Αδιέξοδο στην ΕΣΗΕΑ

«Παρακολουθήσαμε την Τρίτη 20 Οκτωβρίου με
ομάδα συναδέλφων εργαζομένων, συνταξιούχων και ανέργων ένα ακόμα συμβούλιο εκείνων στους οποίους εμπιστευτήκαμε την τύχη της ΕΣΗΕΑ στις αρχαιρεσίες του Μαΐου 2009. Θέμα: συγκρότηση προεδρείου. Το γενικότερο συμπέρασμα το οποίο αποκομίσαμε είναι ότι οι κύριοι αυτοί δεν έχουν στο σύνολό τους συναίσθηση της ευθύνης που ανέλαβαν απέναντι όχι μόνο στους δημοσιογράφους αλλά και στον ελληνικό λαό, που απαιτεί αντικειμενική και ανεξάρτητη δημοσιογραφία. Διαφορετικά, θα είχαν προ πολλού παραιτηθεί έπειτα από τις πολλαπλές άκαρπες προσπάθειες για να αποκτήσει διοικητικό συμβούλιο η Ένωση.
Κομματικές και προσωπικές αντιπαραθέσεις, με προβολή προϋποθέσεων για συνεργασία που δημιουργούν την υποψία ότι τελικώς δεν θέλουν να λυθεί η κρίση, εκρήξεις οργής χωρίς λόγο και αιτία, “παιδιαρίσματα”, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε συνάδελφος, καμία προσπάθεια συνεργασίας μεταξύ ομοειδών παρατάξεων, ένα κομφούζιο και προτάσεις που πέφτουν στο κενό. Ιδού η εικόνα γύρω από ένα τραπέζι όπου το μόνο που κυλάει είναι το νερό στα ξεφωνίζοντα λαρύγγια των “συνδαιτυμόνων”, άνευ άλλων ουσιαστικών συνδικαλιστικών εδεσμάτων.
Ακόμα και η πρόταση να οδηγηθούμε σε νέες εκλογές θα είναι μάταιη με τα
ίδια πρόσωπα και το ίδιο
εκλογικό σύστημα.
Από την άλλη πλευρά,
έχουμε οκτώ στους δέκα συναδέλφους να απορούν: “Μπα, δεν έβγαλαν ακόμα προεδρείο;”. Τόσο ενδιαφέρον όταν άνεργοι πεινάνε, καθημερινά απολύονται συνάδελφοι, εκλογικές συμβάσεις δεν υπογράφονται, αυξήσεις οι συνταξιούχοι δεν παίρνουν, τα μπλοκάκια θριαμβεύουν, το ΤΣΠΕΑΘ παραπαίει, ο
ΕΔΟΕΑΠ αντιμετωπίζει οικονομικούς κινδύνους. Και με τους εκλεγμένους εκπροσώπους των ΜΜΕ να μην προχωρούν σε κινητοποιήσεις απαιτώντας λύση.
Για όλα αυτά το μόνο που έχουμε να προσθέσουμε είναι τα λόγια από τον “Επιτάφιο του Περικλέους”:
“Περισσότερο φοβάμαι τα δικά μας σφάλματα παρά τα σχέδια του εχθρού”».
Σοφία Μαλτέζου
Εκπρόσωπος των Συνταξιούχων Δημοσιογράφων