Έχουν αντιληφθεί τις… παρενέργειες των βιογραφικών;

Αυτή η καινοτομία, που χαϊδεύει αυτιά, ότι όσοι ενδιαφέρονται για μια θέση κρατικού αξιωματούχου, γενικού ή ειδικού γραμματέα, συμβούλου, προέδρου δημόσιου οργανισμού, ίσως και τραπέζης, περιφερειάρχη κ.λπ., μπορούν να υποβάλουν το βιογραφικό τους μετά συστάσεων (και τρέχουν από βουλευτή σε βουλευτή για να τους δώσουν συστατικές επιστολές), όπως ανακοίνωσαν, έμπλεοι χαράς για τη μεγάλη πρωτοβουλία και υποβλήθηκαν ήδη 30.000 βιογραφικά (πάλι καλά που δεν ξεπέρασαν τις 100.000), έχουν αντιληφθεί οι εμπνευστές της σε τι αδιέξοδα και παρενέργειες θα οδηγήσει και τι εμπλοκές πιθανόν να δημιουργήσει που ως συνέπεια θα έχουν να παραμένουν κενές θέσεις κρίσιμες για τη λειτουργία της κυβέρνησης και του κράτους;
Αν π.χ. ένας αναρχικός έχει άριστα προσόντα και πετυχημένη διαδρομή σε εργασία και σε εμπειρία, και είναι πρώτος σε όλα, θα τον βάλετε διοικητή της ΕΥΠ;
Αν ένας πατεντάτος χουντικός είναι διάνοια και έχει καλό βιογραφικό θα του εμπιστευθείτε τη Γενική Διεύθυνση του υπουργείου Άμυνας;
Ή ένας του «Ουράνιου Τόξου» είναι ο καλύτερος όλων των υποψηφίων, θα του αναθέτατε τη Γενική Γραμματεία του υπουργείου Εξωτερικών;
Και ποιες θα είναι αυτές οι επιτροπές που θα περάσουν από «ιερά εξέταση» τους ενδιαφερόμενους για ένα κρίσιμο πόστο; Και πώς νομιμοποιούνται;
Ερωτήματα και προβληματισμούς θέτουμε, που θέλουμε να πιστεύουμε ότι τα έχουν όλα σκεφθεί και δεν θα αιφνιδιαστούν. Όταν μάλιστα σε μια πολιτική θέση, όπως είναι ο γενικός γραμματέας, ο περιφερειάρχης, ο μετακλητός του Γραφείου Τύπου του υπουργού, ο σύμβουλος, πέραν των προσώπων, αυτό που προέχει είναι η σχέση εμπιστοσύνης. Που αν δεν υπάρχει, δεν μπορεί να λειτουργήσει ο υπουργός, η κυβέρνηση.
Αυτά γιατί μια εξαγγελία που ήχησε ευχάριστα και είχε θετική ανταπόκριση μπορεί να καταλήξει σε διακωμώδηση…