Περιμένοντας τον… Σαρκοζί!
Στην πολιτική όλοι κάνουν λάθη.
Εμπειρική τέχνη είναι, όχι ακριβής επιστήμη. Αλλά δεν μετράνε όλα τα σφάλματα. Και δεν μετράνε όλα το ίδιο…
Θα προσπαθήσουμε να συνοψίσουμε εκείνα τα σφάλματα του Κώστα Καραμανλή, που τελικώς μέτρησαν. Γιατί υπονόμευσαν το βασικό ατού ενός πολιτικού ηγέτη: τη σχέση εμπιστοσύνης με την παράταξή του και με τον λαό.
• Πρώτο σφάλμα: Το 2005 η υπόθεση με τον «βασικό μέτοχο και τους «νταβατζήδες»: Ήταν δέσμευσή του να περιορίσει την επιρροή των εξωθεσμικών κέντρων. Και την υλοποίησε με τον… χειρότερο τρόπο, τον περιβόητο νόμο για τον «βασικό μέτοχο».
Η πρωτοβουλία του εκείνη ανησύχησε αρχικά τους «νταβατζήδες». Αλλά ο νόμος ήταν ατυχέστατος, συνάντησε την αντίδραση των Βρυξελλών και αποσύρθηκε.
Αντί ο Καραμανλής να το διαπραγματευθεί, να επανέλθει, να τον τροποποιήσει, να βρει τελικά τρόπο να ελέγξει τα εξωθεσμικά κέντρα, παραιτήθηκε από την προσπάθεια. Οι «νταβατζήδες αναθάρρησαν και στη συνέχεια του έκαναν τον βίο αβίωτο…
• Δεύτερο σφάλμα: Ποτέ δεν κατάφερε να αποκτήσει μεγάλα ΜΜΕ δικής του επιρροής. Δώδεκα χρόνια αρχηγός της ΝΔ και πέντε χρόνια πρωθυπουργός, η ΝΔ δεν είχε μια μεγάλη εφημερίδα, ένα κανάλι, ένα ραδιόφωνο. Ακόμα και παραδοσιακές εφημερίδες της παράταξής του αποδυναμώθηκαν ή έκλεισαν την εποχή της διακυβέρνησής του! Την ίδια εποχή η κυβέρνησή του έδωσε όλα τα μεγάλα έργα σε συγκροτήματα «νταβατζήδων που τον χτύπαγαν καθημερινά και ανελέητα…
• Τρίτο σφάλμα: Απαρνήθηκε την ταυτότητα της παράταξής του. Με την περιβόητη στρατηγική του μεσαίου χώρου θεωρούσε δεδομένους τους ψηφοφόρους της ΝΔ και κυνηγούσε συνεχώς τους μετακινούμενους ψηφοφόρους μην του… φύγουν και πάνε στο ΠΑΣΟΚ.
– Με το βιβλίο της Ιστορίας έκανε αλλεπάλληλα λάθη: Υιοθέτησε μια προσπάθεια που είχε ξεκινήσει η προηγούμενη κυβέρνηση Σημίτη, αλλά δεν τολμούσε να προχωρήσει γιατί, μεταξύ άλλων, ήταν και αντισυνταγματική! Προκάλεσε κατακραυγή στο μεγαλύτερο μέρος της παράταξής του, αλλά και σε μεγάλη μάζα πολιτών που προέρχονταν από το ΠΑΣΟΚ, ακόμα κι απʼ την Αριστερά. Τελικώς και η Ακαδημία Αθηνών το αποδοκίμασε. Όχι μόνο ο «μεσαίος χώρος», αλλά ολόκληρη η κοινωνία στράφηκε εναντίον του. Τελικά το άλλαξε μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2007…
Πρώτα υπέστη τη φθορά κι ύστερα το άλλαξε! Στο μεταξύ, ο ΛΑΟΣ κέρδισε μερικές δεκάδες χιλιάδες ψήφους (από τη ΝΔ κυρίως) και μπήκε στη Βουλή. Η υπουργός του Καραμανλή που επέμενε στο βιβλίο «μαυρίστηκε από τους ψηφοφόρους της περιφέρειάς της. Κι όμως, την έβαλε δύο χρόνια αργότερα πρώτη στο ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ!
• Τέταρτο σφάλμα: Η τραγική στάση της κυβέρνησης στα γεγονότα του περασμένου Δεκεμβρίου. Έστειλε το μήνυμα στις ορδές κουκουλοφόρων να κάψουν την Αθήνα (και δέκα άλλες πόλεις). Νόμισε ότι διακηρύσσοντας τη γραμμή της «μη βίαιης αντιμετώπισης εκ μέρους της Αστυνομίας, θα εκτόνωνε τα επεισόδια. Αλλά δεν τα εκτόνωσε, τα πυροδότησε!
Και δεν κέρδισε τον «μεσαίο χώρο λόγω μετριοπάθειας. Έχασε το σύνολο της κοινωνίας και μεγάλο μέρος της κοινωνικής βάσης του (τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες), λόγω της αναρχίας που ο ίδιος επέτρεψε και ενεθάρρυνε.
Τότε κλονίστηκε η οικονομική και η πολιτική αξιοπιστία του. Μια κυβέρνηση που δεν ελέγχει το κέντρο της πρωτεύουσάς της για μέρες, πώς είναι δυνατόν να προασπιστεί τα σύνορά της, να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της στο εξωτερικό ή να εγγυηθεί την αποπληρωμή των χρεών της στους διεθνείς δανειστές της;
Τρία χρόνια πριν ο Νικολά Σαρκοζί, ως υπουργός Εσωτερικών τότε, όταν ξέσπασαν αντίστοιχα επεισόδια στα προάστια του Παρισιού (με τρεις νεκρούς) διακήρυξε απερίφραστα ότι «θα συντρίψει τα καθάρματα»!
Όλοι ανατρίχιασαν, σύσσωμη η αντιπολίτευση και ο Τύπος τον κατακεραύνωναν –«φασίστα» τον ανέβαζαν, «ναζί» τον κατέβαζαν– αλλά τα γεγονότα αντιμετωπίστηκαν (με 35 νεκρούς συνολικό απολογισμό). Ενάμιση χρόνο αργότερα, ο ίδιος ο Σαρκοζί εξελέγη πανηγυρικά Πρόεδρος της Γαλλίας, το κόμμα του σάρωσε στις βουλευτικές εκλογές και πολλοί απʼ όσους τον ελεεινολογούσαν πριν, ήλθαν και τον «προσκύνησαν». Και μερικοί έγιναν και υπουργοί του!
Ο Σαρκοζί κράτησε αποφασιστική στάση για να δώσει ασφάλεια στους πολίτες την κρίσιμη στιγμή, κινήθηκε προς τα δεξιά για να συσπειρώσει το κόμμα του (και να συμπιέσει τους ακροδεξιούς του Λεπέν), κέρδισε τις εκλογές κι ύστερα στράφηκε προς το κέντρο για να κυβερνήσει. Και πέτυχε τρία στα τρία…
Εδώ ο Καραμανλής έκανε τα ανάποδα. Και τα ʼχασε όλα!
Στις κάλπες της 4ης Οκτωβρίου δεν κέρδισε το ΠΑΣΟΚ. Το κόμμα του Γιώργου Παπανδρέου πήρε τις ίδιες ψήφους με το 2004, όταν είχε χάσει πανηγυρικά!
Αλλά επικράτησε διότι απέναντί του κατέρρευσε η ΝΔ.
Από το ένα εκατομμύριο ψηφοφόρων που έχασε ο Καραμανλής σε σύγκριση με το 2004, πάνω από τους μισούς έκαναν αποχή και γύρω στο 18% πήγαν στον ΛΑΟΣ…
Η Νέα Δημοκρατία έχει κρίση ταυτότητας: Οι περισσότεροι οπαδοί της την εγκαταλείπουν χωρίς (ακόμα τουλάχιστον) να πηγαίνουν σε άλλο κόμμα. Και οι συντριπτικά περισσότεροι δεν πηγαίνουν «απέναντι», στο ΠΑΣΟΚ. Μένουν στην «παράταξη». Και περιμένουν…
Αν θα υπάρξει στην Ελλάδα ηγέτης της Κεντροδεξιάς τύπου Σαρκοζί (ο οποίος, παρεμπιπτόντως ΔΕΝ προέρχεται από πολιτικά «τζάκια»).
N. Z.