Ονόματα Σπήλιο…

Με την επιστολή του αυτή, την οποία έδωσε στη δημοσιότητα μετά τις εκλογές της περασμένης Κυριακής, διαχώριζε τη θέση του απ’ όλους όσοι κλόνισαν ανεπανόρθωτα τα ηθικά ερείσματα της παράταξης και αποπροσανατόλισαν την ιδεολογική της πυξίδα.

Μεταξύ άλλων ο κ. Σπηλιωτόπουλος ανέφερε ότι κατά τη θητεία του στο υπουργείο Άμυνας συνάντησε «την απίστευτη εσωτερική υπονόμευση και τη λυσσαλέα αντίδραση των ισχυρών, οργανωμένων, και κατά της κάθαρσης διατεταγμένων συμφερόντων». Όσον αφορά την απόφασή του να αποχωρήσει από την πολιτική, σημείωνε τα εξής: «Δεν οφείλεται (η απόφασή του) μόνο στην απαράδεκτη προσβολή που δέχτηκα και στο υψηλότατο πολιτικό και προσωπικό τίμημα που κατέβαλα, υλοποιώντας πιστά την κυβερνητική πολιτική και υπερασπιζόμενος την καθαρότητά της.

Οφείλεται κυρίως στο ότι διέφυγε οριστικά η μεγάλη και μοναδική ευκαιρία της πλήρους κάθαρσης, ώστε να απελευθερωθούν επιτέλους οι υγιείς και παραγωγικές δυνάμεις από τα δεσμά ενός από πολλού χρόνου φθαρμένου και εν πολλοίς διεφθαρμένου συστήματος εξουσίας. Ποιοι και γιατί συμβιβάστηκαν, ποιοι και γιατί υποχώρησαν, ποιοι και γιατί ενέδωσαν και με ποια ανταλλάγματα, το μέλλον θα το δείξει»..

Σε άλλο σημείο της επιστολής του ο κ. Σπηλιωτόπουλος υπογράμμιζε: «Εύλογα διερωτάται κανείς, πώς είναι δυνατό να θυσιάζεται τόσο εύκολα η ουσία της πολιτικής στον βωμό της επικοινωνιακής διαχείρισης και πώς η κυβερνητική παράταξη αφήνεται ανυπεράσπιστη απέναντι σε μια σκόπιμα επίπλαστη και στρεβλή εικόνα, καταπώς βολεύει τα ιδιοτελή συμφέροντα αυτών που επεξεργάζονται σενάρια σε βάρος της ανεξαρτησίας και του κύρους της πολιτικής». Σημαντικές και ουσιαστικές οι επισημάνσεις που έκανε στην επιστολή του ο κ. Σπηλιωτόπουλος, οι οποίες θα ήταν πιο χρήσιμες και πιθανότατα πιο αποτελεσματικές αν είχαν γίνει τότε ανοιχτά και δημόσια. Θα βοηθούσαν ίσως και την τότε κυβέρνηση να διορθώσει ορισμένα από τα λάθη.

Θα είχαν επίσης άλλη βαρύτητα, αν οι σοβαρές καταγγελίες, που δεν απέχουν από την πραγματικότητα, συνοδεύονταν και από συγκεκριμένα ονόματα.