βλέπεις μόνο σαν έναν απλό επενδυτή. Επενδύεις κι εσύ, η Ελλάδα, σ’ αυτήν για στήριγμα στα ανοικτά μεγάλα εθνικά θέματα που έχεις. Και ως ΑΝΤΙΒΑΡΟ στις πιέσεις που δεχόμαστε από τους παραδοσιακούς… φίλους και συμμάχους μας… Και αντίδραση στην περικύκλωσή μας και στην ολοφάνερη προσπάθεια απογύμνωσής μας, ώστε να είμαστε ευάλωτοι σε κάθε εκβιασμό. Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο, ακόμη και από τις οικονομικές απολαβές, όφελος. Και βέβαια μην ξεχνάμε ότι στη μέση, ΟΜΗΡΟΙ αυτής της διαμάχης, βρίσκονται επιχειρήσεις και όλη η αγορά!
Αυτή η εκκρεμότητα, που δημιουργεί μεγάλους κινδύνους, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί πλέον με την τακτική του «βλέποντας και κάνοντας», ότι μέρα είναι θα περάσει… Και δεν μιλάμε ΜΟΝΟ για την αγορά, που για άλλη μια φορά πληρώνει τη νύφη σε στιγμές που λουκέτα και απολύσεις είναι προ των πυλών. Πρόκειται για πρόβλημα καίριο για τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Χρειάζεται αποφασιστικότητα. Τώρα που είναι η αρχή. Προς κάθε κατεύθυνση. Και προς τα συνδικάτα. Για το ποιος κυβερνά. Και μέχρι πού φθάνει ο ρόλος του καθενός. Ναι, προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων στο Λιμάνι, αλλά και προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων στις επιχειρήσεις και των ιδιοκτητών τους. Και ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να ξεχνάει ότι πάνω από το δικό του συμφέρον υπάρχει και το συμφέρον της πατρίδας. Ας τη σκεφτούμε, ρε γαμώτο, κι αυτήν κάποια στιγμή…