Δικάστρια, βουλεύτρια και… Γεν. Συν. Ειλώτων Ελλάδας

1) Ο Λουκιανός αποκαλεί τη Θέμιδα «δικάστρια». Άρα κακώς μερικοί γράφουν «η δικαστής» αντί «η δικάστρια».
2) Το ουσιαστικό με λήγουσα «…της», ως θηλυκό τρέπεται σε «…τρια». Άρα η βουλεύτρια και όχι η βουλευτής.
3) Στην αρχαία Αθήνα, οι πλέκτριες του πέπλου της Αθηνάς λέγονταν «εργαστίδες». Στη Θάσο οι ελαιοσυλλέκτριες λέγονται «εργατίνες» (οι άλλες «εργάτριες»). Στο Βυζάντιο η κόρη του Παλαιολόγου λεγόταν «Παλαιολογίνα» και του Λάσκαρη «Λασκαρίνα». Άρα πρέπει να λέμε α) όχι «η υπουργός» αλλ’ υπουργίνα, πρωθυπουργίνα, β) όχι «η ιατρός», αλλά γιατρίνα, γ) όχι «η δικηγόρος», αλλά δικηγορίνα, δ) όχι «η πρόεδρος» (συλλογικών οργάνων), αλλά προεδρίνα. Νομίζω όμως ότι μόνο έπειτα από είκοσι χρόνια οι δικηγόροι θα μπορούν να προσφωνούν την προεδρεύουσα του δικαστηρίου «κυρία προεδρίνα» χωρίς τον κίνδυνο να επιτιμηθούν.
4) Ο άντρας δεν «υπ-αντρεύεται» (δεν υποτάσσεται σε άλλον άντρα), αλλά «γυναικίζει», όπως έλεγαν οι Πόντιοι και λένε οι Ρώσοι. Η γυναίκα δεν «υπ-αντρεύεται» (αφού είναι ισότιμη του συζύγου της) αλλ’ «ανδρίζει», όπως έλεγαν οι Πόντιοι και λένε οι Ρώσοι.
5) Στην αρχαία Ρώμη ο νομάρχης-δικαστής λεγόταν πραίτωρ (Praetor Urbanus) και οι αστυνομικοί του «πραιτοριανοί». Άρα κακώς μερικοί αποκαλούν τους αστυνομικούς «πραίτορες». Δεν πρέπει να τους λένε ούτε πραιτοριανούς, αφού είναι υφιστάμενοι του υπουργού και όχι του νομάρχη.
6) Δεν υπάρχει «υπενοικίαση» αλλ’ υπεκμίσθωση, οπότε ο χρήστης του ακινήτου δεν λέγεται ενοικιαστής, αλλ’ υπομισθωτής.
7) Στην Αγγλία έχουν δύο Βουλές: α) των Κοινοτήτων (μάλλον «του κοινού») (Commons) και β) των Λόρδων (δηλ. γαιοκτημόνων). Άρα στην Ελλάδα δεν έχουμε Κοινοβούλιο, αλλά τη Βουλή. Ούτε κοινοβουλευτικό, αλλά βουλευτικό σύστημα. Ως λόρδους έχουμε τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τους υπουργικούς… κουμπάρους!
8) Με νόμο της αρχαίας Σπάρτης, οι υποταγέντες προέλληνες Πελασγοί λέγονταν είλωτες (ζούσαν στην επαρχία του Έλους) και έπαιρναν για τον μόχθο τους μόνο το 1/3 της γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής του κυρίου τους. Σήμερα, πώς πρέπει να λέγονται οι υποσιτιζόμενοι μισθωτοί, όταν το άθροισμα των μισθών τους είναι μικρότερο του 1/3 των καθαρών κερδών του εργοδότη τους;
9) Κατά τον ψυχίατρο Μ. Σκοτ-Πεκ «πρέπει να θυμώνουμε όταν κάποιος αποπειράται να καταπατήσει τον γεωγραφικό (ΥΜΙΑ) ή τον ψυχολογικό (FYROM) χώρο μας. Χωρίς θυμό οι άλλοι θα μας καταπατούν μέχρι την τελική εξολόθρευσή μας». Αν οι συνδικαλιστές μας έχουν θυμώσει για τον ασήμαντο μισθό των 500 των δήθεν μερικώς (αλλ’ επί δεκάωρο) απασχολουμένων, θα έπρεπε να μετονομάσουν τη ΓΣΕΕ σε Γεν. Συνομ. ΕΙΛΩΤΩΝ Ελλάδας. Το γράφω με όλον τον σεβασμό μου προς τους εργαζομένους, ως γιος εργάτη
(ακτήμονα).
Α.Σ.Π.
συν/χος δικηγόρος