Το αποτέλεσμα αμφισβητείται πριν καν υπάρξει…
Όλοι οι υποψήφιοι έχουν συναντηθεί σχεδόν με όλα τα στελέχη, μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, δημάρχους, συμβούλους και φυσικά βουλευτές.
Έχουν φθάσει μάλιστα στο σημείο να μοιράζουν οφίτσια… από τώρα στην προσπάθειά τους να πείσουν τα στελέχη να τους προτιμήσουν. Έχουν φθάσει επίσης σε σημείο… εμπράκτου μετανοίας και συμπαθείας προς στελέχη και βουλευτές έτσι ώστε… ταξιδεύουν -όπως το ακούσατε- στα πιο απομακρυσμένα σημεία της χώρας για να καταδείξουν την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό που νιώθουν σε ορισμένους εκλέκτορες. Τους επισκέπτονται στη γενέτειρα του καθενός, τάζοντας λαγούς με πετραχήλια.
Είναι πιθανότατα η χειρότερη περίοδος της νεοδημοκρατικής ιστορίας.
Ποτέ η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας ή μάλλον η πλειοψηφία των στελεχών της δεν βρισκόταν ταυτόχρονα σε τόσο απαξιωτική και σε τόσο… αξιοζήλευτη θέση. Απαξιωτική διότι ουδείς θα καταδεχόταν να μιλούσε σε ορισμένα μέλη της εάν δεν υπήρχαν οι εσωκομματικές διαδικασίες, αλλά και αξιοζήλευτη, διότι αυτά τα ίδια στελέχη γίνονται περιζήτητα από τους υποψήφιους που θέλουν να ηγηθούν της παρατάξεως.
Τα κόμματα εξουσίας είναι κατά βάση πολυσυλλεκτικά.
Η πολυσυλλεκτικότητα πιθανότατα να είναι και κύρια προϋπόθεση για να αποτελεί κάποιος σχηματισμός… κόμμα εξουσίας. Εάν δεν μπορείς να μαζεύεις από παντού, δεν μπορείς να είσαι ισχυρός. Αυτή είναι η μία λογική.
Η Νέα Δημοκρατία πλην των πολιτικών της τραγικών λαθών δεν κατόρθωσε να πιστοποιήσει στην πράξη αυτήν την πολυσυλλεκτικότητα.
Ο ΛΑΟΣ του κ. Γ. Καρατζαφέρη έγινε περισσότερο γνήσιος εκφραστής της Δεξιάς -τα περί άκρων και μεσαίων δρόμων ακούγονται πλέον ως ύβρεις στα μάτια των Νεοδημοκρατών- με αποτέλεσμα να διεκδικήσει και να κερδίσει ένα σημαντικό ποσοστό ψηφοφόρων της.
Το ΠΑΣΟΚ κάλυψε τον κεντρώο χώρο -εκείνο το «μεσαίος χώρος» μόνον ως ιδεολόγημα ανόητων συμβουλατόρων του κ. Κ. Καραμανλή μπορεί να αναφερθεί- και απέσπασε από τη Νέα Δημοκρατία σοβαρό ποσοστό ψηφοφόρων της, προβληματισμένων με τα όσα συνέβαιναν.
Η Νέα Δημοκρατία απώλεσε το βασικότερο στοιχείο που την καθιστούσε κόμμα εξουσίας: Την πολυσυλλεκτικότητα. Απέρριψε τη δεξιά της πτέρυγα, λες και αποτελούσε μίασμα, θέτοντάς την -κακώς- στα άκρα και ταυτόχρονα δεν κατόρθωσε να πείσει τους κεντρώους ψηφοφόρους ότι μπορεί να είναι η σοβαρή πολιτική δύναμη διακυβέρνησης της χώρας.
Αντί στη Νέα Δημοκρατία να γίνεται ταυτόχρονα με τις διαδικασίες για την επιλογή αρχηγού και η διατύπωση του κρισιμότερου ερωτήματος: «Πού πάμε; Τι αντιπροσωπεύουμε πολιτικά πλέον; Τι είμαστε;», κάθονται και ασχολούνται μόνον με το τι είδους ίντριγκα μπορεί να αποδώσει απέναντι στους συνυποψήφιούς τους…
Aποτέλεσμα αυτής της πολύ πρόχειρης κατάστασης είναι να αμφισβητείται ο ηγέτης πριν καν αυτός ή αυτή εκλεγεί.
Και φυσικά αποτελεί απόλυτη πολιτική πρωτοτυπία να εκλέγεται πολιτικός αρχηγός ενός κόμματος που δεν έχει αποσαφηνίσει, με βάση τα τραγικά μηνύματα που έλαβε στις τελευταίες εκλογές, την ιδεολογική του φυσιογνωμία.
Τι εκπροσωπεί σήμερα η Νέα Δημοκρατία;
Το ευρωπαϊκό λάιτ προφίλ του κ. Δημήτρη Αβραμόπουλου;
Το γραφικό λαϊκό στυλ του κ. Ψωμιάδη (ορισμένα στελέχη δεν διαθέτουν καν αυτογνωσία);
Τη λαϊκή Δεξιά του κ. Σαμαρά;
Τον φιλελευθερισμό της κ. Ντόρας Μπακογιάννη;
Όλα αυτά μαζί;
Ποιο «πακέτο» (ηγέτης – ιδεολογία) θα ψηφίσουν οι νεοδημοκράτες εκλέκτορες;
Με ποιον τρόπο θα αποφασίσουν;
Προηγήθηκε μια συζήτηση για το αποτέλεσμα των εκλογών; Διατύπωσαν οι υποψήφιοι πρόεδροι τις απόψεις τους για το τι πιστεύουν και πώς θεωρούν ότι θα διορθωθούν τα πράγματα; Πώς συνυπογράφουν τα στελέχη-εκλέκτορες, με βάση ποιο «ιδεολογικό προσύμφωνο»;
Στοιχείο για να αποφασίσουν, βασικό, είναι… οι πελατειακές σχέσεις και οι υποσχέσεις που απέσπασαν από τους υποψηφίους;
Ρωτήθηκε ο κόσμος, ο απλός ψηφοφόρος της Νέας Δημοκρατίας, για το τι πιστεύει;
Ποιο είναι το μανιφέστο των υποψηφίων;
Πώς αυτοπροσδιορίζονται με βάση τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογών και τι θα κάνουν για να αντιστρέψουν την κατάσταση;
Πότε θα το πουν αυτό στους ψηφοφόρους; Την τελευταία ώρα πριν από την ψηφοφορία;
Είναι δυνατόν να πηγαίνουν οι εκλέκτορες, οι ψηφοφόροι γενικώς, ανδρείκελα με «σημαδεμένα προαποφασισμένα ψηφοδέλτια» για να εκλέξουν έναν ηγέτη που δεν γνωρίζουν ούτε καν πώς είδε τα αποτελέσματα των εκλογών, πώς τα αποτίμησε, τι λύσεις σκοπεύει να δώσει;
Είναι δυνατόν οι πρόωρες εκλογές να μετατρέπονται σε εσωκομματική… πρόωρη εκλογή ηγέτη μιας ολόκληρης παράταξης που θέλει κάποτε τέλος πάντων να κυβερνήσει και πάλι;