Το «καυτό» παρασκήνιο της «εξέγερσης» τραπεζιτών

Δύο θεωρούμενοι ως κατ’ εξοχήν «πράσινοι» τραπεζίτες, ο Νίκος Καραμούζης της Eurobank και ο Θόδωρος Πανταλάκης της Τράπεζας Πειραιώς, κήρυξαν αυτήν την εβδομάδα ανοικτά «πόλεμο» στην κυβέρνηση, εστιάζοντας τα βέλη της κριτικής τους στις νομοθετικές πρωτοβουλίες που σχεδιάζει η
υπουργός Οικονομίας, Λούκα Κατσέλη, για την ελάφρυνση μικρομεσαίων επιχειρήσεων και νοικοκυριών, όπου καλούνται οι τράπεζες στο πάγωμα ληξιπρόθεσμων χρεών.
Στην τραπεζική αγορά σχολιάζεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον ότι στην αιχμή του δόρατος της τραπεζικής επίθεσης βρέθηκαν δύο τραπεζίτες που θεωρούνται «τέκνα» του αείμνηστου Θ. Καρατζά και εντάσσονται στον κύκλο των τραπεζικών στελεχών που έχουν τα τελευταία χρόνια άριστες σχέσεις με το ΠΑΣΟΚ και αρκετή επιρροή στη διαμόρφωση των προτάσεων που σχετίζονται με το τραπεζικό σύστημα.
Στον κ. Καραμούζη, μάλιστα, είχε
ανατεθεί από τον Ραγκούση ο ρόλος του οικοδεσπότη στο περιβόητο δείπνο του Γ. Παπανδρέου με ισχυρούς επιχειρηματίες – σημαντική, ίσως, σημείωση: σε αυτό το δείπνο δεν είχε προσκληθεί η Λούκα Κατσέλη, παρότι είχε τότε το ρόλο της «τσαρίνας» του ΠΑΣΟΚ επί θεμάτων οικονομίας.
Οι εγκάρδιες προεκλογικές σχέσεις με αρκετούς τραπεζίτες, που από νωρίς άλλωστε «πόνταραν» στην κυβερνητική προοπτική του ΠΑΣΟΚ, δεν είναι σήμερα εξίσου εγκάρδιες, όπως τονίζουν στελέχη της τραπεζικής αγοράς.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ορισμένες εξαγγελίες της κ. Κατσέλη θεωρήθηκε ότι υπερβαίνουν τα εσκαμμένα και θίγουν βασικές παραμέτρους της λειτουργίας του τραπεζικού καρτέλ, οι οποίες ξεπερνούν θέματα πολιτικών προτιμήσεων των επιμέρους τραπεζιτών. Δεν είναι τυχαίο, ίσως, ότι ο «γαλάζιος» κ. Αράπογλου αποφεύγει δημόσιες δηλώσεις και ενεργεί παρασκηνιακά, ώστε να μη θεωρηθεί ότι η κριτική του προέρχεται από πολιτική αφετηρία, ενώ τη δύσκολη δουλειά της δημόσιας αντιπαράθεσης ανέλαβαν δύο κατ’ εξοχήν «φιλικοί» προς την κυβέρνηση τραπεζικοί παράγοντες. Όλα αυτά, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις καλά πληροφορημένων τραπεζικών στελεχών, δεν έγιναν τυχαία, αλλά κατόπιν «υπερκομματικής» συνεννόησης μεταξύ των τεσσάρων μεγάλων τραπεζών, που ελέγχουν και την Ένωση.
Οι «ενοχλητικές» προτάσεις
Τρεις προτάσεις της κ. Κατσέλη έχουν ενοχλήσει ιδιαίτερα τους τραπεζικούς κύκλους:
1. Η πρόταση για νομοθετική ρύθμιση που θα προβλέπει «πάγωμα» μέχρι το τέλος του 2010 της εξυπηρέτησης δανείων για επιχειρήσεις που εντάσσονται στους κλάδους που έχουν πληγεί περισσότερο από τη διεθνή κρίση. Σύμφωνα με πληροφορίες του «Π», δικαίωμα υπαγωγής στη ρύθμιση, που πρέπει να εγκριθεί πρώτα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θα έχουν μόνο εταιρείες που άρχισαν να αντιμετωπίζουν προβλήματα μετά τον Ιούνιο του 2008.
2. Η πρόταση για τη νομοθετική απαγόρευση του ανατοκισμού στην καταναλωτική πίστη, που διατύπωσε η κ. Κατσέλη στη Βουλή, προκαλεί «ιερή αγανάκτηση» στους τραπεζίτες, καθώς γνωρίζουν ότι τα χρέη των νοικοκυριών, ιδιαίτερα από καταναλωτικά δάνεια και κάρτες, «φουσκώνουν» υπέρμετρα με τα πανωτόκια και μια ρύθμιση προς την κατεύθυνση της απαγόρευσης θα μετέφερε αρκετό πλούτο από τους ισολογισμούς των τραπεζών στα νοικοκυριά.
3. Η πρόταση για νομοθετική απαγόρευση όλων των πρακτικών που έχουν κριθεί με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις ως παράνομες και καταχρηστικές θα σήμαινε για τις τράπεζες ότι θα πρέπει άμεσα να σταματήσουν να τις εφαρμόζουν, χάνοντας μεγάλα έσοδα και αντιμετωπίζοντας τον κίνδυνο επιβολής ποινών ή έγερσης αξιώσεων από δανειολήπτες στα δικαστήρια.
Ν .Χ.