Ο Χατζηεμμανουήλ δεν αποδέχθηκε τελικά την τοποθέτησή του στο ΔΝΤ

Σε εποχές και μέρες γενικής απαξίωσης, με τον πρωταγωνιστικό ρόλο να τον έχουν η πολιτική και οι πολιτικοί, υπάρχουν και κάποιοι που αντιστέκονται.

Ο Χρήστος Χατζηεμμανουήλ (πρόεδρος του ΟΠΑΠ) μπήκε στο στόχαστρο του ΠΑΣΟΚ, όπου είδαν μικρόψυχα την επιλογή του για τη θέση του αναπληρωτή εκτελεστικού διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Και υποστήριξαν ότι τη θέση την παίρνει γιατί είναι κολλητός της κυβέρνησης. Άμεση ήταν η αντίδραση του κ. Χατζηεμμανουήλ στον «προσβλητικό χαρακτηρισμό» του εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπακωνσταντίνου.

Ο κ. Χατζηεμμανουήλ δήλωσε ότι δεν αποδέχεται τον ορισμό του στο ΔΝΤ, κάτι που δεν θυμόμαστε να έχει κάνει κανείς από το 1974 και εδώ.

Το πλήρες κείμενο της δήλωσής του έχει ως εξής:

«Ο κ. Παπακωνσταντίνου χρησιμοποίησε εχθές προσβλητικούς χαρακτηρισμούς για το πρόσωπό μου και την υπόδειξή μου στη θέση του αναπληρωτή εκτελεστικού διευθυντή του ΔΝΤ. Του απαντώ:

Πρώτον, μου προτάθηκε να εκπροσωπήσω τη χώρα στο ΔΝΤ σε χρόνο ανύποπτο, όταν δεν μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι η αποστολή αυτή θα ξεκινούσε στο μέσον προεκλογικής περιόδου.

Δεύτερον, ως προς το κατά πόσον είμαι “κολλητός”, όπως με αποκαλεί, θα του υπενθυμίσω ότι σταδιοδρόμησα με ίδιες δυνάμεις σε διεθνές περιβάλλον. Υπήρξα καθηγητής σε ένα από τα κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου, το London School of Economics – το οποίο μάλιστα και ο ίδιος επέλεξε για τη διδακτορική του διατριβή. Η δε ειδικότητά μου είναι απολύτως συναφής με τις δραστηριότητες του ΔΝΤ.

Τρίτον, ως προς το αν είμαι ικανός «να εκφράσω τα συμφέροντα της Ελλάδας στο εξωτερικό», δύο φορές κατά το παρελθόν (2003, 2004) το ίδιο το ΔΝΤ με ετίμησε, πρώτα επιλέγοντάς με ως ειδικό σύμβουλο-εμπειρογνώμονα για θέματα τραπεζικών κρίσεων, και κατόπιν προτείνοντάς μου να υπηρετήσω σε μόνιμη βάση. Αντ’ αυτού επέλεξα να επιστρέψω στη χώρα, αναλαμβάνοντας τεχνοκρατική θέση του ελληνικού κράτους. Επίσης, τις υπηρεσίες μου έχω παράσχει και συνεχίζω να παρέχω αμισθί και στα Ηνωμένα Έθνη (Γνωμοδοτική Επιτροπή του Regional Center for Public Administration Reform του UNDP).

Τέταρτον, ο κ. Παπακωνσταντίνου με χαρακτηρίζει μάλλον περιφρονητικά “πρόεδρο κρατικού μονοπωλίου”. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι ενήργησα πάντοτε με γνώμονα τα κριτήρια μιας διαφανούς και ανοικτής αγοράς. Κατέβαλα αδιάλειπτη προσπάθεια για την αναδιοργάνωση και την αποπολιτικοποίηση της ΟΠΑΠ Α.Ε. και την εμπέδωση σύγχρονης εταιρικής κουλτούρας. Επί των ημερών μου ετέθη τέρμα στο άθλιο καθεστώς της ευκαιριακής απασχόλησης. Επετεύχθη συμφωνία με τους πράκτορες για τον εξορθολογισμό και εκσυγχρονισμό του δικτύου. Η εταιρεία βγήκε για πρώτη φορά ανταγωνιστικά στον διεθνή στίβο. Και έδωσε αποτελεσματική νομική μάχη σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την προστασία του εθνικού μονοπωλίου.

Στην πραγματικότητα, το μόνο που μου καταλογίζεται είναι η πολιτική μου τοποθέτηση. Προφανώς, κατά την αντίληψη του κ. Παπακωνσταντίνου, “άξιοι και τεχνοκράτες” υπάρχουν μόνον στο κόμμα του. Πρόκειται για μεσαιωνική αντίληψη, όσο και αν εκφράζεται με σύγχρονο προφίλ. Κάθε συνετός και εχέφρων Έλληνας αντιλαμβάνεται ότι η εκπροσώπηση της χώρας στο εξωτερικό, είτε σε πολιτικό επίπεδο, είτε σε τεχνοκρατικό, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση, πρέπει να στηρίζεται στη συναίνεση και την ομοθυμία. Όταν ο εκπρόσωπος της αξιωματικής αντιπολίτευσης αμφισβητεί ευθέως και με τέτοια οξύτητα μια επιλογή και δηλώνει διατεθειμένος να την ανατρέψει, εφ’ όσον το μπορεί, ακόμη και αν αυτό δεν είναι σωστό για την εικόνα της χώρας, είναι φανερό ότι αυτές οι προϋποθέσεις ακυρώνονται. Για τον λόγο αυτό δηλώνω ότι δεν θα αποδεχθώ τον ορισμό μου».