Ωμό τελεσίγραφο Άγκυρας προς Λευκωσία
Η Άγκυρα έχει τεντώσει το σκοινί στο έπακρο, α) διατυπώνοντας κατά τρόπον ακραίο τις «οριστικές κόκκινες γραμμές» της, και β) προειδοποιώντας εκβιαστικά τη Λευκωσία να μην αποτολμήσει εκμετάλλευση του ευρωπαϊκού της πλεονεκτήματος σε βάρος της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας, γιατί θ’ αποτύχει. Κι επομένως θα έχει συνέπειες! Οι συνομιλίες υπονομεύονται και από πρακτικές των Τουρκοκυπρίων στα κατεχόμενα, που δημιουργούν ήδη κατάσταση σε βάρος των Ελληνοκυπρίων, μετατρέποντας τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (άνοιγμα οδοφραγμάτων) σε μοχλό επιβολής της «κρατικής οντότητος» του «ψευδοκράτους». Όπως συνέβη με τους προσκυνητές που θα μετέβαιναν στη Μόρφου για τη λειτουργία στην εκκλησία του πολιούχου της κωμοπόλεως Αγίου Μάμαντα στις 2 Σεπτεμβρίου (ρεπορτάζ σε διπλανή στήλη).
Πέραν όμως αυτών των λεπτομερειών (που έχουν εν τούτοις τη σημασία τους ως δείκτες τουρκικών διαθέσεων), εκείνο που συμβαίνει και μετρά περισσότερο είναι ότι εκδηλώνεται διάθεση σκληρύνσεως των θέσεων και χαράσσονται γραμμές τέτοιες που ακόμη και το Σχέδιο Ανάν να μην είναι πλέον εφικτό σαν πλαίσιο λύσεως! Οι Τούρκοι,
α) προαποκλείουν επιστροφή της Μόρφου (και της εύφορης κοιλάδας της) καθώς και της στρατηγικής σημασίας χερσονήσου Καρπασίας,
β) επιταχύνουν τη δημογραφική αλλοίωση και την πληθυσμιακή ανατροπή, με μαζικότερες «πολιτογραφήσεις» εποίκων, και
γ) αποκλείουν και θεωρούν εκτός κάθε συζητήσεως τη διαπραγμάτευση των Εγγυήσεων, που αποτελούν κομβικό σημείο για να υπάρξει συμβιβαστική λύση.
Στο θέμα αυτό έχουν αμέριστη τη βρετανική στήριξη, γιατί αυτές οι Συνθήκες Συμμαχίας και Εγγυήσεως της κυπριακής ανεξαρτησίας υποθεμελιώνουν και τα βρετανικά (κι εν πάση περιπτώσει αυθαίρετα) γεωπολιτικά δικαιώματα στη Μεγαλόνησο.
Η Άγκυρα «έχει στην πίσω τσέπη» σχέδιο Β για το Κυπριακό σε περίπτωση αδιεξόδου και αυτό περνά βασικά από δημιουργία συνθηκών ταϊβανοποιήσεως των κατεχομένων. Σε συγκεκριμένες περιοχές τους θα καθιερωθούν «Ζώνες Ελευθέρου Εμπορίου», με πρώτη στην Αμμόχωστο, η οποία και βεβαίως δεν θα επιστραφεί στους κατοίκους της.
Η Τουρκία, με μεθοδευμένες εξορμήσεις και του υπουργού της των Εξωτερικών και άλλων αρμοδίων της σε φίλιες χώρες (και κυρίως μουσουλμανικές), δημιουργεί συνθήκες αποδοχής του «ψευδοκράτους» ως «πολιτειακού μορφώματος». Το στηρίζει δε πλήρως και η Οργάνωση Ισλαμικών Κρατών, έστω και αν δεν συστήνει προς το παρόν απευθείας πλήρη διπλωματική αναγνώριση.
Υπό το φως αυτών των εξελίξεων, τόσο η Ουάσινγκτον όσο και το Λονδίνο (αλλά και κάποιες πρωτεύουσες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως) κινούνται κλιμακώνοντας παρεμβάσεις και πιέσεις, προκειμένου ν’ αποτραπεί αδιέξοδο.
Εξ ου και αναμένονται πιέσεις και προς Αθήνα (για να παρέμβει προς τη Λευκωσία), ώστε να διευκολυνθεί και να μη ματαιωθεί προσωπική παρέμβαση του Γ. Γ. των Ηνωμένων Εθνών μέσα στον Οκτώβριο, για την έναρξη διαδικασίας πάρε-δώσε, ως τελικής πράξεως των διαπραγματευτικών διαδικασιών.
Εκείνο που επισείεται πλέον απροκαλύπτως είναι η απειλή της Άγκυρας ότι εξαντλείται ο χρόνος και δεν θα υπάρξει άλλη ευκαιρία για λύση. Κάτι που ως ωμό τελεσίγραφο διετύπωσε στην κατεχόμενη Λευκωσία ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών, που πήγε στη Δαμασκό μόλις ανεχώρησε από εκεί ο Δημήτρης Χριστόφιας.