Δοτό πλαίσιο λύσεως του Κυπριακού στα βρετανικά συρτάρια

Άμεσα ενημερωμένοι παράγοντες, ανέφεραν στο «Παρόν» ότι και το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, παρόλο που δεν ενημερώθηκε για τέτοιο πλαίσιο, εντούτοις έχει σχετική πληροφόρηση για όσα τεκταίνονται στο παρασκήνιο, καθώς βρετανοί διπλωμάτες (και εδώ και στη Λευκωσία) περιάγουν «ιδέες» για υποβοήθηση λύσεως του προβλήματος, το ταχύτερο. «Ακόμη και προ του Δεκεμβρίου» όπως ανέφερε σχετικά βρετανός διπλωμάτης σε ομολόγους του της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.
Η Λευκωσία επίσης δεν αγνοεί αυτές τις κινήσεις. Περισσότερο την ανησυχεί όμως το γεγονός ότι:
= Τα Ηνωμένα Έθνη, όχι μόνο δεν αποστασιοποιούνται από αυτές τις ενέργειες, αλλά εντεταλμένα στελέχη τους μετέχουν στην επιχείρηση προαγωγής αυτών των ιδεών και τελικά επιβολής τους, μέσα από διάφορους μηχανισμούς.
Ενδεικτική εν προκειμένω είναι η σοβαρή διάσταση με τον απεσταλμένο του Γενικού Γραμματέα κ. Ντάουνερ, που και ο Πρόεδρος Χριστόφιας ακόμη αφήνει εντελώς έκθετο στις σοβαρές κατηγορίες που εκτοξεύονται πανταχόθεν εναντίον του, για όσα κάνει πίσω από τις πλάτες της Λευκωσίας. Κάτι που τείνει να δημιουργήσει σοβαρότερα προβλήματα με καταλυτικές συνέπειες για την παρούσα διαδικασία που συνεχίζεται με πολλές δυσκολίες.
Κι αυτό γιατί από πλευράς Ταλάτ, και με οδηγίες της Άγκυρας, προβάλλονται νέες αξιώσεις, όσον αφορά τη λεγόμενη πολιτική ισότητα, με βασικό άξονα τα δύο συνιστώντα κρατίδια της αναζητούμενης ομοσπονδίας να μπορούν να συνάπτουν σχέσεις και να συνομολογούν χωριστές συμφωνίες με τρίτες χώρες! Αυτό παραπέμπει ευθέως σε κυρίαρχα κρατίδια υπό σαφώς συνομοσπονδιακή σκέπη, με όλες τις συνέπειες, οι οποίες και θ’ αποβούν μοιραίες για την Κύπρο.
Έγκυροι κύκλοι που πρόσκεινται στα συγκυβερνώντα κόμματα της Κύπρου, αποκαλύπτουν ακόμη στο «ΠΑΡΟΝ» ότι:
= Στο μόνο θέμα που σημειώνεται κάποια πρόοδος -δηλαδή σ’ εκείνο της δομής και από κοινού νομής της κεντρικής εξουσίας, με σύστημα εκ περιτροπής προεδρίας- κάποιοι συνεργάτες του κυπρίου Προέδρου «τα έκαμαν μαντάρα», φέρνοντας και τον ίδιο σε πολύ δύσκολη θέση. Και κατ’ ακρίβειαν προ τετελεσμένων, με απόλυτη συγκυριαρχία των Τουρκοκυπρίων στη διακυβέρνηση.
Το θέμα συζητήθηκε την εβδομάδα που πέρασε, ενώ κάποιες πτυχές του θ’ αποτελέσουν βάση για πάρε-δώσε σε άλλα ζητήματα, όπως είναι κυρίως το εδαφικό και το περιουσιακό. Μεγαλύτερο δηλαδή τουρκικό μερίδιο στη διακυβέρνηση, έναντι περισσοτέρου εδάφους που θα επιστραφεί στους Ελληνοκυπρίους ή το αντίθετο. Σ’ αυτά τα ζητήματα κυρίως παρεμβαίνει ατύπως η βρετανική πλευρά στο παρασκήνιο, εισάγοντας μεσολαβητικές απόψεις, τις οποίες πρώτα καλλιεργεί μέσω φιλικών της κύκλων στην ελληνοκυπριακή πλευρά.
Τόσο οι Βρετανοί -με τους
Αμερικανούς απλώς να συναινούν και να στηρίζουν παθητικά- όσο και η σουηδική προεδρία (κι από κοντά στελέχη της Κομισιόν) στοχοθετούν δημοψήφισμα για μιαν έστω και μονογραφημένη «συμφωνία αρχών τελικής λύσεως», το αργότερο μέσα στον ερχόμενο Μάρτιο, ή ολοκληρωμένη λύση μέχρι τον Απρίλιο, όπως είχαμε γράψει και στο προηγούμενο φύλλο. Οι προσπάθειές τους σχετίζονται και με τις ευρωτουρκικές σχέσεις και γενικότερα με θέματα που ταλανίζουν τις Βρυξέλλες.
Από τουρκικής πάντως πλευράς υπάρχει ένταση της αδιαλλαξίας, που εκδηλώνεται όμως με στρατηγικούς ελιγμούς και υποστηρίζεται από ανάλογους εκβιασμούς. Με πρώτη επιδίωξη την προβολή του «ψευδοκράτους» και την έμμεση έστω αναγνώρισή του, με αντάλλαγμα την… ανταπόκρισή της σε υποχρεώσεις που η Ευρώπη απαιτεί για την… «άρση της απομονώσεως των Τουρκοκυπρίων», που μεταφράζεται σε ουσιαστική αναγνώριση του «ψευδοκράτους». Όχι μεν διπλωματική ασφαλώς, αλλά με καθεστώς «μη αναγνωρισμένου κράτους». Δηλαδή καθεστώς τύπου Ταϊβάν.
Πρέπει δε να σημειωθεί ότι ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών, που αλωνίζει τις πρωτεύουσες χωρών της περιοχής, θέτει αυτό το ζήτημα ως προτεραιότητα των σχέσεων της χώρας του με άλλες, ήτοι τη στήριξη του κατοχικού μορφώματος, «επί αντιπαροχή»! Δηλαδή με το αζημίωτο…