Τα απόνερα της τηλεμαχίας
Η τηλεμαχία ήταν εξαιρετικά βαρετή, αλλά εξόχως χρήσιμη για τους πολίτες, αφού παρουσίασε με ενάργεια τις παθογένειες του πολιτικού συστήματος και την ένδεια σοβαρών προτάσεων για την υπέρβαση της κρίσης. Στην πραγματικότητα δεν έγινε διάλογος αλλά ανταλλάχθηκαν μονόλογοι, ευχολόγια και αφορισμοί.
Εκτός ουσίας, οι προεκλογικές συζητήσεις έχουν καταντήσει ριάλιτι μειωμένων προσδοκιών. Ο πρωθυπουργός συμπεριφέρθηκε ως οιονεί τρίτος και όχι ως πολιτικά υπεύθυνος για τα σημερινά δρώμενα στη χώρα. Ο κ. Παπανδρέου πλειοδότησε σε γενικόλογες υποσχέσεις που όλοι -τουλάχιστον οι εχέφρονες- γνωρίζουμε ότι δεν μπορεί να τις πραγματοποιήσει. Πήρε αποστάσεις από το σημιτικό ΠΑΣΟΚ, ξεχνώντας ότι και ο ίδιος αποτελεί μέρος του.
Η κ. Παπαρήγα ήταν ειλικρινής και σταθερή στα πιστεύω της, είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κανείς κανείς μαζί της. Ο κ. Τσίπρας προσπάθησε να πείσει ότι δικαίως είναι αρχηγός του συνονθυλεύματος το οποίο εκπροσωπεί και παρουσίασε μια περισσότερο μετριοπαθή εικόνα. Ο κ. Καρατζαφέρης, αν και εμφανώς κουρασμένος από τον εαυτό του, έκανε αυτό που εδώ και χρόνια κάνει με επιτυχία: Μοίρασε αγοραίες ατάκες και φτηνά ευφυολογήματα. Επιπλέον πρότεινε και το αμίμητο: να βγούμε από την κρίση ξεπλένοντας βρώμικο χρήμα! Ο κ. Χρυσόγελος, παρά τη φιλότιμη προσπάθειά του, δεν κατάφερε να κρύψει ότι το κόμμα που εκπροσωπεί, πέρα από τις οικολογικές ευαισθησίες -οι οποίες εξάλλου δεν μπορεί να μονοπωλούνται από τον ίδιο και τους φίλους του- έχει πλήρη σύγχυση σχετικά με τα εθνικά ζητήματα. Όταν ρωτήθηκε για το Σκοπιανό, προτίμησε να υπεκφύγει αδέξια μιλώντας για… τον υδροφόρο ορίζοντα.
Γεγονός όμως είναι ότι οι πολιτικοί αρχηγοί κατέδειξαν και με το παραπάνω ότι δεν έχουν σχέδιο εξόδου από την κρίση και όραμα για την πατρίδα μας. Διαχειριστικές είναι οι προτεραιότητές τους -αν και δεν κατάφεραν να πείσουν ούτε για τη διαχειριστική τους επάρκεια.
Βεβαίως η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική. Είναι κρίση θεσμών. Και βαθύτερα κρίση αξιών. Και κρίση εκπροσώπησης ενός μεγάλου τμήματος του λαού μας που δεν εκπροσωπείται από τις μικρές ή μεγάλες ιδιοτέλειες που διακονεί το χρεοκοπημένο πολιτικό κατεστημένο.
Δικαίως λοιπόν οι πολίτες δυσφορούν και τους απαξιώνουν με τη συμπεριφορά τους. Στη Δημοκρατική Αναγέννηση αυτοί οι πολίτες μας ενδιαφέρουν και αυτοί μας παρηγορούν. Σε αυτούς λοιπόν απευθύνουμε κάλεσμα συστράτευσης για την εκπροσώπηση ενός σοβαρού πατριωτικού, κοινωνικού και δημοκρατικού κινήματος, που θα πολιτεύεται χωρίς εκπτώσεις και χωρίς εν κρυπτώ συναλλαγές, προασπιζόμενο το Δημόσιο και Εθνικό συμφέρον. Ο ενεργός πολίτης είναι για εμάς ο σημαντικός πολίτης. Όσο υπάρχουν Έλληνες που δεν εμπορεύονται την αξιοπρέπειά τους υπάρχει και ελπίδα.
Αυτήν την ελπίδα υπηρετούμε, δίνοντας μιαν ακόμη άνιση μάχη. Και είμαστε υπερήφανοι που τη δίνουμε μαζί με το πιο σκεπτόμενο και το πιο μαχητικό κομμάτι του λαού μας. Αυτό που έχει το σθένος να εξέλθει από τα κατεστημένα κομματικά «ποιμνιοστάσια».