«Φέρτε πίσω τα λεφτά»!
δ Το «πάρτι» των τραπεζιτών με τα λεφτά που δανείζονται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να τα τοποθετούν σε ομόλογα του Δημοσίου και να εξασφαλίζουν εύκολα κέρδη, φαίνεται ότι πολύ σύντομα τελειώνει.
δ Σε σχέδιο οδηγίας που εξέδωσε πρόσφατα η Κομισιόν και αναφέρεται στους κανόνες κεφαλαιακής επάρκειας που θα πρέπει να υιοθετηθούν μετά την κρίση, προτείνεται να τεθεί «πλαφόν» στα μεγάλα χρηματοδοτικά ανοίγματα όλων των ευρωπαϊκών τραπεζών. Δηλαδή, να μην υπερβαίνει ο διατραπεζικός δανεισμός τους το 1/4 των ιδίων κεφαλαίων.
δ Στην περίπτωση των ελληνικών τραπεζών, αν εφαρμοζόταν σήμερα αυτή η οδηγία, θα… έκλαιγαν μάνες: Με κεφάλαια περίπου 36,5 δισ. ευρώ συνολικά, οι ελληνικές τράπεζες έχουν δανεισθεί από την ΕΚΤ περισσότερα από 45 δισ. ευρώ. Δηλαδή, το «πλαφόν» του 25% το έχουν μετατρέψει σε… 125%.
δ Τι σημαίνουν όλα αυτά τα περίπλοκα τραπεζικά στην πράξη για κάθε πολίτη; Ότι αργά ή γρήγορα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Κομισιόν θα πουν στους έλληνες τραπεζίτες «φέρτε πίσω τα λεφτά». Αυτά τα ίδια λεφτά, που ανακυκλώνονται σήμερα στην αγορά των ελληνικών κρατικών ομολόγων και αποτρέπουν τη χρεοκοπία του Δημοσίου. Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, ότι για να μη βρεθούν μετέωρες ένα πρωί οι τράπεζες και το Δημόσιο, πρέπει να αλλάξουν πολλά και πολύ γρήγορα.
δ Άλλη μια φορά, με νέα κυβέρνηση, επαναλήφθηκε φέτος ο ίδιος τραγέλαφος με το πετρέλαιο θέρμανσης: Μαζεύτηκαν σ’ ένα τραπέζι ο υφυπουργός και οι παράγοντες της αγοράς και βγαίνοντας ανακοίνωσαν στους δημοσιογράφους ότι το πετρέλαιο θα πωλείται φέτος μεταξύ 52-55 λεπτών του ευρώ το λίτρο.
δ Μα, αν είναι να λειτουργεί μια ελεύθερη αγορά έτσι, με κεντρική «καθοδήγηση», τότε γιατί δεν επανερχόμαστε στη διατίμηση; Δεν αντιλαμβάνονται κάποιοι, ότι αν τίθεται με τέτοιον τρόπο ένα προκαθορισμένο εύρος διακύμανσης των τιμών, η αγορά παύει να λειτουργεί με βάση τον ανταγωνισμό και όλοι αυτόματα εναρμονίζονται στο ίδιο εύρος, ενώ ενδεχομένως ορισμένοι θα μπορούσαν να πωλούν και φθηνότερα; Τι θα λέγαμε, άραγε, αν μαζεύονταν αύριο και οι βιομηχανίες γάλακτος, για παράδειγμα, σ’ ένα τραπέζι με έναν υπουργό και αποφάσιζαν ότι το γάλα θα πουλιέται μεταξύ 1,10 και 1,15 ευρώ; Δεν θα τους είχε κυνηγήσει η Επιτροπή Ανταγωνισμού; Περίεργες αντιλήψεις, άκρως ελληνικές…