Κόντρα, Γιώργο, με τη Ρωσία για τα συμφέροντα ποίων;
Και ήξερε τι σημαίνει να έχεις σύμμαχο-συνέταιρο τον Ρώσο, γνωρίζοντας από τότε ότι έρχεται «το πακέτο για το Αιγαίο», που είχε υπαινιχθεί στη ΔΕΘ εκείνη τη χρονιά κι έμειναν πολλοί άφωνοι… Οι αρχικές υπογραφές είχαν μπει από τον σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που τότε ήταν υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου.
Η συμφωνία εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα της μιας πλευράς, είπε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή της Ρωσίας. Καλά, τώρα το διαπίστωσε; Όταν πριν από δύο χρόνια υπογραφόταν η συμφωνία στο Ζάππειο, με την παρουσία του ρώσου Προέδρου Βλ. Πούτιν και του βούλγαρου πρωθυπουργού, γιατί δεν εξέφρασε τη διαφωνία του; Δεν είπε αυτά που λέει σήμερα; Τους περιβαλλοντικούς όρους που έθεσε προχθές γιατί δεν τους είχε επισημάνει τότε;
Τις ίδιες ενστάσεις, περί προστασίας του περιβάλλοντος, κατά σύμπτωση θέτει και ο νέος, πρόσφατα εκλεγείς, ακροδεξιός πρωθυπουργός της Βουλγαρίας, που είναι γνωστό ότι αλληθωρίζει πέραν του Ατλαντικού. Όπως συμβαίνει με όλες τις πρώην κομμουνιστικές χώρες.
Οι μόνοι που τρίβουν τα χέρια τους από αυτό το ξαφνικό (;) πάγωμα, που οδηγεί σε οριστική ματαίωση, είναι οι Αμερικανοί. Που ποτέ δεν έκρυψαν την ενόχλησή τους… Και τις πιέσεις τους για να κάνουμε πίσω. Και βέβαια αυτό που κόπτει την Ουάσινγκτον δεν είναι ότι ο αγωγός δεν κατοχυρώνει τα συμφέροντά μας… Τα δικά τους συμφέροντα δεν εξυπηρετεί… Ενώ για τον αγωγό Ναμπούκο δεν έχει καμία αντίρρηση. Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν μεταφέρει ρωσικό πετρέλαιο…
Ο Ναμπούκο, κύριε Παπανδρέου, εξυπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα; Και διασφαλίζει τους περιβαλλοντικούς όρους στην ξηρά και τη θάλασσα; Ρωτάμε γιατί γι’ αυτόν τον τουρκικό αγωγό που δίνει μέσω ημών διέξοδο της Τουρκίας στην Ευρώπη, δεν είπατε τίποτε. Δεν δείξατε να διαφωνείτε. Και να ζητάτε επαναδιαπραγμάτευση και βελτίωση της συμφωνίας που υπογράψαμε.
Δύο αγωγοί, δύο εκ διαμέτρου αντίθετες πολιτικές. Σίγουρα για τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης δεν θα υπήρχε πρόβλημα ότι δεν κατοχυρώνει τα συμφέροντά μας, αν ΔΕΝ μετέφερε ρωσικό πετρέλαιο προς την Ευρώπη…
Δεν θα μείνουμε στην απορία, για ποιον λόγο επέλεξε ο κ. Παπανδρέου τώρα, μέσα σε εκλογική περίοδο, όπου όλα τα γκάλοπ τον φέρουν νικητή κι ένα βήμα από το Μέγαρο Μαξίμου, να βάλει μπουρλότο στον αγωγό. Η απάντηση ίσως φανεί μετά την 4η Οκτωβρίου…
Αυτήν τη στιγμή αυτό που δεν το χωράει ο ελληνικός νους είναι πώς μπορεί ένας ηγέτης, πρόεδρος ενός από τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της χώρας, που ο ιδρυτής του-πατέρας του έκανε σημαία το «η Ελλάδα στους Έλληνες» και έσπασε εκείνο το μονότονο για χρόνια «ανήκομεν εις την Δύσιν», και αποτελούσε έγκλημα καθοσιώσεως ακόμη και μια κλεφτή ματιά προς την Ανατολή, να τα σπάει με τη Ρωσία. Να την κάνεις αντίπαλο. Να την έχεις απέναντί σου. Όταν έχει κτιστεί μια ισχυρή προσέγγιση και σε κάνει συνέταιρό της. Οικονομικό και στρατηγικό. Σε μια περιοχή όπου έχεις ανάγκη και το πιο απλό χαΐδι. Κι αυτό μετράει πολύ!
Και μη μας πείτε, κύριε Παπανδρέου, ότι πάνω απ’ όλα προτεραιότητα για την Ελλάδα έχει το οικονομικό συμφέρον και η προστασία του περιβάλλοντος, που κάθε στιγμή όλοι μας το καταπατούμε. Κανένας, Γιώργο, δεν είναι περισσότερο ευαίσθητος για το πράσινο. Όμως για να υπάρχει πράσινο, πρέπει να υπάρχει και ζωή! Και συνέχεια.
Για μας, αλλά και για τον κάθε έλληνα πατριώτη -και πιστεύουμε ακράδαντα ότι ΟΛΟΙ είμαστε πατριώτες, ιδιαίτερα όταν η χώρα μας κινδυνεύει- πάνω απ’ όλα είναι τα εθνικά μας θέματα. Και ο αγώνας για να μην υπάρξουν νέες χαμένες πατρίδες. Και σεις, κύριε Παπανδρέου, ξέρετε πολύ καλύτερα από τον κάθε πολίτη τι επιδιώκει η Τουρκία στο Αιγαίο, στη Θράκη, στον εναέριο χώρο μας, στην Κύπρο. Και δυστυχώς εξαιτίας λαθών μας, συμβιβασμών και του εφησυχασμού μας, καταφέρνει να κάνει συνεχώς βήματα μπροστά. Όπως και τα Σκόπια και η Αλβανία…
Γι’ αυτό χρειαζόμαστε συμμάχους. Στηρίγματα ισχυρά. Που να τα υπολογίζουν. Πλάτες που αντέχουν. Έχουμε ΑΝΑΓΚΗ τη Ρωσία. Και τη Γαλλία. Και τη Γερμανία. Από τη στιγμή που οι… φίλοι μας και σύμμαχοι, οι Αμερικανοί, έχουν νέες αγάπες, αν και για τα συμφέροντά ΤΟΥΣ έχουμε χύσει πολύ αίμα… Μας θυμούνται μόνο όταν πάμε να λοξοδρομήσουμε, όπως συνέβη, Γιώργο, με τον πατέρα σου, που τον έστησαν στο απόσπασμα και δεν του συγχώρεσαν την ανυπακοή του. Όπως συμβαίνει σήμερα με τον αγωγό.
Κι αυτήν τη στιγμή, αλίμονο αν δυναμιτιστεί ο αγωγός. Σήμερα θα πρέπει, κύριε Παπανδρέου, να ξεκαθαριστεί ευθέως. Ναι ή όχι στον αγωγό; Χωρίς ήξεις-αφήξεις. Με βάση τη συμφωνία που έχει υπογραφεί. Διαφορετικά, πέστε μας σε ποιες πλάτες θα στηριχθεί η Ελλάδα, απέναντι στην επιθετικότητα της Τουρκίας.
Με την οικονομική κρίση, κύριε πρόεδρε, θα ζοριστούμε, θα πεινάσουμε, αλλά θα ζήσουμε. Όπως και με το περιβάλλον. Δεν πρόκειται να καταστραφεί η γη, αν παρθούν αργότερα τα αναγκαία περιβαλλοντικά μέτρα. Προτεραιότητα έχουν τα εθνικά μας συμφέροντα.
Αν πάνε στραβά, τίποτε δεν πρόκειται να ξαναπάρουμε πίσω… Και αντιλαμβάνεστε τι εννοούμε… Γιατί τα πράγματα είναι τόσο κρίσιμα που κορυφαίο στέλεχος σε πολύ ευαίσθητη θέση περιέγραφε την αγωνία του με λόγια που ανατριχιάζουν: «Μακάρι να μην ήμουν στη θέση που είμαι σήμερα, για να μην ήξερα αυτά που γνωρίζω και να κοιμόμουν ήσυχα…». Και ασφαλώς ξέρετε τι εννοεί…
ΥΓ.: Δίπλα μας ο κ. Ερντογάν και ο «διαβολικός» κ. Νταβούτογλου παίζουν και με τους δύο, ΗΠΑ και Ρωσία. Εμείς γιατί δεν μπορούμε να τους αντιγράψουμε;