Ο Κ. Σημίτης, ο Γ. Παπανδρέου και η άμυνα

Μετά την καλλιεργούμενη επί μήνες και γενναία, οφείλω να ομολογήσω, απόφαση του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ Γεωργίου Α. Παπανδρέου να αποπέμψει τον τέως πρόεδρο του κόμματος και πρωθυπουργό Κ. Σημίτη, επήλθε, νομίζω, η κάθαρση στην κορυφή της τραγωδίας των εξοπλισμών 1996-2004. Οι τρεις κορυφαίοι, πρωθυπουργός και δύο υπουργοί Άμυνας, απεμακρύνθησαν από το ΠΑΣΟΚ. Παρατρεχάμενοι υπάρχουν πολλοί ακόμη.
Την πράξη του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ χειροκρότησε η κοινή γνώμη (Public Issue / ΣΚΑΪ 14/9) με 70%. Αυτή είναι και η εκτίμηση των πολιτών στον τέως αναντικατάστατο…
Ο τέως πρωθυπουργός
Ο κ. Σημίτης, παρ’ όλο τον θρίαμβό του στο Συνέδριο του 1996 και στις εκλογές που ακολούθησαν, είχε ένα διαρκές και επίμονο κόμπλεξ έναντι των κ. Τσοχατζόπουλου και Παπαντωνίου. Μια ανεξήγητη φοβία. Τους είχε αφήσει να κινούνται ανεξέλεγκτα στον χώρο των εξοπλισμών, τους υπέγραφε όποια απόφαση του ΚΥΣΕΑ του επέβαλλαν. Εξάλλου, είναι γνωστό ότι ο πρώην πρωθυπουργός έκλεινε τα μάτια του στη διαφθορά. «Οσάκις στο Εκτελεστικό Γραφείο ετίθετο θέμα διαφθοράς, ο Σημίτης ενοχλείτο και έσπευδε να δώσει τέρμα στη συζήτηση», είχε δηλώσει παλαιότερα ο κ. Πάγκαλος. Παραθέτω μόνο δύο σχόλια του Τύπου, από τα πάμπολλα που είχαν γραφεί για το θέμα:
– «Υπό το βάρος της κρίσης των Υμίων, ο κ. Σημίτης εγκρίνει ένα μακροχρόνιο πρόγραμμα εξοπλισμών και θα γίνει ο ίδιος συμμέτοχος μιας από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις λεηλασίας του δημοσίου χρήματος». Αντ. Καρακούσης («ΜΕΤΕΩΡΗ ΧΩΡΑ» σ. 28).
– «Ο κ. Σ., με πρόφαση τον εκσυγχρονισμό, δοξάστηκε και στηρίχθηκε όσο κανείς άλλος εν ζωή πρωθυπουργός σε αυτούς που αργότερα ο κ. Καραμανλής ονόμασε νταβατζήδες». Γρ. Ρουμπάνης («Ε» 10/3/07).
Ο κ. Γ. Παπανδρέου
χθες και σήμερα
Ο κ. ΓΑΠ υπήρξε διακεκριμένος υπουργός της κυβέρνησης Σημίτη. Είναι έξυπνος, επομένως γνώριζε πολλά και για πολλούς. Στον χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων, της κατακρεουργηθείσας άμυνας, ήταν διακεκριμένο μέλος του ΚΥΣΕΑ, του οργάνου των αποφάσεων.
Έχω στα χέρια μου αριθμό αποφάσεων του ΚΥΣΕΑ όπου, στη θέση της υπογραφής του, κάτω από το δακτυλογραφημένο όνομα, υπάρχει η λέξη ΑΠΩΝ. Αναφέρω δύο με «χοντρό, χρυσοφόρο» περιεχόμενο. Της 2 Οκτωβρίου 1998 (PATRIOT-MAN, TOR-MI, αμφίβια αεροσκάφη, εκπαιδευτικά αεροσκάφη, υποβρύχια…) και μια άλλη της 25/11/02 (ελικόπτερα NH-90, ελικόπτερα ΑΠΑΤΣΙ, κορβέτα VOSPER, εκσυγχρονισμός 6 παλαιών φρεγατών). Και στις δύο συνεδριάσεις ο ΓΑΠ απέφυγε να προσέλθει, για ευνόητους λόγους. Ήταν ΑΠΩΝ. Έτσι εδήλωνε την αντίθεσή του, δι’ αποχής!
Ο κ. Γ. Παπανδρέου
αύριο
Ο κ. Γιώργος Α. Παπανδρέου γνωρίζει καλά τα έργα και τις ημέρες της εποχής Σημίτη σε πολλούς τομείς και ιδιαίτερα στην Άμυνα. Και άλλους υπόλογους γνωρίζει πλην των υπουργών Άμυνας. Γνωρίζει ασφαλώς και τις συνέπειες της ολέθριας και αποτυχημένης πολιτικής της ΝΔ στο υπουργείο Άμυνας. Ξέρει επίσης αυτό που σχολίασε ο διακεκριμένος δημοσιογράφος Παπαδόπουλος-Τετράδης στην «Ε» (4/8/09): «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μπροστά στα κοράκια του ΠΑΣΟΚ, οι αντίστοιχοι υπουργοί της ΝΔ είναι… Αρσακειάδες, παρ’ όλο που και οι ίδιοι χαϊδεύουν συμφέροντα».
Γι’ αυτό όταν, πολύ δικαιολογημένα, κραυγάζει «πού πήγαν τα λεφτά», εννοεί από το 2004 και εντεύθεν. Πριν από το 2004, θεωρεί τον χώρο και την εποχή ιερό άβατο που, υποχρεωτικά, πρέπει να καλυφθεί με λήθη. Όλοι οι πολιτικοί υπολογίζουν ότι η μνήμη του Έλληνα είναι κοντή και ρηχή!
Ο επί θύραις πρωθυπουργός διόρισε ως σκιώδη υπουργό Άμυνας την κ. Βάσω Παπανδρέου, μέλος κι αυτή του Σημιτικού ΚΥΣΕΑ, η οποία υπέγραφε τους εξοπλισμούς. Η κ. Βάσω Παπανδρέου, ομού μετά του κ. Μιχάλη Καρχιμάκη, αποτελούν την αιχμή του δόρατος της αντιπολιτευτικής ομάδος του ΠΑΣΟΚ στον χώρο της Άμυνας. Δεν έκαναν πολλά πράγματα γιατί δεν μπορούσαν να ακουμπήσουν τις συνέπειες της… κοσμογονίας της οκταετίας Σημίτη (Υ/Β, αερόστρωμνα ZUBR, Σύστημα Αυτοπροστασίας, F-16, Ηλεκτρονικός Πόλεμος κ.ά.). Προ δεκαπενθημέρου συνέταξαν 14σέλιδο κείμενο-πρόγραμμα του κόμματός τους για τα αμυντικά προβλήματα. Προτείνουν:
– Μείωση των αμυντικών δαπανών μέσω ορθολογισμού. Η λέξη «μείωση αμυντικών δαπανών» πάντοτε συγκινεί τους ψηφοφόρους. Αρκεί να συνοδεύεται με προτάσεις ρεαλιστικών μέτρων αύξησης της αμυντικής ικανότητας και αποτροπής που, σήμερα, αμφότερα έχουν φθάσει στον πυθμένα. Κάτι τέτοιο δεν υπάρχει στις προτάσεις. Ευχολόγιο…
– Ομιλούν περί θεσμικών μέτρων διάσωσης της αμυντικής βιομηχανίας (την οποία κατέστρεψαν εν αγαστή συνεργασία με τη ΝΔ), γενικώς και αορίστως, χωρίς να τ’ αναφέρουν. Θα μπορούσαν π.χ. να μας διαβεβαιώσουν ότι θα παύσουν να χρησιμοποιούν στις διοικήσεις ανίκανα και ύποπτα κομματικά όργανα και να στραφούν προς τεχνοκράτες με αξιολόγηση υποψηφιοτήτων. Όπως γίνεται στην Αγγλία, στη Γαλλία, στην Τουρκία και αλλαχού. Αν το έκαναν, θα απογοήτευαν τα λαμόγια που περιμένουν να αρπάξουν το θήραμα…
– Αναφέρουν αναθεώρηση των νόμων περί Προμηθειών. Πολύ σωστό μέτρο.
– Ουδέν αναφέρεται για το υπ’ αρ. 1 πρόβλημα των εξοπλισμών και επέκεινα της διαφθοράς, που είναι το άρθρο 86 του Συντάγματος, με τις παραγραφές και την πλήρη κάλυψη των λωποδυσιών των υπουργών. Αν δεν υπήρχε αυτό το άρθρο, ουδείς θα τολμούσε να κάνει αυτά που έγιναν.
– Καμιά αναφορά δεν γίνεται για τις απόρρητες δαπάνες του υπουργείου. Τεράστια ποσά για ύποπτες χρηματοδοτήσεις και σίτιση «ημετέρων». Βολεύει όλους τους πολιτικούς και σιωπούν…
– Δείχνουν ότι κόπτονται για την αξιοκρατία στο Στράτευμα (την οποία εβίασαν κατ’ επανάληψη ωμά ομού μετά της ΝΔ), θα λάβουν μέτρα, αλλά δεν τα αναφέρουν. Θα αλλάξει ο Μανωλιός;
– Ουδέν αναφέρουν για το αίσχος των απευθείας αναθέσεων, χωρίς διαγωνισμό. Σιωπή κι εδώ. Σημειώνω ότι η Ελλάδα είναι n μόνη χώρα της Ευρώπης που κάνει απευθείας αναθέσεις. Ακόμη και η Αλβανία έκανε πρόσφατα διεθνή διαγωνισμό για ελικόπτερα SAR.
– Ουδέν, πάλι, αναφέρουν για την αισχύνη των ανακλήσεων αποστράτων. Έχουν κόσμο που περιμένει. Έχουν μοιράσει υποσχέσεις κι αυτοί.
Γενικά, τα περισσότερα μέρη των κειμένων αποτελούν προεκλογική ρητορική που δεν πείθει. Μας λένε ότι υπάρχουν επιτροπές που εργάζονται για νομοσχέδια κ.λπ. Δεν αναφέρουν, όμως, τα ονοματάκια των μελών, ώστε να διαψευσθούν οι φήμες ότι πρόκειται και για αστέρες της εποχής του Άκη;
Πέραν αυτών, όμως, διάβασα κι ενθουσιάσθηκα στην καλώς πληροφορημένη «Ε» (13/9), ότι στο Πρωθυπουργικό Γραφείο, που θα είναι ενισχυμένο, θα υπαχθούν η ΕΥΠ και οι Εξοπλισμοί! Το έργο των προϊσταμένων αυτών των δραστηριοτήτων θα το αναλάβει πρόσωπο της απόλυτης εμπιστοσύνης του ΓΑΠ, ο κ. Νίκος Αθανασάκης, ο επιλεγόμενος Αρκούδος, τ. γεν. γραμματέας του κόμματος. Εγκρίνω και επαυξάνω. Ο κ. Αθανασάκης έχει την απαιτούμενη γνώση και πείρα του θέματος, γιατί το 1985 και επ’ αρκετόν υπήρξε σύμβουλος επί των προμηθειών δύο υφυπουργών Άμυνας (του κ. Ζακολίκου και του μακαριστού Σεχιώτη). Το ευτράπελο, τότε, ήταν ότι ο «κ. σύμβουλος» ήταν, κομματικά, ανώτερος των δυσμοίρων υφυπουργών, ως «κολλητός» του πρωθυπουργού. Συμβαίνουν κι αυτά. Μήπως ο κ. Ζαχόπουλος στο υπουργείο Πολιτισμού δεν ήταν κομματικά προϊστάμενος του… προϊσταμένου του υφυπουργού κ. Τατούλη και του είχε κάνει τον βίο αβίωτο;
Όπως δείχνουν μέχρι τώρα τα πράγματα, ο ΓΑΠ θα είναι την 5η Οκτωβρίου πρωθυπουργός. Θα ήμουν στείρος και κακεντρεχής αν δεν του ευχόμουν καλή επιτυχία. De profundis…