«Μαχαιριές» στην Ανανεωτική Πτέρυγα!
Μετά την απόφαση της Ανανεωτικής Πτέρυγας να αναβάλει ουσιαστικά για μετά τις εκλογές την αποχώρησή της από τον ΣΥΝ και να λάβει μέρος στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να εκλέξει δικούς της βουλευτές (σ.σ.: ο Φ. Κουβέλης σε ανύποπτο χρόνο είχε δηλώσει ότι μπορεί να στηριχθεί με ψήφο ανοχής μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ), τα αντανακλαστικά της ηγεσίας του ΣΥΝ λειτούργησαν αμέσως. Έτσι στο παρασκήνιο προωθείται μέσω της κατευθυνόμενης σταυροδοσίας ο αποκλεισμός των στελεχών της Ανανεωτικής Πτέρυγας από την επόμενη Βουλή, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τελικά θα ξεπεράσει το 3%. Μπορεί λόγω της εμβέλειάς του και της επιρροής που έχει στο εκλογικό σώμα να διασωθεί τελικά ο Φ. Κουβέλης, όμως άλλα στελέχη όπως ο Θ. Λεβέντης ή η Α. Φιλίνη συγκεντρώνουν αρκετές πιθανότητες να πέσουν θύματα της λυσσαλέας εσωκομματικής πόλωσης. Να σημειωθεί ότι η Α. Φιλίνη είναι βουλευτής στην Α΄ Αθηνών, όπου θα διεκδικήσει τον σταυρό ο πρόεδρος του ΣΥΝ Α. Τσίπρας. Έτσι είναι απίθανο, σε περίπτωση οριακής εισόδου του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, να εκλέξει το σχήμα στην εν λόγω περιφέρεια δύο βουλευτές. Ανάλογα με τις ιδιομορφίες κάθε εκλογικής περιφέρειας θα δοθεί σκληρή μάχη να αποκλειστούν από τη Βουλή τα στελέχη της Ανανεωτικής Πτέρυγας προκειμένου να μην έχουν κοινοβουλευτική φωνή ύστερα από τη διαφαινόμενη διάσπαση μετά τις βουλευτικές εκλογές.
Η εκλογική μάχη που δίνει ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι οριακή και υπαρξιακή, αφού οι καταιγιστικές εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος και η κυριολεκτικά στο παρά πέντε αποφυγή της διάσπασης τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και του ΣΥΝ έχουν απογοητεύσει τη βάση της παράταξης που άναυδη παρακολουθεί έναν ανηλεή πόλεμο που στα μάτια της –και όχι άδικα– φαντάζει ως μάχη για τις καρέκλες και τα αξιώματα. Το κλίμα βάρυνε ακόμα περισσότερο μετά την απόφαση του Α. Αλαβάνου να μην είναι υποψήφιος από τη στιγμή που δεν θα ήταν αυτός επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά οι 11 (!) εκπρόσωποι των συνιστωσών και ήδη το ενδεχόμενο να βρεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ εκτός Βουλής είναι κάτι περισσότερο από ορατό.
Η διάλυση του σχήματος αποφεύχθηκε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή αλλά η λύση που προκρίθηκε (συλλογική εκπροσώπηση, κανένας αρχηγός, όλοι με σταυρό) απλώς κρύβει προσωρινά τα προβλήματα κάτω από το χαλί και όλοι παίρνουν θέσεις για τις μετεκλογικές εξελίξεις που θα είναι καταιγιστικές. Προς το παρόν όλοι (ηγεσία ΣΥΝ, Ανανεωτική Πτέρυγα, σύμμαχοι του ΣΥΡΙΖΑ) δίνουν τη δική τους –ξεχωριστή είναι αλήθεια– μάχη για την εκπροσώπησή τους στη Βουλή, στην περίπτωση βέβαια που κατακτηθεί το πολυπόθητο πλέον 3%. Ήδη η Ανανεωτική Πτέρυγα δήλωσε ξεκάθαρα ότι μέσα από τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ θα εκφράζει «μαχητικά και διακριτά» τις απόψεις της και με την κοινοβουλευτική της εκπροσώπηση θα επιδιώξει να είναι «παρούσα στις μετεκλογικές εξελίξεις». Η Ανανεωτική Πτέρυγα θα είχε αποχωρήσει ήδη από τον ΣΥΝ (παιζόταν το σενάριο επανασύστασης της ΕΑΡ), αλλά τελικά εκτιμήθηκε ότι το χρονικό διάστημα που απομένει μέχρι τις εκλογές είναι αρκετά μικρό και απαγορευτικό για το ξεδίπλωμα μιας ξεχωριστής πορείας.
Τώρα πλέον θα δώσει τη μάχη να εκλέξει όσο γίνεται περισσότερους εκπροσώπους της στη Βουλή για να είναι παρούσα στις μετεκλογικές εξελίξεις όταν και αναμένεται να ζητήσει την αποχώρηση του ΣΥΝ από τον ΣΥΡΙΖΑ και σε διαφορετική περίπτωση την αποχώρησή της από τον ΣΥΝ και την ίδρυση νέου φορέα σε συνεργασία πιθανόν με τους Οικολόγους.
Στη βάση του ΣΥΝ επικρατεί οργή για τη στάση του Α. Αλαβάνου, στον οποίο καταλογίζουν φυγομαχία και αρχομανία, αφού μέχρι την τελευταία στιγμή επέμενε να είναι αυτός και όχι ο Α. Τσίπρας επικεφαλής στην προεκλογική εκστρατεία. Είναι πολλοί αυτοί που έχουν απογοητευτεί από τον Α. Αλαβάνο εκτιμώντας ότι οι διακηρύξεις του πριν από δύο χρόνια για την ανάγκη ανανέωσης και την προώθηση της νέας γενιάς υπό τον Α. Τσίπρα στην ηγεσία ήταν λόγια του αέρα, αφού έδειξε με την στάση του ότι αυτό που τον ενδιέφερε ήταν η καρέκλα και αφού την έχασε εγκατέλειψε και το καράβι.
Ιδιαίτερα άσχημη εντύπωση έκανε στα στελέχη του ΣΥΝ ο τρόπος με τον οποίο δημοσιοποίησε την αποχώρησή του ο Α. Αλαβάνος. Δεν βγήκε δημόσια να εξηγήσει τους λόγους, αλλά αρκέστηκε σε μια ξερή ανακοίνωση πέντε αράδων από το πολιτικό του γραφείο, όπου απλώς αναφερόταν ότι δεν θα είναι υποψήφιος στις επικείμενες εκλογές. Στην ανακοίνωση δεν υπήρξε ούτε μία αναφορά στους συντρόφους του που συνεχίζουν να δίνουν τον άνισο αγώνα στο καράβι που ο ίδιος εγκατέλειψε, ενώ δεν μπήκε στον κόπο να εκφράσει έστω και τυπικά τις ευχές του για μια καλή εκλογική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ στον οποίο μέχρι πρόσφατα ήταν επικεφαλής.
Με δεδομένους τους πολιτικούς σχηματισμούς, όπως αποτυπώνονται στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, ενδεχόμενη απουσία του ΣΥΡΙΖΑ από τη Βουλή διευκολύνει αφάνταστα την επιδίωξη του ΠΑΣΟΚ για αυτοδυναμία και δεν ήταν λίγα τα μέλη του ΣΥΝ που έλεγαν ότι ο Α. Αλαβάνος, που όλο το προηγούμενο διάστημα πολέμησε το ΠΑΣΟΚ, με τη δραπέτευσή του προσφέρει το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε να δεχθεί στη δεδομένη συγκυρία ο Γ. Παπανδρέου.
Το βέβαιο είναι ότι ο Α. Αλαβάνος δεν θα αποχωρήσει από την πολιτική και θα δραστηριοποιηθεί μετεκλογικά στον ΣΥΡΙΖΑ ή ό,τι θα έχει απομείνει από αυτόν, προωθώντας την οργανωτική του ενοποίηση, με τον ίδιο βέβαια σε ηγετικό ρόλο.
Τα συντρίμμια του χώρου προσπαθεί να μαζέψει ο Α. Τσίπρας, ο οποίος για να δείξει ότι δεν ενδιαφέρεται για τις καρέκλες δέχθηκε τελικά να μην είναι επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ αλλά να είναι «πρώτος μεταξύ ίσων», παρόλο που του δημιουργεί πρόβλημα αφού για να εκλεγεί βουλευτής έχει την ανάγκη του σταυρού. Υπενθυμίζεται ότι με βάση τον εκλογικό νόμο οι πρόεδροι των κομμάτων δεν χρειάζονται σταυρό προτίμησης, αφού παίρνουν το σύνολο των ψηφοδελτίων του κόμματος στην περιφέρεια στην οποία είναι υποψήφιοι, ενώ έχουν δικαίωμα να είναι υποψήφιοι σε δύο εκλογικές περιφέρειες. Ενδεικτικό του χάσματος που επικρατεί πλέον είναι και το γεγονός ότι οι σύμμαχοι του ΣΥΡΙΖΑ πείστηκαν έπειτα από αλλεπάλληλες συσκέψεις να εκπροσωπήσει ο Α. Τσίπρας το σχήμα στο τηλεοπτικό ντιμπέιτ αφού μέσα σε ένα κλίμα πολιτικής παράνοιας υπήρξαν και προτάσεις για συλλογική εκπροσώπηση! Η δυσπιστία εκατέρωθεν έχει φτάσει στα ύψη και είναι χαρακτηριστικό ότι σε μια από τις τελευταίες δραματικές συσκέψεις υπήρξε πρόταση όλοι οι υποψήφιοι βουλευτές να υπογράψουν δεσμευτική δήλωση ότι δεν θα συνεργαστούν μετεκλογικά με το ΠΑΣΟΚ.
Μπορεί οι αυτοκτονικές πρακτικές να έσπειραν την απογοήτευση, ωστόσο υπάρχουν και στελέχη που εκτιμούν ότι η πορεία προς τον γκρεμό τελικά πείσμωσε τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ και γιʼ αυτό στις δημοσκοπήσεις εμφανίζει ποσοστό που τον βάζει στη Βουλή, ενώ σε κάποιες από αυτές αγγίζει ακόμα και το 4% εν μέσω της πρωτοφανούς κρίσης που αντιμετωπίζει.
Βέβαια υπάρχει και η άλλη προσέγγιση, που θέλει τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης και τα ισχυρά συμφέροντα να ευνοούν μια έστω οριακή είσοδο του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή προκειμένου το ΠΑΣΟΚ να μην έχει αυτοδυναμία ή να έχει οριακή για να είναι περισσότερο ευάλωτος ο Γ. Παπανδρέου στις πιέσεις των ποικιλώνυμων «νταβατζήδων».
Στην περίπτωση εισόδου του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή (ο Γ. Δραγασάκης δεν θα είναι υποψήφιος όπως είχε ανακοινώσει εδώ και καιρό) το ενδιαφέρον θα εστιαστεί στον συσχετισμό που θα επικρατήσει στην Κοινοβουλευτική Ομάδα η οποία εκτός των άλλων θα εκλέξει με ψηφοφορία τον πρόεδρό της, που θα την εκπροσωπεί. Υπενθυμίζεται ότι η Ανανεωτική Πτέρυγα και γενικότερα οι «ανανεωτικοί» είχαν ισχυρή εκπροσώπηση στην απερχόμενη 14μελή Κοινοβουλευτική Ομάδα (Κουβέλης, Λεβέντης, Φιλίνη, Ψαριανός, Ανδριοπούλου, Τσούκαλης) και, όπως είναι φυσικό, θα επιδιώξουν να διατηρήσουν την παρουσία τους.
Πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι μετά τις εκλογές, είτε μπει είτε όχι στη Βουλή ο ΣΥΡΙΖΑ, οι εξελίξεις στον χώρο θα είναι καταιγιστικές και τίποτα δεν θα θυμίζει το σημερινό τοπίο.