Τέρμα ο καναπές!
Κι έχει δίκιο.
Όπως και για τις ψωνάρες που έρχονται από το εξωτερικό και δεν έχουν καμία σχέση με την αρχαία τραγωδία. Να διώξουν, ζητάει, και τις ψωνάρες από τη Γαλλία, που έκαναν βλακείες. Απόδειξη ότι δεν έκαναν σωστές επιλογές τα γιουχαΐσματα στην Επίδαυρο, οι άδειες κερκίδες.
Έχει επίγνωση ότι έχει πέσει πολύ κάτω ο πήχυς. Οι εποχές πλέον δεν γεννούν, όσο και να… πηδάς δεν γκαστρώνονται, είναι η… σεξολογική εξήγησή του.
Σίγουρα διαβάζοντας τη συνέντευξη με τον Κώστα Βουτσά θα γελάσετε, σε κάποια στιγμή θα ξεκαρδιστείτε, με την ωμή γλώσσα που τα λέει, όπως γελάτε με τις ανεπανάληπτες ταινίες του, που μεγαλώσατε μαζί τους και σήμερα μ’ αυτές μεγαλώνουν τα παιδιά σας. Χαρίζει γέλιο πολύ, που μας λείπει σήμερα.
// Φέτος, συνεργάζεστε πρώτη φορά μαζί με την κ. Ντενίση σε μια γαλλική κωμωδία… Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας;
«Είμαι ενθουσιασμένος. Η Μιμή είναι μια αξιοπρεπέστατη κυρία, πανέξυπνη, που δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ. Η Μιμή αρέσει στο κοινό. Το κυνηγάει πολύ και αυτή βέβαια. Θα είμαστε μαζί στο “Άνθος του κάκτου”. Πρόκειται για μια γαλλική κωμωδία που έχει διασκευάσει η Μιμή, όπου θα υποδυθώ έναν επίμονο εραστή…».
// Πιστός στο θέατρο… Αλήθεια πόσα χρόνια;
«Είμαι 61 χρόνια στο θέατρο. Είναι η αναπνοή μου, η ανάσα μου. Είμαι καρφωμένος στο θέατρο σαν σκηνικό, αλλά ο κόσμος με κρατά εκεί. Μου λένε “κ. Βουτσά, μας κάνατε και γελάσαμε”. Δεν μου λένε σε ποια ταινία έπαιζα ή κάποια ατάκα. Θυμούνται όμως ότι τους έκανα να γελάσουν. Να θυμάσαι κάτι, γλυκιά μου, ο κόσμος μπορεί να μη θυμάται τι είπε ένας ηθοποιός ή τι έπαιξε, αλλά δεν θα ξεχάσει ποτέ πώς τον έκανε να αισθανθεί».
// Το θέατρο δουλεύει;
«Ναι. Κάποτε ήμαστε δέκα θίασοι και τώρα είναι πάνω από εβδομήντα. Ο κόσμος θέλει να γελάσει και να καθαρθεί. Είναι πολλά τα προβλήματά του. Σκέψου ότι το καλοκαίρι κάθε μέρα πηγαίνουν στο θέατρο 25.000 άνθρωποι. Μια πόλη κάθε μέρα έβλεπε θέατρο…».
// Το κοινό τον τελευταίο καιρό αν δεν του αρέσει αυτό που βλέπει το γιουχάρει κιόλας…
«Να το γράψεις όπως το πω… Η Νέα Δημοκρατία στον πολιτισμό τα έχει κάνει σκατά. Με τους υπουργούς που έβαλε και τους ιθύνοντες που τοποθέτησε στα κρατικά θέατρα και στο φεστιβάλ. Επί Μελίνας το θέατρο άνοιξε. Παίχτηκαν μεγάλες παραστάσεις. Τώρα έρχονται κάτι ψωνάρες από το εξωτερικό, είτε Βούλγαροι είτε Σκοπιανοί είτε Γεωργιανοί, οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με την αρχαία τραγωδία και αρχίζουν τα πειράματα. Και στον τελευταίο Έλληνα να του πεις πώς παίζεται μια αρχαία τραγωδία θα το ξέρει. Γιατί το μαθαίνει από το Δημοτικό και το Γυμνάσιο. Μ’ αυτά μεγαλώσαμε… Με Αριστοφάνη, Αισχύλο, Ευριπίδη. Με αττική κωμωδία και τραγωδία. Τον πολιτισμό τον κουβαλάμε. Το ότι η χώρα μας έχει 100 θέατρα αυτό και μόνο είναι πολιτισμός».
// Και πώς θα βγάλουμε αυτό το πλεονέκτημα προς τα έξω;
«Μόνο αν αλλάξει η διεύθυνση του υπουργείου Πολιτισμού και μπουν καλλιτέχνες που ξέρουν την Ελλάδα, θα δούμε φως. Οι ψωνάρες από τη Γαλλία -δεν θα σας πω ονόματα, αλλά ο νοών νοείτω- δεν γνωρίζουν. Δεν θα σου πω να τους απολύσουν, θα σου πω κάτι άλλο πιο βαρύ… να τους διώξουν. Έκαναν βλακείες. Η αποτυχία του Εθνικού Θεάτρου είναι αυταπόδεικτη. Όταν το κοινό γιουχάρει στην Επίδαυρο, φεύγει και αδειάζουν οι κερκίδες, θα πούμε ότι το Εθνικό κάνει σωστές επιλογές; Ο Αλέκος Σακελλάριος έλεγε μια πολύ έξυπνη φράση. “Αυτός είναι μακάκας… Nestle”. Ξέρεις το συμπυκνωμένο ζαχαρούχο γάλα, έτσι δεν είναι; Ε λοιπόν, ο Σακελλάριος έλεγε “Με μια σταγόνα του βγάζει 50 μακάκες”. Έτσι είναι τα πράγματα πλέον και στον πολιτισμό…».
// Τον μισούν τον πολιτισμό οι πολιτικοί μας;
«Δεν το ξέρουν! Η κυβέρνηση αυτή στον πολιτισμό έκανε πολλές, μα πολλές μακακίες… Δεν την ενδιαφέρει. Μπήκαν αδαείς στον πολιτισμό και τα έκαναν θάλασσα…».
// Η Νέα Δημοκρατία τα έκανε θάλασσα μόνο στον πολιτισμό;
«Έκανε πολλά σκάνδαλα. Τα δυο μεγάλα κόμματα ωστόσο, ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, τα κουκουλώνουν. Αν με δεις εμένα και κλέβω μια μηχανή και δεν το πεις, δεν είσαι και εσύ συνένοχη; Λοιπόν, αυτά τα δυο κόμματα εδώ και χρόνια ξέρουν τι κάνουν. Αλλάζει ο Μανωλιός και βάζει τα ρούχα του αλλιώς. Μου λες πώς γίνεται η Βουλή να αθωώνει τον Παυλίδη που τους κουνούσε απειλητικά και κυκλικά το χέρι και μετά ο Καραμανλής να μην τον έχει στη λίστα; Γιατί δεν τον έβαλε στο ψηφοδέλτιο αφού τον αθώωσαν; Άρα κάτι έκανε. Το αυταπόδεικτο να κοιτάς».
// Τι θα ψηφίσετε;
«ΚΚΕ. Εγώ είμαι παιδί της κατοχής. Έχω ζήσει εμφύλιο. Αλλά δεν είναι βίωμα η ψήφος μου. Ψηφίζω ΚΚΕ όχι γιατί πιστεύω ότι θα κυβερνήσει, αλλά για να κάνει ανυπόφορη τη νίκη του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας. Να κάνει απεργίες, να ξεσηκώσει τους εργάτες, τους νέους…».
// Και ο λαός δεν έχει ευθύνη για αυτό το πινγκ-πονγκ στη διακυβέρνηση του κράτους; Αυτός τους ψηφίζει…
«Είμαστε ο μόνος λαός στον κόσμο που οι λίγοι κλέβουν τους πολλούς, οι πολλοί τους λίγους και οι λίγοι διαμαρτύρονται στο τέλος ότι δεν έκλεψαν πολλά. Ο λαός μας συνεχίζει να τρώει με τα ίδια σκουριασμένα μαχαίρια και παρά να δώσει μια και να τα πετάξει αλλάζει μόνο τη λαβή. Μα, όσες λαβές και να αλλάξουμε, το μαχαίρι πια δεν κόβει. Τους γνωρίσαμε και τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, αλλά εκεί… αλλάζουμε μόνο τις λαβές».
// Εδώ συνεχίζουμε να ψηφίζουμε τα ίδια πρόσωπα και δεν δίνουμε την ευκαιρία στους νεότερους…
«Έτσι είναι. Ψηφίζουν τους πολιτικούς που τους λένε “θα κάνουμε αυτά” και όταν έρθουν ξανά οι εκλογές τους λένε από τα μπαλκόνια γιατί δεν τα έκαναν. Και εκεί τους ξαναψηφίζουν.
Αφού δεν τα έκαναν, βάλε την ψήφο σου σε κάποιον άλλον. Αλλά ο κοσμάκης υποφέρει και πιστεύει ακόμη και στα ψέματα… Με ρώτησες πιο πριν γιατί δεν τους αλλάζουν; Γιατί έχουν μάθει στο ρουσφέτι. Η ανεργία είναι ο λόγος. Θα ξαναψηφίσουν τον βουλευτή που θα βρει δουλειά στο παιδί τους. Και τα δυο μεγάλα κόμματα -μιλάμε για οικογενειοκρατίες Παπανδρέου – Καραμανλής, με μπαλαντέρ τον Μητσοτάκη- έχουν επενδύσει στην εύρεση εργασίας… Οι Έλληνες ψηφίζουμε με βάση το προσωπικό όφελος».
// Τουλάχιστον, αν βλέπαμε τα δυο μεγάλα κόμματα να συνεργάζονται, δεν θα ήταν μια αλλαγή;
«Ποιοι να συνεργαστούν; Αυτοί είναι μονοφαγάδες. Αλλά το ψάρι βρομάει από το κεφάλι. Παλιότερα οι ηγέτες της χώρας μας έφευγαν από την πολιτική και πέθαιναν στην ψάθα. Ο Τρικούπης και ο Βενιζέλος είχαν μόνο όραμα. Δεν σκέφτηκαν να φύγουν με επαύλεις, πλοία και καταθέσεις στην τράπεζα. Εδώ φεύγουν οι πολιτικοί από την πολιτική με πισίνες και σκάφοι… Φεύγουν οι μεν γιατί έκαναν αυτά τα σκάνδαλα, έρχονται οι δε και θα κάνουν τα άλλα. Εδώ θα είμαστε, πρώτα ο Θεός, και όταν θα έρθεις για να κάνουμε μια συνέντευξη εν όψει εκλογών θα λέμε πάλι τα ίδια. Έλα, μωρέ, ο κλέψας του κλέψαντος! Φτηνός πολιτικός δεν βγαίνει σήμερα… Και αν βγει το ΠΑΣΟΚ με τη Νέα Δημοκρατία και Καρατζαφέρη πώς θα κυβερνήσει ο Παπανδρέου; Πάλι “Καραμανλή… Nestle” θα έχουμε…».
// Και η Αριστερά τι κάνει; Γιατί δεν κερδίζει ψήφους;
«Τις συνιστώσες δεν τις κατάλαβα ποτέ. ΣΥΡΙΖΑ, Συνασπισμός τι είναι αυτά; Τέλος πάντων… Γιατί ο Αλαβάνος έφυγε; Λέτε να τον δούμε στο ΠΑΣΟΚ; Έχω κάτι υποψίες… Μήπως… που λέει και ο Τράγκας…».
// Μαύρα μας τα λέτε…
«Μέλλον δεν υπάρχει. Για τους νέους φως δεν υπάρχει. Υπάρχει φως στη δουλειά σου; Ξέρω συναδέλφους σου δύο χρόνια άμισθους. Ούτε τα οδοιπορικά τους. Πόσο θα τον συντηρεί ο γονέας του για να κάνει το παιδί αυτό που σπούδασε και αυτό που του αρέσει; Δεν θα κάνετε τίποτα για αυτό; Δεν κάνετε τίποτα οι απολυμένοι δημοσιογράφοι;».
// Τι μπορούμε δηλαδή να κάνουμε;
«Επανάσταση θέλει το πράγμα! Αντίδραση! Αντίσταση! Τέρμα οι καναπεδάκηδες…».
// Έχουν πέσει και πολύ οι κυκλοφορίες των εφημερίδων. Ελάχιστες ποια είναι οι εφημερίδες που δεν δίνουν δώρα…
«Πώς δεν μας έχουν δώσει οι εφημερίδες γάλα σε σκόνη, πορτοκαλάδα σε σκόνη, σάλτσα ντομάτας σε σκόνη, γιαούρτι σε σκόνη; Θα πουλήσω την πατέντα… (γέλια). Αυτή είναι δωροδοκία…».
// Με τον κινηματογράφο τι πρέπει να γίνει;
«Έχουν δίκιο οι κινηματογραφιστές μας. Και αυτοί επανάσταση να κάνουν. Τους κοροϊδεύουν. Τόσα χρόνια δεν υπάρχει νομοσχέδιο για τον κινηματογράφο. Όλοι να κάνουν επανάσταση!».
// Δηλαδή ποιοι;
«Πρώτα απ’ όλα οι αστυνομικοί. Παίρνουν χίλια ευρώ και τους πεθαίνουν και στο ξύλο. Βγάζουν τη στολή τους και κρύβονται. Απαξίωσαν την αστυνομία μας και το πληρώσαμε αυτό πολύ ακριβά. Άχρηστοι θα υπάρχουν σ’ όλα τα επαγγέλματα και στην ελληνική αστυνομία. Ας δικαστούν. Αν είχαμε σωστό κράτος, θα είχαμε προλάβει και τους άχρηστους. Επειδή το όπλο στο χέρι σου δημιουργεί και τάσεις εξουσίας, αν πέρναγες σε τακτά διαστήματα τα κατάλληλα ψυχολογικά τεστ ως αστυνομικός, θα ήξερες πότε θα έπρεπε να δράσεις και πότε όχι».
// Επειδή ξεφύγαμε από τα κινηματογραφικά… Μόνο το κράτος φταίει; Υπάρχει ένας Σακελλάριος σήμερα;
«Σακελλάριος δεν υπάρχει, αλλά υπάρχουν άλλοι. Αίθουσες δεν υπάρχουν. Αφού παντού έχει επιβληθεί ο αμερικανικός κινηματογράφος, τι να κάνει ο ελληνικός κινηματογράφος;».
// Γιατί βλέπουμε ξανά και ξανά τις δικές σας ταινίες;
«Γιατί βλέπετε μια Αθήνα με αλάνες. Τώρα είναι “άδεια” η εποχή, τι να γράψουν οι σεναριογράφοι; Και πάλι μέσα σ’ αυτήν την εποχή είδαμε την “Πολίτικη κουζίνα”, τις “Νύφες”. Και οι ελληνικές ταινίες πάνε πολύ καλύτερα από τις αμερικανικές σε εισιτήρια. Βαρέθηκε το κοινό να βλέπει τους υπερήρωες που γκρεμίζουν πολυκατοικίες… Κοίταξε να δεις, όμως, οι εποχές είναι γένους θηλυκού. Ή γεννάνε ή μένουν στείρες. Εμείς ζήσαμε σε εποχή γόνιμη. Συνθέτες, στιχουργοί, σκηνοθέτες, ηθοποιοί, ζωγράφοι, συγγραφείς. Η εποχή γκαστρωνόταν. Τώρα, όσο και να πηδάς την εποχή δεν γκαστρώνεται. Και πάλι αυτοί που επιτυχαίνουν είναι πολύ δυνατοί. Ηθοποιούς βγάζουμε. Σε συνθέτες και τραγουδιστές πάσχουμε. Αν είχαμε άλλους δύο Κραουνάκηδες, θα είχε αλλάξει η ζωή μας. Ο Σταμάτης είναι πάρα πολύ δυνατός και προχωρημένος».
// Βουτσάς ξαναγίνεται;
«Όχι, αλλά σάς είπα. Ηθοποιοί υπάρχουν. Ο Λαζόπουλος, ο Μπέζος, ο Φιλιππίδης, ο Χαϊκαλης, ο Χαραλαμπόπουλος, η Ρώπα, η Ράντου… Για να γίνεις κάτι χρειάζεται διάρκεια. Εμείς είχαμε τότε ένα προσόν. Ο Φίνος και ο Καραγιάννης επένδυαν πάνω μας. Μας έπαιρναν και μας έκαναν σταρ. Τώρα η τηλεόραση τι κάνει; Δεν θέλεις, Μπέζο, αυτά τα λεφτά; Δεν πειράζει θα πάρω τον Φιλιππίδη. Δεν υπάρχει φόβος. Μπορούν και διώχνουν πρωταγωνιστές με το άλλοθι της οικονομικής κρίσης. Εμάς ο Φίνος μας έκανε φίρμες σιγά σιγά μέσα από τις ταινίες. Δεν είχαμε τότε την τηλεόραση και πώς να μας διώξει; Ήθελε χρόνια να κάνει έναν Βουτσά. Θυμάμαι μια συνάντηση με τον Φίνο. Μίλαγα μαζί του και παίρνει τηλέφωνο ο Χατζηχρήστος. Λέει στη γραμματέα του “πες του ότι δεν είμαι εδώ”. Ο Χατζηχρήστος είχε αρχίσει να πέφτει. Σκέφτηκα από μέσα μου “αυτό δεν θα μου το πεις, Φίνο”. Όταν ο Καραγιάννης μου είπε “έλα με τα διπλά”, είπα στον Φίνο “θα φύγω, εκτός αν θέλεις να κάνω δυο ταινίες σε σένα και δυο στον Καραγιάννη” και ο Φίνος υπέκυψε».
// Η τηλεόραση έχει άλλους κανόνες. Βλέπετε τηλεόραση;
«Τι να δω; Όλοι μαγειρεύουν και μου κάνει κακό. Πρέπει να χάσω κιλά. Τι είναι αυτό με τις χύτρες; Δεν φτάσαμε στον πάτο, στον απόπατο φτάσαμε».
// Στον ίδιο απόπατο και τα δελτία;
«Με προσβάλλουν οι πολιτικοί στα “παράθυρα”. Οι δημοσιογράφοι στα “παράθυρα” μ’ αρέσουν. Μ’ αρέσει όπως τα λέει ο Τράγκας. Πεθαίνω. Όταν ξεκινούν οι πολιτικοί την κλείνω. Δεν καταλαβαίνω τι λένε. Φωνάζουν και αναγκάζεται ο δημοσιογράφος να τους παρακαλάει να σταματήσουν. Μας έχουν χεσμένους. Βάζουν το μαγνητοφωνάκι και αρχίζουν το ποίημα. Νιώθω ότι με φτύνουν. Κανένας σεβασμός. Ο τηλεθεατής όμως έχει ένα μεγάλο όπλο: το τηλεκοντρόλ. Κρακ και τελείωσαν».
// Και πώς να διασκεδάσουν; Η τηλεόραση είναι δωρεάν ψυχαγωγία…
«Να βγουν έξω στον ήλιο. Ξέρεις το ανέκδοτο; Ο Θεός μοίραζε χώρες και ξέχασε την Ελλάδα. Του λένε οι Έλληνες “και εμάς πού θα μας βάλεις;”. “Στο καλοκαιρινό μου οικόπεδο”! Αυτό μας έδωσε και δεν το αγαπάμε. Στην Ελλάδα οι πολιτικοί εμπορεύονται την ψήφο σ’ όσους θέλουν να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι -ψηφοθηρία- και οι παπάδες την πίστη…».
// Οι μετανάστες όμως τη βλέπουν σαν γη της επαγγελίας. Με τους μετανάστες τι θα κάνουμε;
«Εμείς είμαστε λαός μεταναστών. Βαποριές, βαποριές έφευγαν για την Αυστραλία, την Αμερική, τον Καναδά. Όπου πήγε ο Έλληνας μεγαλούργησε. Αρκεί να μη συνεργαστεί μαζί μ’ άλλον Έλληνα. Το ανέκδοτο με τον Εβραίο το ξέρεις; Ανοίγουν απέναντί του δύο εστιατόρια που τα έχουν Έλληνες. “Δεν ανησυχώ”, λέει στη γυναίκα του, “θα τσακωθούν. Αν ήταν ένας Έλληνας μόνος θα το έκλεινα και θα φεύγαμε”. Αυτό είναι το μείον της φυλής, όσον αφορά τους μετανάστες μας. Δεν πρέπει να τα βάζουμε με τους μετανάστες. Αν τους αφομοιώσουμε θα γίνουν Έλληνες σ’ άλλο χρώμα. Ξέρετε ότι αυτοί έρχονται από χώρες που ζουν στην απόλυτη φτώχεια; Που κοιμούνται στις λάσπες, που για να πιουν νερό περπατάνε δέκα χιλιόμετρα, που δεν έχουν φάρμακα… Όταν ακούω κάποιους να μου λένε “έπεσα σε κατάθλιψη”, νευριάζω. Η κατάθλιψη είναι η πολυτέλεια των πλουσίων. Για να σε δω, θα έπεφτες σε κατάθλιψη αν έπρεπε να επιβιώσεις;».
// Τα έχετε σκεφτεί όλα πολύ καλά… Τι σας φοβίζει;
«Τα παιχνίδια της Αμερικής σε σχέση με την Τουρκία. Μια τσίχλα να αγοράσουν οι Τούρκοι μιλάμε για 80.000.000 τσίχλες. Πολύ μεγάλη η αγορά. Τους συμφέρει αυτή η πιάτσα για να πουλάνε. Γι’ αυτό τους κάνουν τα χατίρια… Τι θα κάνει ο Γιωργάκης, άρα; Τα χατίρια των Αμερικανών;».
// Η μόνη λύση;
«Να βγούμε στους δρόμους και να φωνάξουμε! Δεν υπάρχει τίποτα άλλο».