Βυζάντιον

Ήμουν μικρό παιδί όταν ήρθε για πρώτη φορά το ΠΑΣΟΚ. Έκτοτε, όποτε επαναλαμβάνεται το γεγονός, εκδηλώνω αυτό το περίεργο σύνδρομο αναδρομής στο παρελθόν. Μπορεί να συμβαίνει και σε σας. Το ΠΑΣΟΚ είναι σαν τα Χριστούγεννα, σαν τον καινούργιο χρόνο. Είτε σου αρέσει είτε όχι, ξέρεις ότι θα έρθει. Στέκομαι στην άκρη του δρόμου με το δεξί χέρι σε ορθή γωνία. Περιμένω ένα ρεύμα αέρα να δώσει πνοή στη μικρή μου σημαία. Κλείνω τα μάτια και ακούω την παρέλαση της χαράς. Σε λίγες ώρες έρχεται ο σοσιαλισμός! Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται, ακόμα και αν το γκολ της νίκης ήταν offside.

Σκέφτομαι πως η σχέση του Έλληνα με το ΠΑΣΟΚ είναι παθολογική. Μη σου πω και διαστροφική. Διόλου περίεργο. Φαντάσου μόνο πως η γενιά που παίρνει σε λίγο τις τύχες της χώρας στα χέρια της, έκανε για πρώτη φορά σεξ επί ΠΑΣΟΚ. Κάποιος μου έλεγε ότι το ΠΑΣΟΚ διατηρεί πάντα μια ηγεμονία στην εγχώρια πολιτική ζωή, επειδή, λέει, τα πολιτικά αντανακλαστικά του Έλληνα είναι κατά βάση προοδευτικά. Μπούρδες. Οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ που δηλώνουν προοδευτικοί μου θυμίζουν όλους εμάς που δηλώνουμε gay friendly, αλλά τρέμουμε στην ιδέα να βγει ο γιος μας αδερφή. Το ΠΑΣΟΚ επιστρέφει επειδή κατά βάση ο Έλληνας είναι πιο συντηρητικός και από τον αείμνηστο Ευάγγελο Αβέρωφ. Δεν του αρέσουν οι περιπέτειες, του αρέσει να κυνηγάει το καρότο επειδή φτιάχνεται από τον ήχο του μαστιγίου. Το ΠΑΣΟΚ επιστρέφει ως η μεγαλύτερη επιτυχία του Κώστα Καραμανλή. Η συμπεριφορά του ψηφοφόρου δεν περιέχει ελπίδα. Καταδεικνύει το ακριβώς αντίθετο, το μέγεθος της απελπισίας του.
•••
Για να είμαι ειλικρινής έχω τοποθετήσει πολλές από τις μάρκες μου στον Γιώργο. Θέλω να τον πιστεύω. Έχω πείσει τον εαυτό μου πως μου αρέσει αυτό το «κάτι σαν Ομπάμα» που έχει. Και καθώς είμαι λάτρης των αμερικανικών πολιτικών ηθών, γουστάρω τρελά που στο Μαξίμου θα υπάρχει άνθρωπος ο οποίος θα χτυπάει το χέρι στο ξύλινο γραφείο και θα λέει «get out you motherfucker» – το προτιμώ με την προφορά Μπρονξ, κάτι σε «μάδαφάκα». Έχω επενδύσει ελπίδες με τον τρόπο που ο αγνός φίλαθλος πιστεύει ότι ο άνθρωπος που κατεβαίνει τις σκάλες του αεροπλάνου είναι, πράγματι, ο παικταράς που υποσχέθηκε ο πρόεδρος. Τώρα αυτά που λέγονται για τις ικανότητες του Γιώργου ουδόλως με αφορούν. Στην κατάσταση που βρίσκεται πλέον η χώρα δεν νομίζω ότι χρειάζονται ιδιαίτερες ικανότητες για να την κυβερνήσεις. Αρκούν οι καλές προθέσεις. Βέβαια θα συμφωνήσω μαζί σας πως δεν πρόκειται να αποφύγουμε εκείνες τις μικρές λεπτομέρειες, τις συμπεριφορές και τις στάσεις που θα σε πείσουν ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είχε φύγει, πήγε απλώς για έναν καφέ και επέστρεψε. Υπάρχουν τύποι που θα εμφανιστούν σε δημόσιες υπηρεσίες, θα κοιτάξουν γύρω τους και θα αρχίσουν τις παρατηρήσεις για τα κάδρα που άλλαξαν και τα ανθοδοχεία που λείπουν. Φταίει ο Γιώργος; Φταίει το ΠΑΣΟΚ; Εσύ φταις. Δείξε μου έναν που ήταν σε πολιτική συγκέντρωση του ΠΑΣΟΚ και δεν περίμενε να αποκομίσει απολύτως τίποτα ως προσωπικό συμφέρον. Θα μου πεις: αν ισχύει αυτό, τότε ποιοι είναι εκείνοι που πηγαίνουν στις συγκεντρώσεις του Καραμανλή; Τι να πω, ειλικρινά δεν ξέρω. Πιθανότατα αυτοί που θέλουν να τον δουν για τελευταία φορά σε προεκλογική εξέδρα. Αφού τις τελευταίες ομιλίες μπορεί να τις δώσει η «Απογευματινή» σε DVD. Μπα… Μη σου πω το «Tivo»…
•••
Ο Καραμανλής, λοιπόν, είναι ένας από τους λίγους ηγέτες που δεν πρέπει να τον απασχολεί πώς θα τον θυμούνται οι άνθρωποι, αλλά πώς θα καταφέρει να ξεχαστεί. Ίσως αυτή να είναι και η φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων. Ο απόγονος του ιδρυτή τής Νέας Δημοκρατίας να είναι και ο άνθρωπος που θα τη διαλύσει, θα τη σύρει στη λάσπη των χαμηλότερων ποσοστών της ιστορίας της. Όμως, τώρα που φεύγει, θα ήθελα να θυμίσω ότι του χρωστάνε, δεν τους χρωστάει. Ταγμένος από μικρός σε έναν δρόμο που δεν ήθελε να ακολουθήσει, ζώστηκε τις αλυσίδες και πήρε τον σταυρό στην πλάτη. Κατά βάθος όλοι γνωρίζουμε ότι δεν ήθελε να γίνει πρωθυπουργός. Ήταν απλώς συνεπής σε αυτό στο οποίο ετάχθη. Και εν τέλει έτσι έσωσε και το συκώτι του, στο τέλος θα το έκαιγε στα ποτάδικα της Αθήνας, μην έχοντας κάτι καλύτερο να κάνει. Μου λένε ότι ακόμα και σήμερα αντιμετωπίζει με μια κάποια απαξίωση τον Παπανδρέου και τις ικανότητές του. Και εγώ αυτό θα έκανα, ποτέ κανένας δεν εγκρίνει τον καινούργιο γκόμενο της πρώην του. Μου λένε επίσης πως σήμερα θα υπάρξουν πολλά μικρά «Ζάππεια», μικρές σπιθίτσες που θα προσπαθήσουν να συνθέσουν μία φωτιά. Όμως θα φωτίσουν την ελπίδα. Πάνε οι Καραμανλήδες, τελειώσαμε! Φανταστείτε, βέβαια, να έλεγαν Καραμανλή και τον Λιάπη – θα είχαμε ακόμα δρόμο. Όμως τώρα ξεμπερδεύουμε. Μας έμεινε ένας Παπανδρέου που, λογικά, θα μας πάει ως το 2015. Και για το τέλος μία Ντόρα μέχρι το 2020. Έτσι, αισίως, έπειτα από 70 χρόνια, η Ελλάδα θα έχει τελειώσει με τις τρεις μεγάλες πολιτικές οικογένειες. Έτσι και δεις στα πράγματα τον Κυριάκο, η Ελλάδα θα έχει τελειώσει και γενικώς.
•••
Τι μου έμεινε από αυτήν την προεκλογική περίοδο; Όχι πολλά. Υιοθέτησα στάση εκούσιου αυτισμού. Την ώρα που οι αρχηγοί άνοιγαν το στόμα τους, εγώ κλεινόμουν στο καβούκι μου, σαν χελώνα που απειλείται. Θα έλεγα πως ήταν μια προσχηματική προεκλογική περίοδος, έτσι για το γράμμα της συνταγματικής επιταγής, που οδήγησε σε ένα αποτέλεσμα γνωστό εκ των προτέρων. Και ήταν κατά βάση σιωπηρή. Λογικό δεν είναι; Είμαστε μικρή χώρα, γνωριζόμαστε μεταξύ μας, τα έχουμε πει πολλές φορές. Τι στο διάολο καινούργιο να προκύψει; Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, λέμε ψέματα ο ένας στον άλλον, παίζουμε ένα είδος πολιτικού θεάτρου. Πώς στο διάολο γίνεται να αλλάξουν τα πράγματα από τη μια στιγμή στην άλλη; Γιατί το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου να είναι διαφορετικό από το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη; Με ό,τι αξεσουάρ και αν ντύσεις τη γυναίκα σου, έτσι και έχουν περάσει είκοσι χρόνια γάμου, πρέπει να σβήσεις το φως και να φαντασιωθείς κάτι άλλο για να περάσεις καλά.
•••
Να σας πω και κάτι πιο ουσιαστικό. Η νέα κυβέρνηση έχει επενδύσει τη βιωσιμότητά της στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κοινώς στον Αλμούνια. Τι εννοώ; Η ανάληψη της εξουσίας θα γίνει με αναφορές σε καμένη γη, σε άδεια ταμεία, σε κατάσταση που ήταν χειρότερη από τις προβλέψεις κ.λπ. Τα γνωστά, δηλαδή, που αναφέρουν όλες οι κυβερνήσεις. Δεν θα αδικούν την αλήθεια. Ασφαλώς αυτά τα ήξεραν εκ των προτέρων, αλλά δεν είχαν κανένα λόγο να το αναφέρουν. Άλλωστε θεωρούν ότι η κοινή γνώμη γνωρίζει τα προβλήματα, πιστεύουν ότι η ψήφος προς το ΠΑΣΟΚ δεν έχει να κάνει με την οικονομία, αλλά με τη διαμαρτυρία, τη δυσφορία, το άγος που έφερε η διαχείριση Καραμανλή. Τέλος πάντων, να μην πολυλογώ, έχει γίνει μια ανεπίσημη επαφή με τις Βρυξέλλες προκειμένου να αποσπαστεί η πολιτική αρωγή της Επιτροπής στις παρεμβάσεις πάνω στο ταλαιπωρημένο σώμα της οικονομίας. Πιο απλά, μην εκπλαγείτε αν ακούσετε για σχόλια της Επιτροπής σύμφωνα με τα οποία η απερχόμενη κυβέρνηση φέρει ευθύνες, η εικόνα είναι χειρότερη από αυτήν που παρουσίαζε ο Παπαθανασίου κ.λ.π. Αυτό να το σημειώσετε.
•••
Και κάτι ακόμα: καθώς γνωρίζω ότι πολλά λιγούρια ετοιμάζουν πάρτι με εισβολή σε θέσεις φιλέτα, ας σημειώσουν ότι ίσως βρεθούν μπροστά σε έκπληξη. Μου λένε ότι υπάρχει η σκέψη για κάποιες συμβολικές κινήσεις. Ένα παράδειγμα; Ας πάρουμε την ΕΡΤ. Πρόεδρος δεν τοποθετείται κομματικός δημοσιογράφος, αλλά μάνατζερ. Και τι κάνει ο μάνατζερ; Αποφασίζει να κλείσει το μαγαζί και να το ανοίξει ξανά, να αξιοποιήσει την ακίνητη περιουσία κ.λπ. Θα μου πείτε ότι δεν γίνονται αυτά τα πράγματα; Γιατί δεν γίνονται; Βάζεις έναν Έλληνα του εξωτερικού στην ηλεκτρική καρέκλα. Έτσι μπράβο. Αρχίστε να ψάχνεστε…
•••
Γαμώτο! Μου βγήκε ΠΑΣΟΚ η στήλη σήμερα, έτσι δεν είναι; Τι να πω… Τα παιδικά τραύματα που σου βγαίνουν πάντα στην κατάλληλη στιγμή… Κουράγιο, σύντομα βγαίνει και το εμβόλιο για το νέο ΠΑΣΟΚ.