Και σύγκρουση «Βήματος» – «Καθημερινής» για Καραμανλή – Παπανδρέου

«Πριν από πεντέμισι χρόνια, την επομένη της περίφημης ομιλίας περί “σεμνότητας και ταπεινότητας” του Καραμανλή, η “Καθημερινή” χαιρέτιζε συγκινημένη τη νέα εποχή μιας “ενάρετης διακυβέρνησης”» έγραφε ο Γ. Πρετεντέρης, προσθέτοντας πως «η κεντρική ιδέα ήταν ότι ο Καραμανλής θα κυβερνούσε τον τόπο περίπου όπως ο Βασίλης Αυλωνίτης, όταν ήταν πρόεδρος του κόμματος “Πνεύμα και Ηθική”».
Ισχυρίστηκε πως «πίσω από αυτά κρύβεται μια παλαιά ακροδεξιά αντίληψη» «ότι η πολιτική είναι υπόθεση “καλών” εναντίον “κακών”, “ενάρετων” εναντίον “αμαρτωλών” και “ηθικών” εναντίον “ανήθικων”».
Συνεχίζοντας τον ισχυρισμό του, ανέφερε πως «ακόμη και η περίφημη “μάχη κατά της διαπλοκής”», που είχε εξελιχθεί τότε περίπου σε εθνική σταυροφορία, απεδείχθη ότι δεν ήταν παρά μια μάχη πλουσίων που ήθελαν να φάνε τη θέση άλλων πλουσίων.
Η «Καθημερινή» απάντησε την επόμενη ημέρα, γράφοντας πως «ο Κώστας Καραμανλής εξελέγη παντοδύναμος πρωθυπουργός έχοντας απέναντί του όλα τα διαπλεκόμενα συμφέροντα της χώρας».
Ισχυρίστηκε στη συνέχεια πως «η δημοφιλία της κυβέρνησής του άρχισε να μειώνεται, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, από την ώρα που κορυφαίοι υπουργοί του “αγκαλιάσθηκαν” σφιχτά και προστατευτικά από τη δημοσιογραφία του επιχειρηματικού συμφέροντος».
Στον αντίποδα, κατά την εφημερίδα, «ο Γιώργος Παπανδρέου έχασε πανηγυρικά όταν στηρίχθηκε από το ίδιο σύστημα το 2004, αλλά κέρδισε και επιβίωσε στη μείζονα εσωκομματικά μάχη όταν το ίδιο σύστημα θέλησε να τον ξεγράψει».
Η «Καθημερινή» κατέληγε γράφοντας πως τα δύο αυτά παραδείγματα, και πολλά άλλα ήσσονος σημασίας, θα μπορούσαν να έχουν «μέγιστη εκπαιδευτική σημασία για τους εκούσιους ή και ακούσιους “πελάτες”».