Το γιατί πήγε σε πρόωρες εκλογές ο Καραμανλής ποτέ δεν θα το μάθουμε…
Και είναι στιγμές που πρέπει να λειτουργήσει χωρίς συναισθηματισμούς. Να είναι ακόμη και αδίστακτος. Για το συμφέρον του τόπου. Και δευτερευόντως για το δικό του και της παράταξής του. Και βέβαια ενεργεί την κατάλληλη στιγμή, πριν ανάψει η φωτιά και όχι κατόπιν εορτής… Που αποδείχθηκε ότι ήταν ένα από τα μεγάλα και καίρια μειονεκτήματά του. Με μεγαλύτερο την ταφόπλακα της Θεσσαλονίκης, στην περυσινή ΔΕΘ, όπου κάλυψε Βουλγαράκη και Σία.
Και φάνηκε επίσης στην πράξη η αδυναμία, η έλλειψη ικανότητας επιλογής έμπειρων και δυναμικών συνεργατών.
Η πρωτοφανής γύμνια επί πεντέμισι χρόνια του Μαξίμου, απʼ όπου όλα τα κακά ξεκίνησαν για τον Καραμανλή, είναι η αδιάψευστη απόδειξη.
Όπως εμφανέστατη ήταν η απουσία ενός ικανού με κύρος και αποδοχή από όλη την παράταξη συντονιστή. Αν είχε ο τέως πρωθυπουργός έναν «Λιβάνη» (και ο Πέτρος Μολυβιάτης ήταν η λύση) ασφαλώς πολλά θα είχε αποφύγει… Που οδήγησαν στην πρωτοφανή ήττα με 10 μονάδες διαφορά!
Κοιτώντας πίσω και βλέποντας τι συνέβη την περασμένη Κυριακή ο Καραμανλής πρέπει να είχε ισχυρά μηνύματα ότι η ήττα στις εκλογές, όποτε κι αν γίνονταν, ήταν αναπόφευκτη. Και έχοντας αυτό υπόψη του, προχώρησε στις πρόωρες εκλογές, επιλέγοντας τη στρατηγική της σκληρής γραμμής (πάγωμα μισθών κ.λπ.), με το σκεπτικό να έχει επιχειρήματα ως αντιπολίτευση, να λέει στον Παπανδρέου, αν δεν υλοποιήσει τις υποσχέσεις για παροχές, ότι εγώ σας τα είπα, ότι δεν υπάρχουν δυνατότητες για αυξήσεις, κοροϊδέψατε τον κόσμο.
Υπολόγιζε, ασφαλώς, ότι η διαφορά δεν θα ήταν παραπάνω από 3 με 4%.
Όμως αποδείχθηκε ότι ήταν λάθος όλος ο σχεδιασμός. Το κόμμα ήταν αντίθετο, ανέτοιμο για προσφυγή στις κάλπες, όλοι αυτοί που έκαναν τις εκλογές του 2007 διαφωνούσαν, δεν υπήρχε καμία προεργασία, έψαχναν την τελευταία στιγμή για υποψήφιους, για μακέτες, για έντυπα και τηλεοπτικά σποτ.
Αντί να αιφνιδιάσει τον αντίπαλο ο Καραμανλής, αιφνιδίασε τους δικούς του!
Αν σε όλα αυτά προσθέσει κανείς και την απομόνωση που είχε επιλέξει ο Καραμανλής –τους εκλεγέντες στις εκλογές του 2007 βουλευτές δεν τους είχε καλέσει ποτέ να τους δει, να τους πει δυο λόγια, να δείξει ότι τους υπολογίζει– τότε έχει όλο το πλάνο μιας απόφασης για πρόωρες εκλογές που οδηγούσε σε αυτοκτονία, όπως χαρακτηριστικά είχε πει ο Μιχάλης Λιάπης.
Βέβαια, μεγάλο ερώτημα παραμένει το γιατί, αφού έβλεπε τα μαύρα σύννεφα στον ορίζοντα, δεν έκανε διπλές εκλογές τον Ιούνιο, όπου ενδεχομένως η διαμαρτυρία του κόσμου και κυρίως των Νεοδημοκρατών θα διοχετευόταν στις κάλπες των ευρωεκλογών και η διαφορά θα ήταν πιο μικρή. Και το κυριότερο, δεν θα είχε σε βάρος της η κυβέρνηση την πύρινη κόλαση που έζησε η Αττική με 200.000 στρέμματα καμένα.
Όμως όλα αυτά είναι υποθέσεις και εκτιμήσεις με βάση αυτά που συνέβησαν. Το γιατί, για ποιον ή ποιους λόγους ο Καραμανλής ξαφνικά πήγε σε πρόωρες εκλογές ίσως δεν θα το μάθουμε ποτέ…
Επικοινωνία από το χθες…
Από πλευράς επικοινωνιακής στρατηγικής σε όλη την προεκλογική περίοδο, ήταν κυριολεκτικά… χθεσινή. Όλη η τακτική επικεντρώθηκε στο πού πήγαν τα λεφτά και στην υπευθυνότητα. Ενώ, όπως επισημαίνουν επικοινωνιολόγοι, έκρυψαν το έργο που έκανε η ΝΔ ως κυβέρνηση, π.χ. τη μεγάλη επέκταση του Μετρό, την παράκαμψη του Μαλιακού και διάφορα άλλα.
Υποστηρίζουν μάλιστα ότι η αφίσα με τη φωτογραφία του Καραμανλή τίποτε δεν προσέφερε, αντιθέτως ίσως και να έκανε ζημιά.