Η κρίση των αξιών και η απαξίωση των θεσμών, το μεγαλύτερο πρόβλημα

«Το πρόβλημα θεσμών και αξιών είναι πρόβλημα των τελευταίων τριάντα χρόνων. Οι ηγέτες δίνουν το κακό παράδειγμα. Και ο λαός έχει συνηθίσει πλέον ορισμένα πράγματα, γιατί βλέπει ότι κανείς δεν τιμωρείται. Ο κόσμος βλέπει π.χ. κάποιον μεγάλο φοροφυγά να μην μπαίνει φυλακή, να του χαρίζονται μάλιστα και αυτά που οφείλει. Βλέπει κάποιον που προκαλεί με τη συμπεριφορά του να μην τιμωρείται».
Δηλώνει πόθεν έσχες και ουδέποτε ερευνάται το πόθεν…
– Αυτό είναι πραγματικά πρόκληση.
Όπως πρόκληση είναι και όλο το σύστημα ελέγχου των οικονομικών των κομμάτων, καθώς επίσης και η χρηματοδότησή τους. Γιατί ψηφίζονται οι νόμοι; Κοροϊδευόμαστε; Όταν τα βλέπει ο κόσμος αυτά, τι θέλετε να κάνει;
Τι είδους έλεγχος γίνεται στα οικονομικά των κομμάτων; Ένα κομμάτι χαρτί και αυτό είναι; Πού είναι τα δικαιολογητικά, πού είναι τα βιβλία; Μα, δεν δέχονται τα κόμματα -κανένα κόμμα- τέτοιον έλεγχο.
Όσο για την απαξίωση των θεσμών,
ο κ. Δρεττάκης κάνει λόγο «για καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματα», που δίνουν την κυβέρνηση σε μειοψηφίες του 40-42%, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με τις εξαγγελίες περί σεβασμού στον πολίτη, όταν δεν σεβόμαστε την πλειοψηφία των πολιτών.
«Στην Ευρώπη υπάρχουν κυβερνήσεις συνασπισμού που αντιπροσωπεύουν πάνω από το 50% του λαού», λέει χαρακτηριστικά.
Αναφέρεται στην παραγραφή των ευθυνών των υπουργών και την ατιμωρησία τους για τα σκάνδαλα από την εποχή της περιόδου Κοσκωτά. Στην καταστρατήγηση της συνταγματικής επιταγής περί ελεύθερης βούλησης των βουλευτών με την επιβολή της κομματικής πειθαρχίας. Και, τέλος, στην άρνηση κάθε κυβέρνησης να δεχθεί προτάσεις νόμου της αντιπολίτευσης, δυνατότητα που προβλέπεται από τους νόμους και το Σύνταγμα.
«Η κυβέρνηση είναι κλειστό κύκλωμα και ακόμη πιο κλειστός είναι ο κύκλος του εκάστοτε πρωθυπουργού. Και είδαμε τι όργια έγιναν με την προηγούμενη κυβέρνηση και με την προπροηγούμενη…».
Άρρηκτα συνδεδεμένο με την οικονομική αντοχή ολόκληρης της Ευρώπης, ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίζει ζητήματα ασφάλειας, πρόνοιας, σύνταξης, θεωρεί ο κ. Δρεττάκης το θέμα της γήρανσης του πληθυσμού και προβληματίζεται:
«Είναι απορίας άξιον το ότι στις προγραμματικές δηλώσεις του ΠΑΣΟΚ δεν υπήρχε ούτε μια λέξη για το δημογραφικό πρόβλημα. Μειώνεται ο πληθυσμός, το έχουμε πάρει χαμπάρι; Δέκα χρόνια τώρα οι θάνατοι των Ελλήνων ξεπερνούν τις γεννήσεις. Δεν συγκινείται κανείς; Για ποιον λόγο; Και βλέπετε ότι η κυβέρνηση από αυτούς τους ήρωες που λέγονται πολύτεκνοι αφαιρεί το δικαίωμα να παίρνουν ένα μικρό ποσοστό και να διορίζονται στο Δημόσιο. Θα τους δίνει κάποια μόρια για να συμμετέχουν σε διαγωνισμούς του
ΑΣΕΠ. Μια μητέρα με τέσσερα παιδιά, αν είχε τα προσόντα, διοριζόταν ως εκπαιδευτικός. Πώς αυτή η μητέρα μπορεί να δώσει διαγωνισμό με τέσσερα παιδιά; Γιατί καμία κυβέρνηση τα τελευταία 28 χρόνια δεν έχει κάνει τίποτα;
Με τη μείωση του ελληνικού πληθυσμού αυξάνονται τα προβλήματα από τη γήρανση του πληθυσμού.
Οι συντάξεις, η πρόνοια, η περίθαλψη χρειάζονται τεράστια ποσά και διατίθενται μεγάλα ποσά. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έλεγε ότι πρέπει να παρατείνουμε τον χρόνο εργασίας για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε το κόστος. Έτσι αντιμετωπίζεται το πρόβλημα; Ούτε η Ευρώπη, που είναι πλέον μια γηραιά ήπειρος, αντιμετωπίζει το θέμα. Αλλά εμείς είμαστε χειρότεροι απ’ όλους.
Εάν συνεχίσουμε έτσι, έπειτα από 10-15 χρόνια δεν θα μπορούμε να πληρώσουμε τις συντάξεις. Και δεν συγκινείται κανείς».