Η άκαμπτη θέση της κυβέρνησης στο θέμα των συμβασιούχων Stage δημιουργεί αδικίες

Να πρυτανεύσει το μέτρο στο πρόβλημα των χιλιάδων stagiaires ζητά ο καθηγητής, που καταθέτει ακόμη τις απόψεις του τόσο για τη στάση των συνδικαλιστικών ηγεσιών στο μείζον θέμα που προκύπτει με την ανεργία 30.000 νέων όσο και για τον διάλογο γύρω από τη διαδοχική ασφάλιση που ξεκίνησε η κυβέρνηση, ώστε να τερματιστούν καθυστερήσεις και προβλήματα που εδώ και δέκα χρόνια ταλαιπωρούν πολλούς εργαζομένους της χώρας.
// Με ποιον τρόπο θα μπορούσε κατά τη γνώμη σας να λυθεί το πρόβλημα των εργαζομένων στα Stage και ποια η άποψή σας για τα προγράμματα αυτά;
– Πρέπει να βρεθεί η λύση της «μεσότητας» με αίσθηση δηλαδή του μέτρου, που είναι το απαύγασμα του αρχαιοελληνικού πολιτισμού. Αυτή η αρχή επιτάσσει να μην επιρρίπτονται στους αδύναμους κρίκους μιας σύνθετης δημόσιας συναλλαγής όλες οι συνέπειες που απορρέουν από την ατελή φύση και τις διαχρονικές αδυναμίες του πολιτικού συστήματος. Τώρα όλα φορτώνονται αποκλειστικά σε μυριάδες νέους, οι περισσότεροι των οποίων είναι καταδικασμένοι σε βέβαιη και αόριστης διάρκειας ανεργία.
Η άκαμπτη μέχρι σήμερα εξαγγελία της κυβέρνησης, χωρίς πρόνοια για αυτούς που υπηρετούν επί πολλά χρόνια προς εξυπηρέτηση παγίων και διαρκών αναγκών των υπηρεσιών, δημιουργεί αδικίες.
Ως εκ τούτου, μαζί με την κατάργηση των προγραμμάτων Stage στον δημόσιο τομέα πρέπει να ρυθμιστεί το ζήτημα της μοριοδότησης της πολύχρονης υπηρεσίας τους, να καλυφθούν οι ασφαλιστικές εισφορές, επ’ ωφελεία και των Ταμείων, όπως επίσης να δοθούν οι διαφορές των δεδουλευμένων, των προσαυξήσεων κ.λπ., κατά τις προβλέψεις της εργατικής νομοθεσίας. Η πληρωμή με τον ελάχιστο νόμιμο μισθό και η κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών αφορούν και τους ολιγόχρονους, ακόμα δε και τους προεκλογικούς. Η νέα αρχή πρέπει να γίνει χωρίς εκκρεμότητες και δουλείες του παρελθόντος, αλλά και χωρίς τη διάχυτη αίσθηση της υπερβολικής αυστηρότητας.
// Η διαδοχική ασφάλιση αφορά σχεδόν τους μισούς ασφαλισμένους της πατρίδας μας. Αν παρεμβαίνατε στους κοινωνικούς φορείς που ξεκίνησαν διάλογο για την εκπόνηση νέου πορίσματος, ποιες θέσεις θα εκφράζατε; Από πού πρέπει να γίνει η άντληση των αναγκαίων πόρων;
– Προκρίνουμε ως δικαιότερη και πληρέστερη την αρχή που εισήγαγε ο νόμος 1305/1982 του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου, σύμφωνα με τον οποίο τη σύνταξη απονέμει ο φορέας εκείνος στον οποίο έχει διανυθεί η μεγαλύτερη ασφαλιστική περίοδος. Η σύνταξη απονέμεται σύμφωνα με τις προϋποθέσεις του Κανονισμού αυτού του φορέα. Η αρχή αυτή δεν τηρήθηκε, όπως δεν υλοποιήθηκε και το ΠΔ 258/1983, που εξεδόθη κατ’ εξουσιοδότηση του νόμου αυτού, με προσωπική παρέμβαση του τότε πρωθυπουργού, και προέβλεπε τη χορήγηση της σύνταξης (και από τη διαδοχική ασφάλιση) εντός διμήνου από της υποβολής των δικαιολογητικών.
Όσον αφορά τους πόρους του ασφαλιστικού συστήματος εν γένει, πρέπει να δημιουργηθούν μόνιμες και βιώσιμες ροές προς αυτό από τον κρατικό Προϋπολογισμό. Είναι απαραίτητη η επούλωση των χρόνιων πληγών του, η ρύθμιση εκ νέου του συστήματος των εργασιακών σχέσεων, με την καταπολέμηση των ευέλικτων μορφών εργασίας, η αξιοποίηση των αποθεματικών και της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων, η κατάργηση των πηγών αιμορραγίας του ασφαλιστικού συστήματος, των χαριστικών ρυθμίσεων και των απαλλαγών, η άντληση νέων πόρων από τις μορφές κοινωνικής οικονομίας και η επιστροφή του μέρους εκείνου των αποθεματικών των Ταμείων που χρησιμοποιήθηκε για άλλους, ακόμη και αναπτυξιακούς σκοπούς.
// Είστε ικανοποιημένος από τη στάση των συνδικαλιστικών ηγεσιών στο ζήτημα των Stage και γενικά στην πολιτική απασχόλησης των νέων;
– Η ΑΔΕΔΥ και ο πρόεδρός της έλαβαν, κατά τη γνώμη μου, σωστή θέση λέγοντας ότι το ζήτημα πρέπει να αντιμετωπιστεί με αποφασιστικότητα, διάκριση των κατηγοριών των υπαλλήλων και δικαιοσύνη, ώστε και οι νέοι μας να μη βυθιστούν στην απελπισία αλλά και οι υπηρεσίες να μην υπολειτουργήσουν. Κυρίως προεβλήθη ο επείγων εξορθολογισμός της Δημόσιας Διοίκησης και η ανάγκη πλήρωσης των πολλών κενών οργανικών θέσεων με αξιοκρατικούς διαγωνισμούς. Αυτό βέβαια προϋποθέτει την επιστημονική, τεχνική, γραμματειακή κ.λπ. ενίσχυση του ΑΣΕΠ, ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί με ακρίβεια και ταχύτητα σ’ αυτόν τον ρόλο.
Όσον αφορά τη δυνατότητα προβολής και διαπραγμάτευσης από το συνδικαλιστικό κίνημα μιας εναλλακτικής πρότασης εργασιακών σχέσεων, που θα ανέτρεπε το πλέγμα της απορρύθμισης, αυτή έχει απολεσθεί προ πολλού. Δεν είναι, άλλωστε, μακρινή ανάμνηση η σύμπραξη κορυφαίων στελεχών του, από άλλες θέσεις κυβερνητικής ευθύνης, στη δημιουργία αυτού του νομοθετικού πλέγματος. Η αξιοπιστία εξάλλου και η βάση της αντιπροσωπευτικότητας ενός θεσμού κρίνονται καθημερινά στην πράξη.