Φτάνει πια!
Η Δημοκρατική Αναγέννηση θεωρεί τις δηλώσεις του πρωθυπουργού περί παγώματος μισθών και συντάξεων» όχι απλώς τραγικά κυνικές, όχι απλώς κοινωνικά άδικες, αλλά και, από καθαρά οικονομική πλευρά, αυτόχρημα καταστρεπτικές. Πώς θα πολεμηθεί η κρίση με όπλο τη λιτότητα, που θα οδηγήσει σε συρρίκνωση την ελληνική οικονομία και θα την πάει τουλάχιστον δέκα χρόνια πίσω; Και πώς θα υπάρχει έστω και αμυδρή ελπίδα για μείωση του δημόσιου ελλείμματος και του χρέους όταν η μιζέρια θα περιορίσει στο ελάχιστο τα δημόσια έσοδα; Ένας φρικτός παραλογισμός, με αντίβαρο ανθρωποθυσίες.
Το δημόσιο έλλειμμα είναι όντως υψηλό και διπλάσιο από αυτό που προβλέπουν οι σχετικές, μεσαιωνικής έμπνευσης, προδιαγραφές της ΕΕ. Και, βεβαίως, οφείλουμε να φροντίσουμε ώστε να μειωθεί. Αλλά, σίγουρα, όχι εν μέσω κρίσης. Όχι σε διάστημα δύο ετών. Και, πάνω απ’ όλα, όχι μέσω στραγγαλισμού της οικονομίας μας.
Σε μια οικονομία όπως η ελληνική, όπου αποδεδειγμένα έχει μεταφερθεί το διάστημα από το 1980 μέχρι σήμερα πάνω από το 10% του ΑΕΠ από τη μισθωτή εργασία προς το κεφάλαιο, το πρώτο και κατεπείγον μέτρο που οφείλει να ληφθεί, με κάθε τρόπο και με κάθε θυσία, είναι η σταδιακή επαναφορά αυτού του 10% του ΑΕΠ εκεί όπου ανήκει. Αυτή είναι η αχίλλειος πτέρνα της ελληνικής οικονομίας, στην οποία ωστόσο απαξιούν οποιαδήποτε αναφορά τα κόμματα εξουσίας, προφανώς διότι δεν είναι στις προθέσεις τους η αντιμετώπισή της. Η επάνοδος στην ομαλότητα, σε μια οικονομία που να στρέφεται προς την παραγωγή και όχι προς τις χρηματιστηριακές φούσκες, εντός και εκτός της επικράτειας, θα μπορέσει να επιτευχθεί μόνο με την προοδευτική φορολογία, με την επαναφορά των μισθών σε επίπεδα που να μην υπολείπονται της παραγωγικότητας των εργαζομένων και με σημαντική αύξηση των κοινωνικών παροχών. Αυτό το σύνθετο μέτρο θα ενθαρρύνει τη ζήτηση, την οικονομική δραστηριότητα, θα αυξήσει τα δημόσια έσοδα και θα αρχίσει να αποκαθιστά στοιχειώδη κοινωνική δικαιοσύνη.
Πού θα βρεθούν τα χρήματα; Η Δημοκρατική Αναγέννηση δεν πιστεύει ότι, όταν διακυβεύεται το μέλλον της ελληνικής οικονομίας και όταν τα μέτρα που επιβάλλονται από τις Βρυξέλλες ισοδυναμούν με καταδίκη σε ανέχεια και συντριβή ενός ολοένα και μεγαλύτερου τμήματος του ελληνικού λαού, έχει το δικαίωμα η κυβέρνηση να παραμένει απαθής και να εμφανίζεται ως απλό εκτελεστικό όργανο αποφάσεων που είναι αυτόχρημα καταστρεπτικές. Γιατί δεν υπάρχει θεωρία αλλά ούτε και πρακτική που να μπορεί με σοβαρότητα να υποστηρίξει ότι η πιο σφοδρή οικονομική κρίση των τελευταίων 80 ετών μπορεί να αντιμετωπίσει με πάγωμα των μισθών και χρόνια λιτότητα. Αντιθέτως, το μοναδικό μέτρο που υπόσχεται αντιμετωπιστεί της κρίσης είναι η σημαντική αύξηση των δαπανών για κατανάλωση, που αναμένεται ότι θα αναζωογονήσει και τις επενδύσεις. Δεν είναι δυνατόν, λοιπόν, εμείς να ακολουθούμε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση από αυτήν που αναγνωρίζεται ως ορθή επειδή έχουμε υψηλό έλλειμμα και χρέος.
Η Δημοκρατική Αναγέννηση αισθάνεται απέραντη ευθύνη απέναντι στον ελληνικό λαό. Και στο κλασικό ερώτημα: «Πού θα βρούμε τα χρήματα;» απαντά: «Οπωσδήποτε, όχι απομυζώντας τους ασθενέστερους. Εμείς προτείνουμε λύσεις μέσα από την ανάπτυξη και όχι μέσα από τον στραγγαλισμό της οικονομίας μας».
Αλλά βέβαια το παραπάνω ερώτημα στην πραγματικότητα εννοεί κάτι άλλο. Δηλαδή: «Και τι θα πούμε στο διευθυντήριο της ΕΕ, που μας θέλει δεμένους χειροπόδαρα και απόλυτα υπάκουους στις εντολές του;» Απαντούμε, λοιπόν:
«Εμείς θα ρίξουμε το κέντρο του βάρους στη μετατόπιση του προβλήματος και όχι στο πώς θα εκτελέσουμε καλύτερα διαταγές που καταρρακώνουν τον λαό μας. Εμείς θα αναφερθούμε ευθέως στην οικονομική κρίση, που κατά γενική πια ομολογία προκλήθηκε από παρόμοιες ακρότητες με αυτές που περιέχουν οι εντολές για πάγωμα των μισθών και των συντάξεων και θα υποστηρίξουμε με σθένος και επιχειρήματα, που φυσικά δεν λείπουν, ότι αρνούμαστε να θυσιάσουμε τον ελληνικό λαό στη συνέχιση παρόμοιων δογματικών και άκρως επικίνδυνων ιδεολογιών, όπως είναι ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός».
Να φοβηθούμε τι; Μήπως μας διώξουν από την ΕΕ; Μα… δεν προβλέπεται διάταξη αποπομπής μέλους. Με τον φόβο και την υποτονικότητα ουδέν κερδίσαμε. Αντιθέτως, με όλα αυτά έχουμε φθάσει τα τουρκικά αεροπλάνα να κάνουν περίπατο στις αυλές των κατοίκων των νησιών μας. Με όλα αυτά δεν σηκώνουμε κεφάλι στην οικονομία από τα σκάνδαλα, τις κάκιστες πολιτικές, την τεράστια απόσταση ρητορείας και εφαρμογής, την πλύση εγκεφάλου.
Η Δημοκρατική Αναγέννηση φωνάζει: ΦΘΑΝΕΙ ΠΙΑ. Η Ελλάδα έχει δεινοπαθήσει από τις νεοφιλελεύθερες συνταγές, που έφεραν για δεύτερη φορά τον όλεθρο και το χάος σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Στηρίξτε τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ για να αποκτήσει δυνατή φωνή και να απαιτήσει τα δικαιώματά μας, μέσα και έξω από την Ελλάδα.
Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη
Πρώην πρύτανης και καθηγήτρια
στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας,
επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας
της Δημοκρατικής Αναγέννησης