Ντιμπέιτ, λίστες και λήσταρχοι

Ο ξεπεσμός της πολιτικής μας ζωής δεν έχει πλέον όρια. Απʼ ό,τι θυμάμαι, είναι ο πρώτος προεκλογικός αγώνας που διεξάγεται στη χώρα μας με… εξοστρακισμένη την πολιτική. Τα διαγκωνιζόμενα δύο μεγάλα κόμματα, σιδεροδέσμια του Αλμούνια και των κελευσμάτων της παρωπιδικής Κομισιόν, αναλώνονται σε διαδικαστικά θέματα, τα οποία διογκώνουν στο έπακρον τα εξωνημένα ΜΜΕ, ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ. Μια αντιπαράθεση εντυπώσεων με αμφίπλευρες κραυγές και κοκορομαχίες της πεντάρας, όπου οι εξυπνακισμοί υποκαθιστούν και τα πιο στοιχειώδη έστω επιχειρήματα.

Ζούμε αυτές τις ημέρες τον εξευτελισμό των αξιολογότερων στελεχών αμφοτέρων των παρατάξεων εξουσίας, τα οποία επικαλούνται συνεχώς την… αλήθεια, ψευδόμενα ασυστόλως. Όλοι ανεξαιρέτως οι… ρήτορες των δύο πλευρών, από τον καλύτερο ίσαμε τον πιο αχαμνό, ισχυρίζονται πως καθετί που τσαμπουνάνε είναι… δεσμευτικό!

Το ΠΑΣΟΚ από θέση ισχύος, λόγω των δημοσκοπήσεων, θέλει να επιβάλει τους όρους του ως προς το αμερικανόφερτο ντιμπέιτ, εξ ου και η σχετική αμερικανοαγγλική λέξη, ανάμεσα στους δύο αρχηγούς. Αντίθετα, η Νέα Δημοκρατία προτιμάει η τηλεμαχία (και όχι το… ντιμπέιτ) να διεξαχθεί με τρόπο που αρμόζει στην ελληνική ιδιομορφία και νοοτροπία.

Η τηλεοπτική αναμέτρηση μεταξύ των επικεφαλής των έξι κομμάτων που διαθέτουν έστω και έναν μόνο βουλευτή στην Ευρωβουλή είναι εξίσου ενδιαφέρουσα, καθότι σε αυτήν θα πρυτανεύσει η πολυφωνία και θα διατυπωθούν απόψεις που ξεφεύγουν από τις τετριμμένες, πλασματικά διαφορετικές αλλά ουσιαστικά πανομοιότυπες, θέσεις του Γ. Παπανδρέου και του Κ. Καραμανλή.

Στις δύο αυτές τηλεμαχίες –και ανεξάρτητα από την όποια μορφή τους, στην οποία αποδίδω ελάχιστη σημασία– το ΠΑΣΟΚ έχει κερδίσει κατά κράτος. Πρώτον, διότι θα διεξαχθούν στις 21 και 22 Σεπτεμβρίου, δηλαδή η μία κατόπιν της άλλης, προκειμένου ο σκεπτόμενος πολίτης και κυρίως ο προβληματιζόμενος ψηφοφόρος ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ αφομοίωσης και αξιολόγησής τους. Και, δεύτερον, διότι απέχουν το μεγαλύτερο δυνατόν χρονικό διάστημα από την ημέρα της κάλπης. Είναι πρόδηλο τι σημαίνει αυτό. Σημαίνει ότι η επικράτηση του κατά παρασάγγας καλύτερου Καραμανλή επί του μετριότατου σε ρητορική δεινότητα και πειθώ αντιπάλου του θα επικαλυφθεί από άλλα γεγονότα, χωρίς να υπάρχει ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΚΑΝΑΛΙ Ή ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ που να υπενθυμίζει την εικαζόμενη μεν, σαφέστατη δε, επικράτηση του Καραμανλή.

Έρχομαι τώρα στις περιλάλητες λίστες και στους λήσταρχους αρχηγούς του δικομματισμού που τις καταρτίζουν. Ο στερούμενος μη κουφιοκεφαλάκηδων συμβούλων Καραμανλής είχε μια χρυσή ευκαιρία και την έχασε. Θα μπορούσε, αντί να αποχωρούν καταγγέλλοντάς τον διάφοροι βουλευτές του, και με δεδομένο ότι τα όποια ποινικά αδικήματα ή εγκλήματα ορισμένων ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΩΝ στους Έλληνες είναι παραγεγραμμένα, να τους βάλει όλους στα ψηφοδέλτιά του, μηδέ του ανεκδιήγητου Βουλγαράκη εξαιρουμένου, και να δώσει τη δημοκρατική δυνατότητα στους ψηφοφόρους να τους τιμωρήσουν εκείνοι, μη βάζοντάς τους σταυρό προτίμησης. Καλά, και τα «καθαρά ψηφοδέλτια» θα πήγαιναν περίπατο; Ας πήγαιναν, αφού τα ακάθαρτα θα τον ωφελούσαν διττά, κυρίως επειδή θα παραχωρούσαν ρόλο τιμωρού στους ψηφοφόρους του. (Τέτοια κόλπα μόνο ο Καρατζαφέρης θα μπορούσε να τα κάνει, αν ήταν στη θέση του Καραμανλή, και εγώ, πλήττοντας αφόρητα μʼ αυτού του είδους τον προεκλογικό αγώνα, προσπάθησα να μπω στο πετσί του Καρατζαφέρη για να διασκεδάσω, χαραμίζοντας μια μεγάλη παράγραφο αυτού του άρθρου.)

Σοβαρεύομαι αμέσως, διατηρώντας από την υποθετική και παιγνιώδη προηγούμενη παράγραφο ότι όντως ο Καραμανλής δεν στερείται κουφιοκεφαλάκηδων συμβούλων που τον σπρώχνουν –και τον έσπρωχναν– στον γκρεμό. Δεν στερείται, όμως, και μανιασμένων εχθρών, που τον πολεμούν αδυσώπητα. Τα ΜΜΕ, ειδικά τον τελευταίο καιρό, έχουν ξεσαλώσει εναντίον του, γεγονός που δεν έχει συμβεί μετά τη δικτατορία ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΡΧΗΓΟ. Το μίσος τους είναι ακατασίγαστο και διερωτάται κανείς ευλόγως ποια είναι η αιτία. Η απάντηση είναι προφανής: ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ. Συμφέροντα «νταβατζήδων» (που ο Καραμανλής, παρά τις διακηρύξεις του, αντί να τους ξεδοντιάσει, τους εξυπηρέτησε, και είναι απορίας άξιον πώς εν μέσω μεγίστης οικονομικής κρίσης περιμένουν να ωφεληθούν από τον… σοσιαλιστή Γιωργάκη), αλλά ΚΥΡΙΩΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ. (Πώς εξηγείται, αλήθεια, ότι μεσούντος του προεκλογικού αγώνα θα σπεύσει στην Ουάσινγκτον ο Γιωργάκης για να σφίξει το χέρι του Ομπάμα;)

Αναφορικά με τις λίστες ο Καραμανλής τα έχει κάνει θάλασσα. Όμως, και ο διεκδικητής της εξουσίας δεν πάει πίσω. Εκτός από την καρατόμηση του Σημίτη –ουδείς πιο αχάριστος του ευεργετηθέντος– έκοψε ουκ ολίγους από εκείνους που είχαν εκδηλωθεί υπέρ του Βενιζέλου. Πράγμα που δεν είναι άσχετο με τα λεχθέντα –ανασφαλή, συμπλεγματικά και με κατηγορηματικό τρόπο εν είδει διαταγής– σε πρόσφατη ομιλία του. «Να βάλουν στην ντουλάπα», είπε, «τα καινούργια τους κουστούμια όσοι προαλείφονται για υπουργοί και να γνωρίζουν ότι, αν κάποιοι από αυτούς υπουργοποιηθούν, δεν θα αναλάβουν το υπουργείο που είχαν». Σε δικτατορίσκο εξελίσσεται ο Γιωργάκης για να επιβιώσει στην αρχηγία και τη δεδομένη πρωθυπουργία.

Πόσο χρόνο, όμως, θα επιβιώσει; Αν στη Νέα Δημοκρατία τα Καραμανλικά στελέχη δεν υπερβαίνουν το 70%, οι Γιωργακικοί στο ΠΑΣΟΚ μετά βίας υπερβαίνουν το 50%. Αν όχι με την πρώτη στραβή, με τη δεύτερη θα του την έχουν στημένη. Όσο για τις λαϊκές μάζες που θα τον έχουν ψηφίσει, θα κατεβούν στους δρόμους μαζί με τα κόμματα της Αριστεράς όταν αρχίσουν οι αναμενόμενες αθετήσεις των υποσχέσεών του.