Το δικό μας χρέος..

Σήμερα οι Έλληνες πολίτες καλούνται να εκλέξουν τη νέα κυβέρνηση που θα αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας για τα προσεχή χρόνια (δεν λέμε τετραετία, γιατί η εξάντληση τετραετίας είναι κάτι σπάνιο).
Τον λόγο έχουμε εμείς, οι πολίτες που θα κάνουμε την επιλογή και φυσικά θα είμαστε υπεύθυνοι γι’ αυτήν. Έτσι, πρέπει να λάβουμε υπʼ
όψιν όλα τα δεδομένα και τις ανάγκες της χώρας. Η αλήθεια είναι πως όποιο κόμμα κι αν εκλεγεί θα αναγκαστεί να λάβει σκληρά μέτρα και είναι σίγουρο πως το 2010 θα είναι πολύ άσχημη χρονιά για τη χώρα, ενώ η ανάκαμψη θα αρχίσει με βραδείς ρυθμούς αργότερα. Είναι επίσης αλήθεια ότι δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και καλό είναι οι υποψήφιοι κυβερνήτες, πέρα από γενικόλογες διακηρύξεις, να παρουσιάσουν συγκεκριμένες προτάσεις για την έξοδο από την κρίση, αλλά και για την προστασία των αδυνάτων στη διάρκεια της κρίσης.
Παράλληλα, είναι αντικειμενικά δεκτό ότι στη χώρα απαιτούνται μεταρρυθμίσεις που για να γίνουν θα απαιτηθούν συγκρούσεις με οργανωμένα συμφέροντα και κατεστημένες νοοτροπίες. Πρέπει να υπάρξει πραγματική αποκέντρωση, πρέπει να έχουμε ταχύτερη απονομή δικαιοσύνης, καλύτερο σύστημα υγείας, καλύτερη αντιμετώπιση του πολίτη. Κι επειδή δεν συνορεύουμε με τη Δανία… αλλά με την Τουρκία, που διακατέχεται από σύμπλεγμα οθωμανικού επεκτατισμού, χρειάζονται ισχυρές ένοπλες δυνάμεις αλλά και εθνικά ανεξάρτητη, αποτελεσματική εξωτερική πολιτική, που όχι μόνο θα διασφαλίζει την ακεραιότητα της χώρας αλλά και τη σταθερότητα και ανάπτυξη στην ευρύτερη περιοχή. Για όλα αυτά πρέπει να μετρήσουμε και να ζυγίσουμε τα προγράμματα και την αξιοπιστία όλων πριν από την επιλογή μας.
Από την άλλη πλευρά, οι πολιτικοί μας ηγέτες πρέπει να λάβουν υπ΄ όψιν τα μηνύματα που ο έλληνας πολίτης έστειλε στις ευρωεκλογές, αλλά στέλνει και τώρα με την περίσκεψη που δείχνει στην προεκλογική περίοδο. Ο μέσος πολίτης έχει κουρασθεί από τη διαφθορά και υποκρισία της πολιτικής μας ζωής και θέλει θεσμούς που θα κάνουν πιο συμμετοχική τη δημοκρατία μας. Θέλει πολιτικούς που δεν θα αρκούνται στην απλή διαχείριση, αλλά θα έχουν όραμα, τόλμη, αλλά και ήθος για να μπορούν να λειτουργούν ως «λυχνία επί όρους κειμένη». Με δύο λόγια, ο μέσος πολίτης ζητά από τους πολιτικούς του ηγέτες, όπως θα έλεγε ο ποιητής, «λίγο ακόμα να σηκωθούν, λίγο ψηλότερα…».
*Ο Δημήτρης Γαρούφας είναι δικηγόρος
– συγγραφέας, και διετέλεσε πρόεδρος του
Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης την
περίοδο 2005-2008.


Σχολιάστε εδώ