Stage και ανεργία
«Σε εποχή που η ανεργία είναι επισήμως 9,6% κατά την ΕΣΥΕ (και 15% κατά τη ΓΣΕΕ) και πλήττει κυρίως τη δική μας νέα γενιά των 700 ευρώ και των stage, παρ’ όλα τα πτυχία και τα μεταπτυχιακά, είναι κρίμα να αναδεικνύουν κάποιοι ως πρώτο θέμα τον θρησκευτικό όρκο και την υπεράσπιση των λαθρομεταναστών ΕΝΑΝΤΙΑ στα δικά μας παιδιά», έγραφα στο μόλις προηγούμενο άρθρο μου την περασμένη Κυριακή. Και να που τα stage θα είναι τελικά ένα από τα πρώτα «θύματα» της νέας κυβέρνησης. Σύμφωνα με τις εφημερίδες της Πέμπτης, η κυβέρνηση αποφάσισε την κατάργηση του καθεστώτος των stage στο Δημόσιο και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Απόφαση της κυβέρνησης είναι να μην ανανεωθεί καμία σύμβαση stage εργαζομένων στο Δημόσιο, ενώ για την τύχη όσων συμβασιούχων έχουν συμπληρώσει 24 μήνες απασχόλησης, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είπε ότι θα υπάρξει δημόσια διαβούλευση (!), αποφεύγοντας ωστόσο να δώσει περισσότερες διευκρινήσεις… Μίλησε απλώς για την τύχη (!) «ορισμένων συμπολιτών μας»… Παράλληλα, ο πρόεδρος της ΠΟΕ-ΟΤΑ, ο οποίος συναντήθηκε με τον υπουργό Εσωτερικών (κ.λπ.) υπογράμμισε ότι, με βάση τα λεγόμενα του υπουργού, η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε κατάργηση των stage και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Να ξεκαθαρίσουμε αρχικά ένα αφετηριακό θέμα: το καθεστώς εργασίας και προπαντός οι αμοιβές των εργαζομένων σε αυτά τα προγράμματα ήταν απαράδεκτα από όλες τις απόψεις. Εργάζονταν ίδια ωράρια όπως και οι άλλοι εργαζόμενοι, χωρίς ασφάλιση, κάλυπταν συνήθως πάγιες ανάγκες. Ήταν επίσης ΟΜΗΡΟΙ του πελατειακού και κομματικού κράτους, υποχείρια διαθέσεων και σκοπιμοτήτων. Ήταν και είναι χαρακτηριστικοί εκπρόσωποι της λεγόμενης (νέας) γενιάς των 700 ευρώ. Αλλά είναι λύση η ΑΠΟΛΥΣΗ τους; Το σπρώξιμό τους αποκλειστικά στον ιδιωτικό τομέα; Η έξοδός τους στην ΑΝΕΡΓΙΑ;
«Η εργασία απελευθερώνει» έλεγε το φρικτό χιτλερικό σύνθημα στην είσοδο του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Άουσβιτς στην Πολωνία. (Και όλοι με αποτροπιασμό θυμόμαστε τι είδους απελευθέρωση εννοούσαν οι χιτλερικοί). Αν η «εργασία απελευθερώνει», τι όνειρα για τη ζωή, τι συναισθήματα άραγε παράγει Η ΑΝΕΡΓΙΑ;
Η κατάργηση των stage θα έχει ως αποτέλεσμα: και άλλα φτηνά εργατικά χέρια πλάι στους λαθρομετανάστες, σε μια όλο και πιο στενή εγχώρια (και φτηνή) αγορά εργασίας. Περαιτέρω στένεμα των όποιων οικονομικών δυνατοτήτων των πρώην εργαζομένων, λιγότερες ανάσες, μονόχρωμα-γκρίζα όνειρα, πιθανή αναγκαστική μετανάστευση σε κάποια άλλη Δυτική χώρα (την ίδια στιγμή που καθημερινά συρρέουν αθρόα λαθρομετανάστες, προπαντός Πακιστανοί, ουδεμία πολιτιστική ή άλλη σχέση έχοντες με τον πολιτισμό και την κοινωνία μας, ως εκ τούτου αδύνατον να ενσωματωθούν στον αιώνα τον άπαντα – μόνιμο, άλυτο αγκάθι, για όποιον θέλει να βλέπει χωρίς προπαγανδιστικές, δήθεν «αντιρατσιστικές» παρωπίδες. Επίσης, η μετανάστευση των νέων μας σε άλλες χώρες και η προσέλευση λαθρομεταναστών, αλλοιώνει τη σύνθεση του πληθυσμού, συν τοις άλλοις). Και άλλοι νεόπτωχοι πλάι στους ήδη υπάρχοντες (που υπολογίζονται στο 22% του πληθυσμού!). Περαιτέρω μεγάλωμα της ΤΑΞΙΚΗΣ ΑΝΙΣΟΤΗΤΑΣ. Στη «δημόσια διαβούλευση» λοιπόν. Μέθοδος και αυτή του μετα-νεωτερικού ΠΑΣΟΚ. Εν αναμονή. Θα περιμένουμε 100 μέρες για να δούμε την υλοποίηση του προγράμματος του ΠΑΣΟΚ και του νέου πρωθυπουργού.
Γ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ