Χρειάζεται ταυτότητα η ΝΔ
Στην περίπτωση που εκλεγεί ο Αντώνης Σαμαράς ή ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, τότε το μόνον σίγουρο είναι πως θα έχει μια ισχυρότατη εσωκομματική αντιπολίτευση, της οποίας τα έργα και τις ημέρες γνωρίζουν οι παλαιότεροι… Από την άλλη η πιθανή εκλογή της Ντόρας Μπακογιάννη είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσει προβλήματα. Η καραμανλογενής Νέα Δημοκρατία θα κάνει καιρό να… συνέλθει.
Η φιλελεύθερη στόχευση της Ντόρας Μπακογιάννη, σε συνδυασμό με τη νεοφιλελεύθερη καταγωγή της, δεν αποτελεί και το καλύτερο διαβατήριο για την αυριανή πορεία της στη Νέα Δημοκρατία. Σε ενδεχόμενη εκλογή της, ένας σεβαστός αριθμός ψηφοφόρων που δεν συγκινήθηκαν με τα ανόητα ιδεολογήματα περί «μεσαίου χώρου», ούτε με τα περί «κομμάτων των άκρων» και «ακροτήτων», εκφράζονται δικαιολογημένοι φόβοι ότι μπορεί να στραφεί στο κόμμα του Γ. Καρατζαφέρη.
Το ενδεχόμενο αυτό ενισχύει την άποψη για την ανάγκη αποσαφήνισης του ιδεολογικού στίγματος της Νέας Δημοκρατίας.
Το λάθος που έκανε σε ιδεολογικό επίπεδο και φυσικά από αυτό επηρεάζονται και οι ενέργειες σε άλλους τομείς (επιλογής προσώπων και επιμέρους πολιτικών) ο Κ. Καραμανλής ήταν να πιστέψει ότι μπορούσε μια παράταξη, μετά την εμφάνιση του ΛΑΟΣ του Γ. Καρατζαφέρη, να αιωρείται μεταξύ ενός ασαφούς ιδεολογήματος περί μεσαίου χώρου –που ήταν δυνατό να λειτουργήσει πριν από τη δημιουργία του ΛΑΟΣ– και μιας φιλολαϊκής δεξιάς ριζοσπαστικής πολιτικής, τη στιγμή μάλιστα που η Ευρώπη αναζητούσε σκληρές φιλελεύθερες λύσεις.
Το θέμα γίνεται ακόμη περισσότερο πολύπλοκο καθώς η αποσαφήνιση των ιδεολογικών θέσεων της Νέας Δημοκρατίας σχετίζεται και με την τοποθέτησή της απέναντι στο ΠΑΣΟΚ. Ποια θα είναι η στάση της Νέας Δημοκρατίας; Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και για το πώς θα αντιμετωπισθεί ο Γ. Παπανδρέου οι υποψήφιοι για την προεδρία διατύπωσαν διαφορετικές απόψεις κατά την τελευταία συζήτηση στη Βουλή.
Από προσωποπαγές κόμμα αρχών
Τα αστικά κόμματα λειτουργούν κυρίως με προσωποπαγή μορφή. Στη χώρα μας η Νέα Δημοκρατία, το κατ’ εξοχήν προσωποπαγές κόμμα, ένας πολιτικός σχηματισμός one man show, δεν ξέφυγε ποτέ από το ηγετικό της προφίλ. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι όλη της η προεκλογική εκστρατεία –κακώς όπως αποδείχθηκε– στηρίχθηκε στον Καραμανλή, αφού οι δημοσκόποι αναλυτές έκριναν ότι όλα τα υπόλοιπα πολιτικά «χαρτιά» της –προφανώς κι αυτoί που διεκδικούν σήμερα την ηγεσία της– είχαν καεί ή δεν πουλούσαν… Αυτή η μορφή κόμματος θα πρέπει να αλλάξει.
Η Νέα Δημοκρατία απαιτείται να εισέλθει σε μια νέα περίοδο που δεν θα έχει ως κύριο χαρακτηριστικό της την οικογενειοκρατία. Μέσα από διάλογο και διαφωνίες θα πρέπει να διαμορφώσει σύγχρονες αρχές. Η προσέγγιση των αρχών αυτών είναι διαφορετική από καθένα υποψήφιο. Άλλα πρεσβεύει η Ντόρα Μπακογιάννη με τον φιλελευθερισμό, άλλα η πατριωτική Δεξιά του Αντώνη Σαμαρά και άλλα η αστική σύγχρονη Δεξιά του Αβραμόπουλου. Εντελώς διαφορετική είναι η προσέγγιση και λίαν υπερβολική και γραφική του Ψωμιάδη και εντελώς υπερβατικό το ενδιαφέρον του Άρη Σπηλιωτόπουλου, που πιστεύει ότι η επόμενη γενιά θα επιλύσει τα προβλήματα τόσο της ιδεολογικής ταυτότητας όσο και της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας.
Η αλήθεια είναι ότι ναι μεν θα ψηφίσει η βάση, οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας, που θα έχουν όσοι θέλουν το δικαίωμα να ψηφίσουν τον ηγέτη της αρεσκείας τους, αλλά πόσο γνήσια είναι αυτή η εκπροσώπηση;
Εάν δεν υπήρχε η πίεση του χρόνου, που επιβάλλει μια αντιπολίτευση να ασκεί τη συνταγματική της αποστολή, καλύτερα δεν θα ήταν να περνούσε μια περίοδος εντονότατων προβληματισμών με προσυνέδρια στα οποία θα καλούνταν σε όλη τη χώρα να διατυπώσουν τις απόψεις τους όλοι εκείνοι που θα επιθυμούσαν να λάβουν μέρος στη μάχη της προεδρίας;
Πόσο μπορούν να πείσουν οι σημερινοί υποψήφιοι; Πόσο μπορούν να ανυψώσουν μια παράταξη που βρίσκεται στο όριο του απόλυτου πολιτικού διασυρμού; Ελάχιστα, είναι η απάντηση. Κι αυτό διότι δεν προηγήθηκαν οι ζυμώσεις εκείνες που απαιτούνται για να διαμορφωθούν στην ίδια την κοινωνία άλλα πιο ζωντανά, πιο «πολιτικά» αντισώματα στο κατεστημένο των φθαρμένων. Έτσι, θα μιλήσουν οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές που θα πραγματοποιηθούν αρχές Δεκέμβρη, αλλά με βάση την πρώτη γραμμή «άμυνας» της φιλελεύθερης παράταξης… Είναι κάτι σαν τους λογχοφόρους που δίνουν τη μάχη στην πρώτη γραμμή πρώτοι πρώτοι, ενώ όλοι γνωρίζουν ότι θα ηττηθούν… Για να έλθει έπειτα το… ιππικό που θα διαμορφωθεί μέσα από εσωκομματικές τριβές, προβληματισμούς, πολιτικές ζυμώσεις… και ανακατατάξεις.