Παράλυση και χάος σε όλα τα υπουργεία!

– Του γενικού μπάχαλου του σχετιζομένου με τις αρμοδιότητες υπουργών και υφυπουργών, την αλληλοκάλυψη αρμοδιοτήτων εκεί όπου επιχειρήθηκαν, με αποτέλεσμα να προκληθούν ακόμα και συγκρούσεις μεταξύ «θιγομένων».
– Του μη ορισμού ακόμα Γενικών και Ειδικών Γραμματέων, γεγονότος πρωτόγνωρου, με αλυσιδωτές παρενέργειες στη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού!
– Της έλλειψης, όπως πλέον αποδεικνύεται, σαφούς και συγκεκριμένου προγράμματος ανά τομέα δράσης της κυβέρνησης. Διότι καλά μεν ήσαν τα -προεκλογικά- λόγια, αλλά όταν θα πρέπει να αρχίσεις να κυβερνάς, χρειάζονται πολύ συγκεκριμένες πολιτικές κι όχι… παραπομπή σε καλές προθέσεις και στη λογική τού «βλέποντας και κάνοντας»…
– Της γενικής τάσης επικοινωνιακής και μόνο διαχείρισης των σοβαρών θεμάτων. Αυτό, για παράδειγμα, έγινε φανερό στο θέμα με τα κρατικά αυτοκίνητα, με τους φρουρούς των
«επωνύμων», με τις στομφώδεις δηλώσεις και εξαγγελίες σχετικά με την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας κ.λπ.
Τα παραπάνω (και ορισμένα άλλα ακόμα) έχουν αποτέλεσμα να κινδυνεύει να χαθεί το κλίμα ευφορίας των πρώτων μετεκλογικών ημερών αλλά και να μην αξιοποιηθεί η ανοχή του λαού
απέναντι στη νέα κυβέρνηση, καθώς και η μεγάλης έκτασης ασυλία από τα ΜΜΕ των «νταβατζήδων» και τους μεγαλοδημοσιογράφους, που αφειδώς προσφέρεται…
Αν ξοδευτούν όμως χωρίς ουσιαστικό κέρδος αυτά τα κεφάλαια, όπως τόνισε στο «ΠΑΡΟΝ» κυβερνητικό στέλεχος, η κυβέρνηση κινδυνεύει να βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση όταν τα πραγματικά δύσκολα θα έρθουν και η λαϊκή ανοχή θα τείνει να
εξαντληθεί…
Ήδη μάλιστα δεν είναι λίγα τα κυβερνητικά στελέχη τα οποία
επισημαίνουν τον κίνδυνο να… αρχίσει σε λίγο η «καζούρα» και οι κυβερνητικές δραστηριότητες να γίνουν αντικείμενο δουλειάς των… επιθεωρησιογράφων, ειδικά αν δεν λυθεί άμεσα το θέμα με τον ορισμό των Γενικών Γραμματέων!
Κυρίως σε αυτό το ζήτημα είναι εμφανές πως η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός είναι θύματα του επικοινωνιακού παιχνιδιού που εγκαινίασαν με τα περιβόητα «βιογραφικά» και τη δήθεν «διαφάνεια», που αποδεικνύεται πια μια φούσκα, ένα επικοινωνιακό τέχνασμα, μια επιχείρηση ωραιοποίησης του ελλείμματος σοβαρού προγράμματος.
Καθότι γρήγορα αντιλήφθηκαν πως η επιλογή Γενικών και Ειδικών Γραμματέων και διοικητών ΔΕΚΟ και άλλων στελεχών του δημόσιου τομέα και των
υπουργείων μέσω… βιογραφικών μπορεί μεν να ηχεί επικοινωνιακά καλά, αλλά στην πράξη σημαίνει… τίποτα!
Εκτός κι αν οι υπουργοί αναλάμβαναν το ανόητο ρίσκο να προσλάβουν Γενικούς και Ειδικούς Γραμματείς κι άλλα στελέχη-συνεργάτες τους με πλούσια μεν βιογραφικά, αλλά χωρίς πολιτική ταυτότητα, και μάλιστα για θέσεις κατ’ εξοχήν πολιτικές.
Πέραν αυτής της -σοβαρής- διαπίστωσης, άρχισαν οι πιέσεις από «πράσινα» στελέχη, αποτυχημένους υποψηφίους, ακόμα και… λαμόγια, που διείδαν τον κίνδυνο να στελεχωθεί το κράτος όχι από «δικούς μας», αλλά από… άσχετους.
Αποτέλεσμα;
Ακόμα τα υπουργεία στερούνται Γενικών και Ειδικών Γραμματέων και άλλων απαραίτητων στελεχών, πλην ελαχίστων περιπτώσεων όπου τοποθετήθηκαν Γραμματείς της επιλογής -τελικά- του υπουργού, με αποτέλεσμα το επικοινωνιακό παιχνίδι να γυρίσει μπούμερανγκ (όπως στην περίπτωση του Χ. Καστανίδη)!
Αλλά αυτή ακριβώς η έλλειψη Γενικών Γραμματέων ουσιαστικά έχει παραλύσει τα υπουργεία,
αφού οι Γραμματείς είναι οι μοχλοί δουλειάς.
Δεν φτάνουν οι πολιτικές αποφάσεις και οι πρωτοβουλίες της πολιτικής ηγεσίας ενός υπουργείου αν λείπουν οι «ιμάντες»
υλοποίησής τους.
Για παράδειγμα, υπουργός μάς τόνιζε: «Πώς να υπογράψω, αφού από κάτω δεν υπάρχουν τα στελέχη τα οποία πρέπει επίσης να υπογράψουν; Και πώς θα ελέγξω αν είναι σωστό το έγγραφο που μου φέρνουν να υπογράψω;».
Εκτός αυτού, λείπει από κάθε υπουργείο το «μάτι και αυτί» του υπουργού, αφού και αυτόν τον ρόλο τον έχουν εξ αντικειμένου οι Γραμματείς.
Έτσι, τίποτα δεν λειτουργεί στην ουσία. Κι όλοι περιμένουν τους Γενικούς Γραμματείς, ίσως τη βδομάδα που έρχεται, αν τελικά επιβεβαιωθούν οι σχετικές διαρροές από το Μαξίμου…
Επίσης, ακόμα δεν έχει λυθεί το άλλο μεγάλο, σοβαρό ζήτημα, αυτό των αρμοδιοτήτων.
Το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα βρίσκεται ακόμα στο Σ.τ.Ε., που, σύμφωνα με πληροφορίες, έχει ενστάσεις σε βασικές του προβλέψεις.
Εκτός αυτού, οι τριβές μεταξύ υπουργών και υπουργείων για την κατανομή των αρμοδιοτήτων είναι ακόμα υπαρκτές. Και ουδείς γνωρίζει τι θα γίνει στο τέλος.
Ακόμα και μέσα στα ίδια
υπουργεία υπάρχουν αντιπαραθέσεις για τις αρμοδιότητες μεταξύ υπουργών και υφυπουργών. Ενώ δεν λείπει η κριτική σύμφωνα με την οποία η μεταφορά κάποιων αρμοδιοτήτων από το ένα υπουργείο στο άλλο περισσότερο δημιουργεί παρά
επιλύει προβλήματα…
Δεν είναι όμως μόνο στα
υπουργεία που επικρατεί αυτό το χάος.
Στις εφορίες σχεδόν τίποτα δεν δουλεύει, αφού δεν υπάρχει η προϊσταμένη αρχή για εντολές. Είναι χαρακτηριστικό το φιάσκο με την απουσία εκπροσώπου του κράτους στη δίκη για την έκτακτη εισφορά, αφού τη σχετική εντολή θα έπρεπε να τη δώσει ο Γραμματέας!
Σε μεγάλο οργανισμό το
υπάρχον διοικητικό συμβούλιο (που είναι το διορισμένο από την προηγούμενη κυβέρνηση) παραλίγο να περάσει απόφαση νομιμοποίησης των εργαζομένων με καθεστώς Stage, παρά την ακριβώς αντίθετη κυβερνητική απόφαση!
Επίσης, δεν λειτουργούν οι
επιτροπές προμηθειών (τους έχει απαγορευτεί, αφού είναι οι διορισμένες επίσης από την προηγούμενη κυβέρνηση), με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε προμήθειες τουλάχιστον αναγκαίες σε πολλούς τομείς…
Για να μην αναφερθούμε στο μπάχαλο με την ΕΡΤ, αλλά και με άλλους οργανισμούς εποπτευόμενους από το Δημόσιο…
Γενικά μέχρι στιγμής λείπει το αναγκαίο προσωπικό για τη λειτουργία του κράτους και περισσεύουν οι επικοινωνιακού τύπου πρωτοβουλίες. Αλλά με αυτές δεν κυβερνά καμία κυβέρνηση, απλώς τις χρησιμοποιεί για να εξωραΐσει πολιτικές.
Όταν όμως δεν υπάρχουν;