Επικαιρότητα
1Το δόγμα «έγκλημα και ατιμωρησία» που έχει επιβληθεί στα δρώμενα στη Μέση Ανατολή, με την πρωτοβουλία της ηγεσίας των ΗΠΑ και την απαράδεκτη ανοχή της διεθνούς κοινότητας, έχει μετατρέψει τη χρυσοφόρο αυτή περιοχή σε πεδίο υψηλής επικινδυνότητας με τη διάπραξη σωρείας εγκλημάτων πολέμου σε βάρος άμαχων πληθυσμών, που, δυστυχώς, παραμένουν ατιμώρητα. Και έτσι αποθρασύνουν τους δράστες. Εδώ και πολλά χρόνια έχουν μείνει ατιμώρητα πολλά εγκλήματα των Ισραηλινών σε βάρος του λαού της Παλαιστίνης με τις ευλογίες της ηγεσίας των ΗΠΑ. Μεταγενέστερα εγκλήματα στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ και στο Πακιστάν και όπου αλλού υπαγορεύει η εξυπηρέτηση των αμερικανικών συμφερόντων. Αφορμή για τις σκέψεις αυτές μας έδωσε η είδηση ότι το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, στο οποίο συμμετέχουν 47 χώρες, ενέκρινε προ ημερών την έκθεση του νοτιοαφρικανού δικαστή, εβραϊκής καταγωγής, Ρίτσαρντ Γκολντστόουν, η οποία καταλογίζει στο Ισραήλ (αλλά και στη Χαμάς) εγκλήματα πολέμου κατά την επίθεση του Ισραήλ τον Ιανουάριο του 2009 εναντίον της Γάζας. Για τη σημαντική αυτήν έκθεση έχουμε ενημερώσει τους αναγνώστες της στήλης ετούτης με προγενέστερο σημείωμά μας, όταν δόθηκε στη δημοσιότητα η έκθεση Γκολντστόουν. Στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ οι ΗΠΑ του Ομπάμα και πέντε συμμαχικές τους χώρες καταψήφισαν την έκθεση Γκολντστόουν, ενώ η Γαλλία και η Βρετανία απείχαν. Την υιοθέτηση της έκθεσης πέτυχαν η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία και η Βραζιλία. Και απέσπασαν συντριπτική πλειοψηφία. Είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις σε ψηφοφορίες του ΟΗΕ που η στάση των ΗΠΑ αποδοκιμάζεται με τόσο μεγάλη πλειοψηφία. Κι αυτό σημαίνει ότι αυτή η τέως μοναδική υπερδύναμη, μετά την οικονομική της εξασθένηση, υφίσταται τώρα και αποδυνάμωση της πολιτικής της επιρροής. Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ δέχτηκαν ένα πραγματικά συντριπτικό ηθικό πλήγμα. Που έχει αντίκτυπο και στο πρόσωπο του Προέδρου Ομπάμα. Κάποιοι παγιδεύουν τον
Ομπάμα στον χειρισμό των πραγματικά δύσκολων προβλημάτων της Μέσης
Ανατολής. Τώρα η έκθεση θα πάει στο Συμβούλιο Ασφαλείας και οι Άραβες περιμένουν να δουν τη στάση που θα τηρήσουν εκεί οι ΗΠΑ.
2Η ηγεσία των ΗΠΑ παραμένει πάντα αδιόρθωτη, παρά τις ίσως αγαθές προθέσεις του παγιδευμένου Προέδρου της. Το τελευταίο κατόρθωμα είναι η επίσκεψη του αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν στο Βουκουρέστι στις 22 Οκτώβρη 2009. Εκεί ο αμερικανός αντιπρόεδρος εξασφάλισε και επίσημα τη συγκατάθεση της ηγεσίας της Ρουμανίας να προσφέρει την πλήρη υποστήριξή της στο νέο αντιπυραυλικό πρόγραμμα που επιθυμούν οι ΗΠΑ να εγκαταστήσουν στο έδαφος της χώρας αυτής. Μετά τη ματαίωση της εγκατάστασης «αντιπυραυλικής ασπίδας» στην Τσεχία και την Πολωνία, που εκτιμήθηκε ως φιλική προσφορά προς τη Ρωσία, η νέα ηγεσία των ΗΠΑ βρήκε πιο αποτελεσματικό και λιγότερο δαπανηρό να εγκαταστήσει «ασπίδα» στη Ρουμανία, που επίσης βρίσκεται κοντά στη Ρωσία. Και ο αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν, περιχαρής και υπερήφανος μετά τη λήξη των συνομιλιών και με τον Πρόεδρο της Ρουμανίας, Τραϊάν Μπασέσκου, δήλωσε ότι οι ΗΠΑ εκτιμούν την υποστήριξη της Ρουμανίας στο νέο αντιπυραυλικό πρόγραμμα. Οι Ρουμάνοι ηγέτες δέχτηκαν με μεγάλο ενθουσιασμό τα «κολακευτικά» λόγια του Αμερικανού επίσημου επισκέπτη και συνομιλητή τους. Η νέα αντιπυραυλική ασπίδα παρουσιάστηκε από την κυβέρνηση των ΗΠΑ (υπουργείο Άμυνας) στις 17 Σεπτεμβρίου 2009 και έχει στόχο την εξουδετέρωση πυραύλων μικρού και μεσαίου βεληνεκούς, σε αντίθεση με την ασπίδα που η κυβέρνηση Μπους σκόπευε να εγκαταστήσει στην Τσεχία και την Πολωνία, που εξουδετέρωνε πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς. Ύποπτο πρέπει να είναι το ενδιαφέρον των ΗΠΑ να δημιουργήσουν βάσεις πυραύλων σε χώρες που γειτονεύουν με τη Ρωσία. Οι βάσεις αυτές, είτε αντιμετωπίζουν πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς είτε μεσαίου ή μικρού, είναι άχρηστες για την άμυνα των ΗΠΑ. Γιατί λοιπόν τόσος πόνος από τον Μπους και τον Ομπάμα για την αντιπυραυλική ασπίδα; Ποιος εγγυάται ότι οι βάσεις αυτές θα είναι αμυντικές και όχι και επιθετικές;
Από ποιους πυραύλους εχθρικών χωρών άραγε απειλείται η Ρουμανία; Κρίσιμα ερωτήματα, τα οποία πρέπει να απευθύνει η ΕΕ στις ΗΠΑ. Και ο Ομπάμα, κάτοχος του Νόμπελ Ειρήνης 2009, έχει υποχρέωση να απαντήσει. Το Νόμπελ Ειρήνης τον υποχρεώνει! Όταν κάποιος κατακτά ένα βραβείο, πρέπει να το τιμά σε κάθε περίπτωση.