Προσοχή, κύριε πρωθυπουργέ!

Μια σοφή ρήση λέει: Οι μεγάλες ιδέες είναι μεγάλες όταν είναι εφαρμόσιμες και αποτελεσματικές, διαφορετικά… οδηγούν στο τέλμα. Αλήθεια είναι ότι η νέα κυβέρνηση και φρέσκια είναι και ελπιδοφόρα πρώτα δείγματα γραφής έδωσε. Ωστόσο πάντα υπάρχει ο κίνδυνος το έλλειμμα εμπειρίας διακυβέρνησης (που εκ των πραγμάτων αφορά την πλειοψηφία του Υπουργικού Συμβουλίου) να οδηγήσει σε ευθυνοφοβία ή σε πολιτικές επιλογές που στην πράξη θα αποδειχτούν ανεφάρμοστες. Επίσης κίνδυνος υπάρχει και με την κατάργηση υπουργείων, τις αναδιαρθρώσεις άλλων, που έφερε ένα μπέρδεμα τόσο στις αρμοδιότητες όσο και στο ανθρώπινο δυναμικό, που βιώνει αισθήματα ανασφάλειας.
•Ασφαλώς η μεγάλη ιδέα να αποτραπεί ο κομματισμός της κρατικής διοίκησης είναι προς τη σωστή κατεύθυνση – και επιτέλους κάποτε έπρεπε να ξεφύγουμε από τον φαύλο κύκλο της εναλλαγής του γαλάζιου κράτους με το πράσινο κράτος. Όμως η μεγάλη ιδέα της προκήρυξης των θέσεων των γραμματέων των υπουργείων εμπεριέχει έναν μέγιστο κίνδυνο, καθότι οι θέσεις αυτές είναι πρωτίστως πολιτικές. Για να είναι αποτελεσματικός ένας γραμματέας, οφείλει να έχει ισχυρή πολιτική βούληση για την υλοποίηση στον τομέα ευθύνης του των προγραμματικών θέσεων της κυβέρνησης. Επίσης να διαθέτει πολιτικό ήθος και ικανότητα διαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού του υπουργείου. Ταυτόχρονα απαιτείται και η αγαστή συνεργασία με τον αρμόδιο υπουργό και η αμοιβαία εμπιστοσύνη.
•Οι ακαδημαϊκοί τίτλοι, όσο βαρύγδουποι και αν είναι, δεν εξασφαλίζουν ούτε την πολιτική ούτε τη διοικητική επάρκεια. Μάλιστα, επειδή οι ενδιαφερόμενοι «τιτλούχοι» έχουν ως κίνητρο την καριέρα και τον επαγγελματισμό, διολισθαίνουν ευκολότερα στη λογική της «αρπαχτής» απʼ ό,τι ένα πολιτικό στέλεχος, που έχει εκ των πραγμάτων πολιτική ευθύνη και πολιτικές αναστολές. Διά ταύτα το άριστο θα ήταν από μια μεγάλη πολιτική δεξαμενή, το λεγόμενο κοινωνικοπολιτικό ΠΑΣΟΚ, να αντληθούν οι άριστοι για τις θέσεις πολιτικής ευθύνης, όπως είναι οι θέσεις των γραμματέων.